این کارگردان در نشست «انقلاب اسلامی و سینمای ایران» که به‌صورت مجازی در دانشگاه سوره برگزار شد، گفت: آنچه در محضر سینما مشاهده می‌کنیم، دربردارنده خواست ملی نیست، پس سینما نیست. از نظر جغرافیایی هم همینطور است و یک فرد در شهرهای سیستان و بلوچستان امکان حضور در سینما را مانند یک فرد در شهرهای تهران و تبریز و مشهد ندارد. هنوز ۸۰ و اندی شهر ما فاقد سینما است.
وی با طرح این پرسش که تولیداتمان در سینما چه وضعیتی دارد، اظهار کرد: مهم‌ترین وجه سینما و تفاوت آن با تلویزیون، «ملاقات اجتماعی» است. انسان معاصر به‌خصوص در کشور ما نیاز به ملاقات اجتماعی دارد، بنابراین حتما سینما به حیات خود ادامه می‌دهد، اما آیا سینمای ایران این ملاقات را در سالن‌های تاریک و بزرگ خود نمایندگی می‌کند و آینه تمام‌نمای زندگی و مطالبات مردم است؟ چنین نیست! رسانه ملی هم همینطور است. اصلا مدیا چنین است.
کارگردان فیلم‌های سینمایی «دوئل» و «رستاخیز» گفت: سینمای ایران صنعت هم نیست، چون نمی‌تواند بازار خودش را مدیریت کند. نمی‌تواند فیلم وارد کند یا صادر کند.
