در همه جای جهان نقاطی وجود دارند که با شنیدن اسمشان شاید ترسی همراه با هیجان وجودمان را فرا بگیرد. در ایران زیبای خودمان هم نقاطی وجود دارد که از قدیم الایام قصه‌ها، افسانه‌ها و داستا‌های عجیب و غریبی راجع به آن‌ها گفته شده که شاید کمتر کسی جرأت دیدن آن‌ها داشته است. مرموز‌ترین و عجیب‌ترین نقاط ایران را بشناسید.

 

 

 

 

 

 

ریگ جن در منطقه‌ای کویری در جنوب سمنان در ۱۷۰ کیلومتری تهران واقع شده است.

 

 

 

 

در جنوب سمنان و جنوب غربی دشت کویر، باتلاق‌هایی مرگ آور و نمک زار‌هایی ترسناک وجود دارد که اجساد بسیاری را تاکنون در خود جای داده اند. قصه‌ها و افسانه‌های زیادی از گذشته مانده که می‌گوید این ریگزار نفرین شده و محلی برای زندگی اجنه است و ارواح پلید و شیاطین در آن فرمانروایی می‌کنند و اجازه ورود هیچ جانداری را به آن نمی‌دهند.

 

حتی برخی از اهالی منطقه می‌گویند که صدای صحبت‌کردن اجنه با یکدیگر را در این ناحیه شنیده‌اند. برخی دیگر از محلی‌ها نیز می‌گویند هرکس قدم به این بیابان بگذارد، از سوی زمین بلعیده می‌شود و دیگر باز نمی‌گردد.

 

 

 

این منطقه که یکی از داغ‌ترین نقاط روی زمین بوده، پوشیده از تپه‌های شنی و باتلاق‌های نمک است که آن را به یکی از صعب‌العبورترین نواحی جهان تبدیل کرده است.

 

در طول قرن‌ها، هرگز کسی موفق به گذر از این ناحیه نشده و هیچ جانوری نیز در آن زندگی نمی‌کند. به دلیل وقوع اتفاقات بی‌پاسخ و بدون‌ منطق فراوان در این منطقه، عنوان «مثلث برمودای ایران» را به آن داده‌اند.

 

با وجود این افسانه‌ها و داستان‌ها، اکنون این کویر شگفت‌انگیز و اسرارآمیز به یکی از جذاب‌ترین و مهیج‌ترین جا‌های دیدنی استان سمنان برای گردشگران علاقه‌مند به هیجان و وحشت تبدیل شده است.

 

 

 

 

 

 

دریاچه گنج در استان آذربایجان غربی، ۴۵ کیلومتری شمال شرقی تکاب، روستای نصرت آباد، در مجموعه تخت سلیمان واقع شده است.

 

 

 

 

 

به باور مردم محلی این دریاچه با کوبیده شدن عصای «حضرت سلیمان» در زمین پدید آمده و گنجی باارزش و باستانی در عمق این دریاچه پنهان شده است. گنجی که در دوران مختلف، افراد جسور و ماجراجوی زیادی را برای جست و جوی آن به دریاچه کشانده و دریاچه همه آن‌ها را بلعیده و حتی جسد آن‌ها نیز به خشکی بازنگشته است.

 

افسانه‌ها و باور‌های محلی شنیدنی و جالب زیاد دیگری نیز درباره این دریاچه وجود دارند. عده‌ای دیگر از مردم نیز بر این باور هستند که این دریاچه محل تولد «زرتشت پیامبر» است.

 

 

 

 

برخی بر این باورند که کف دریاچه پوشیده از گِل است. آن‌ها معتقدند این گِل، حاصل خاکستر آتشفشان یک کوه در این نزدیکی است و با ترکیب سحرآمیزش می‌تواند هر جنبنده‌ای را از روی سطح آب ببلعد و به قعر دریاچه ببرد.

 

آب دریاچه از نظر زرتشتیان مقدس بوده و الهه آب‌ها در آن می‌زیسته است. نقل است که بسیاری از مردم نذورات خود را به این دریاچه می‌سپردند و هدایایی را برای آن در نظر می‌گرفتند.

 

 

 

 

 

 

دره ستارگان در جزیره قشم، روستای برکه خلف، واقع شده است.

 

 

 

 

دره‌ای زیبا و سحرآمیز به نام «دره ستارگان» در این جزیره شگفت‌انگیز قرار دارد که امروز به‌عنوان یکی از زیباترین مکان‌های دیدنی قشم شناخته می‌شود. بومی‌ها معتقدند که احجام جادویی موجود در این دره، میلیون‌ها سال قبل در اثر برخورد ستاره‌ای به زمین یا توسط موجودات فرازمینی پدید آمده است.

 

همزمان با وزش باد و هجوم ماسه، نوایی وهم‌آور از دالان‌های تو در توی این دره که در میان دیواره‌های غول‌آسای تراشیده شده قرار گرفته‌اند، در سکوت بیابان شنیده می‌شود.

 

 

 

 

مردم محلی جزیره با تاریک شدن آسمان گذرشان به این دره نمی‌افتد و معمولا با لبخند مسافران غریبه را برای رفتن به این دره خوفناک در تاریکی منصرف می‌کنند، زیرا آنها معتقدند که شب‌ها، ارواح، اجنه و موجودات فرازمینی در این دره رفت و آمد می‌کنند.

 

 

 

 

 

 

باغ سنگی در استان کرمان، ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان، دهستان بلورد، روستای میاندوآب واقع شده است.

 

 

 

 

در نگاه اول شاید این باغ جالب و شگفت‌انگیز به نظر برسد، اما با قدم زدن در میان درختان خشک که میوه‌های آن از جنس سنگ هستند، وحشت در دل شما ایجاد می‌شود.

