بینود بیهاری‌چادوری در ۱۰ ژانویه ۱۹۱۱ در دهکده اوتاروورشیی ناحیه چیتاگنگ-که بعدتر جزئی از استان بنگال شرقی و آسام هندوستان بریتانیا شد- به‌دنیا آمد. پدرش وکیل در آن ناحیه بود. وی پس از پایان تحصیلات مقدماتی توانست از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۹ در حالی‌که در اردوگاه دولتی زندانی بود دوره فوق‌لیسانس خود را به پایان ببرد.
در ۱۹۲۷ وی به واسطه یکی از دوستانش در مدرسه به گروه انقلابی ضد‌بریتانیا موسوم به جوگانتار پیوست و به‌زودی با سریا سن آشنا شد. در آن زمان سن در حال پی‌ریزی قیامی مسلحانه ضد حکومت بریتانیا در چیتاگنگ بود. نقشه وی تصرف دو اسلحه‌خانه در چیتاگنگ، تخریب دفتر تلگراف و تلفن و کشتن اعضای «باشگاه اروپاییان»-که اکثریت اعضای آن نظامیان فعال در حفظ حاکمیت انگلستان بودند- بود. این قیام ضد‌استعماری در نهایت در ۱۸ آوریل ۱۹۳۰ از سوی چادوری و چند تن دیگر با موفقیت اجرا شد و چیتاگنگ از آن پس به مدت چهار روز از حاکمیت استعمار آزاد بود.
استعمار بریتانیا پس از آن نیروهای زیادی راهی چیتاگنگ کرد و بینود بیهاری و یارانش به ناگزیر در تپه‌های جلال‌آباد پناه گرفتند.در ۲۲آوریل اشغالگران بیگانه یورش‌شدید و سنگینی به نیروهای انقلابی آغاز کردند که طی آن دوازده تن از انقلابیون و بیش از هشتاد تن از نیروهای بیگانه کشته شدند. بیهاری نیز در این نبرد مجروح شد و همراه با سایر دوستانش از ژانویه تا مارس ۱۹۳۲ تحت محاکمه قرار گرفت. در نهایت وی به اردوگاهی در راجپوتانا فرستاده شد و در آنجا در ۱۹۳۹ از سوی کنگره ملی هند به معاون دبیرکلی ناحیه چیتاگنگ برگزیده شد. وی همچنین از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۶ عضو کمیته اجرایی کنگره ایالتی بنگال بود و در ۱۹۴۶ دبیرکل شاخه چیتاگنگ کنگره ملی هند شد.
پس از تجزیه هند در ۱۹۴۷ چیتاگنگ بخشی از پاکستان‌شرقی (بنگلادش) شد و بسیاری از دوستان انقلابی وی راهی هند شدند اما بینود بیهاری در زادگاهش ماند و به فعالیت‌های خود ادامه داد، هر چند در پی وضع مقررات حکومت نظامی از سوی ایوب خان از هر نوع فعالیت سیاسی کناره گرفت و از آن پس هرگز به عرصه سیاست‌ورزی نپیوست، هر چند در جنبش‌های دموکراتیک، فرهنگی و اجتماعی بنگلادش مشارکت داشت.
در ۲۰۱۰ جشنی سه روزه در گرامیداشت صدمین تولد بینود بیهاری در چیتاگنگ برگزار شد. بیهاری که با مشکلات سالخوردگی مواجه بود در نهایت در ۱۰آوریل ۲۰۱۳ در بیمارستانی در کلکته درگذشت.
