در این توافقنامه همچنین درباره مذهب که یکی از موضوعات اختلافی بین دو طرف مذاکره در دوحه بود هیچ اشاره نشده و در یکی از ماده‌های آن نیز آمده است که هیچ موضوعی برخلاف اسلام در برنامه مذاکرات جا داده نمی شود.

برپایه این گزارش، در توافقنامه نامی از دولت جمهوری اسلامی افغانستان و یا امارت اسلامی طالبان برده نشده و بجای آن از کلمه طرف های مذاکره کننده استفاده شده است.

در برخی مواد این توافقنامه از جمله مواد هشتم و نهم آمده است : اگر در جریان مذاکرات روی تفسیر و نصوص شرعی اختلاف به وجود آمد هیأت‌های مشترک آن را فیصله می‌ دهند و  در موارد مهم نیز تعادل و حفظ سرعت مذاکرات مد نظر قرار گیرد.

همچنین مواد دوازدهم و سیزدهم این توافقنامه تصریح دارد: روسای هر دو هیأت مسئولیت مدیریت اعضای خود را در جریان مذاکرات دارد و در پایان هر نشست دو طرف روی متنی که به رسانه‌ها داده می‌شود توافق خواهند کرد.

در این توافقنامه دو طرف باید از هرگونه افشاگری اسناد که به مذاکرات آسیب می‌زند خودداری کنند و در عین حال مکلفند تا شایعاتی که از سوی جناح‌های مختلف برای بر هم زدن مذاکرات پخش می‌شود را رد کنند.

یکی از ماده های توافقنامه تاکید دارد که تمام اسناد مذاکرات به زبان‌های دری و پشتو منتشر شود و از اعتبار مساوی برخوردار باشد.

دستورالعمل مذاکرات صلح در حالی منتشر شد که هم اکنون هیأت های دو طرف حدود 20 روز مذاکرات را متوقف و دوحه را ترک کرده اند.