سید محمد مهدی میرزایی قمی، رییس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم در گفتگو با میزان در خصوص گسترش فضای سبز و مبارزه با آلودگی هوا بیان کرد: بر اساس نظر برخی از محققان، سیاست‌های اجرا شده برای کاهش آلودگی و تغییر اقلیم در کنار هم می‌تواند مزایای حاصل شده را افزایش دهد، به طوری که فعالیت‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای و تغییر اقلیم می‌تواند به طور غیرمستقیم به کاهش آلودگی هوا کمک کند.

میرزایی قمی عنوان کرد: فضای سبز به عنوان یکی از ارکان‌های مهم در برنامه ریزی و مدیریت شهری، اثرات قابل توجهی در کنترل و بهبود هوای شهر‌ها دارا می‌باشد. توسعه درختکاری علاوه بر کاهش دمای محیط پیرامون نقش عمده‌ای در بهبود شرایط بیوکلیماتیک در شهر، کاهش آلودگی هوا، کاهش آلودگی‌های صوتی، جلوگیری از پدیده جزیره حرارتی، افزایش رطوبت نسبی، جذب غبار و ذرات معلق در هوا داشته است.

رییس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم بیان کرد: در ارتقاء سطح آسایش شهروندان و در نهایت پایداری محیط شهری موثر خواهد بود. فضای سبز شهری در زمره زیرساخت‌های اجتماعی است و مهمترین امتیاز آن کاهش آلودگی هوا خواهد بود. هر هکتار پوشش سبز جنگلی معمولا قادر است سالانه تا دو تن اکسیژن خالص تحویل محیط اطراف داده و تا چهار تن از گرد و غبار محیط اطراف را جذب نماید.

وی در خصوص تغییرات اقلیمی و نیاز به فضای سبز توضیح داد: تغییرات اقلیمی موجب تغییر نیاز‌های رشد گیاهان می‌شود و اولین نتیجه گرم و خشک شدن اقلیم تهران، افزایش نیاز آبی گیاهان است که تامین این نیاز با توجه به محدودیت‌های جدی که در این زمینه وجود دارد، به یکی از مهمترین چالش‌های پیش‌روی مدیریت بهینه فضای سبز تهران بدل خواهد شد.

میرزایی قمی افزود: از طرف دیگر، گسترش فضای سبز فعلی شهر تهران برای دستیابی به استاندارد‌های جهانی سرانه فضای سبز شهری موجب افزایش پوشش گیاهی موجود می‌شود که خود به معنی افزایش نیاز به منابع آب است؛ از این‌رو، باتوجه به اقلیم خشک تهران و محدودیت‌های تامین منابع آب، لازم است راهبرد‌های مدیریت فضای سبز شهری در تهران به گونه‌ای تغییر کند که با تحولاتی که رخ داده است و روند آن در آینده تشدید خواهد شد، سازگار و اهداف درازمدت مدیریت شهری در طراحی، ایجاد و نگهداشت فضای سبز تامین شود.

بیشتر بخوانید:

احیا تالاب میانکاله و خلیج گرگان

انتهای پیام/