 

این باغ سنگی «باغ درویش خان» نامیده می‌شود و سازنده آن مزرعه‌داری به نام «درویش‌خان اسفندیار پور» است که حدود ۴۰ سال پیش پس از خشک شدن مزرعه‌اش، حالت طبیعی خود را از دست داد و به نشانه اعتراض درختان باغش را که دیگر خشک شده بودند، در جای دیگر کاشت و سنگ‌هایی را که از کوه‌های اطراف جمع کرده بود، به‌عنوان میوه درختانش به آن‌ها آویزان کرد.

 

 

 

می‌گویند پس از مرگ درویش خان یکی از درختان فرو می‌ریزد و چندین مرد از روستای اطراف به زحمت می‌توانند درخت را استوار و سنگ‌هایش را دوباره آویزان کنند، اما پس چگونه پیرمردی در آخرین سال‌های زندگیش چنین توانی برای جابجایی درختان و سنگ‌ها داشته است؟ حالا چرا پس از مرگ او هر ساله تعدادی از درختان از بین می‌روند؟ آیا پای سحر و جادو در میان است یا درختان بدون وجود درویش خان دوست ندارند سرپا بایستند؟

 

 

 

 

 

 

گورستان جن در بندر چابهار، روستای تیس، واقع شده است.

 

 

 

 

 

گورستان‌ها پیشینه‌ای طولانی در ترس دارند و همیشه در فیلم‌های وحشتناک از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند. نام این گورستان به زبان محلی مردم بلوچ، سنط یا همان قبرستان جن‌ها است.

 

محلی‌های روستا بر طبق باوری قدیمی که از والدین خود شنیده‌اند، می‌گویند که زیر سنگ قبر‌های این گورستان، اجساد اجنه دفن شده‌اند، زیرا اندازه سنگ قبر‌های این گورستان بسیار بزرگ و غیرطبیعی و روی آن‌ها اشکال عجیبی به چشم می‌خورد.

 

 

 

افسانه‌ها و قصه‌های عامیانه این منطقه می‌گویند که کسی تا به حال آدمیزادی ندیده که تیشه بردارد و برای دفن جسدش، سنگ سخت را بتراشد. جالب است بدانید که شب‌ها صدا‌های عجیبی در این روستا شنیده می‌شوند. برخی از بومی‌های روستا می‌گویند که این صداها، ناله‌ها و گریه‌های اجنه بر سر قبر عزیزانشان است که تا صبح برای آن‌ها عزاداری می‌کنند.

 

 

 

 

 

 

غار پَراو یا غار پَرو (به معنی پرآب) نام غاری است در ارتفاع ۳/۰۵۰ متری کوه پراو، در دوازده کیلومتری شمال‌شرق شهر کرمانشاه که در میان کوه طاق بستان و کوه بیستون و در جنوب منطقه‌ای به نام میدان پراو قرار دارد.

 

 

 

 

 

غار پَراو نزدیک روستای چالابه در ارتفاع ۳۰۵۰ متری میدان جنوبی قله کوه پراو با ۷۵۱ متر عمق با ۲۶ حلقه چاه، یکی از عمیق‌ترین و صعب العبورترین غار‌های جهان است. عمیق‌ترین چاه پرآو ۴۲ متر عمق دارد، دهنه‌ ورودی غار کاملا چاهی است و ورود به آن به گردشگران معمولی و حتی غارنوردان غیر حرفه‌ای اصلا توصیه نمی‌شود.

 

 

 

 

وجود گذرگاه‌های تنگ و خرچنگ روها، ریزشی بودن برخی از قسمت‌های غار و چاه‌های عمیق، پرآو را در دنیا به غاری صعب العبور و سخت و رازآلود تبدیل کرده، به طوری که پنج غارنورد ایرانی جان خود را در این غار از دست داده اند و اجساد برخی از آنها هیچ وقت به بیرون از غار منتقل نشده است.

 

 

 

 

برودت دمای هوا در غار به دلیل آب جاری داخل آن که حاصل ذوب شدن یخچال‌های زیرزمینی است، همیشه بین یک و سه درجه سانتی‌گراد است. به همین دلیل، پیمایش غار سخت می‌شود.

 

 

 

 

 

 

دریاچه بند ممرز یا همان دریاچه ارواح در کیلومتر ۱۲ مسیر نور به نوشهر، در پنج کیلومتری شمال روستای چلندر واقع شده است.

 

 

 

 

این دریاچه بیشتر اوقات مه گرفته است که بین درخت‌های جنگل خودش را پنهان کرده و راه دسترسی به آن هم سخت و هم خطرناک است. هرچند که در مسیر رسیدن به دریاچه، خطر گذر از جنگل و احتمال مواجه شدن با حیوانات وحشی وجود دارد، اما افراد بسیاری به این‌جا آمدند.

 

 

 

 

ترکیب درختان مرده و مه که بیشتر اوقات روی دریاچه را گرفته با صدای حیوانات وحشی منطقه، همگی باعث شده است تا لقب دریاچه ارواح را به خود اختصاص دهد.

 

 

 

 

 

 

جهنم دره، نام مکانی در شهر خوی استان آذربایجان غربی است.

 

 

 

 

 

این دره در یک منطقه کوهستانیِ صعب‌العبور قرار گرفته و داستان‌هایی درباره مخوف بودن آن از سوی بومیان منطقه مطرح می‌شود. تعدادی از کسانی که تلاش کرده‌اند تا به جهنم‌دره، راه پیدا کنند در مسیر سخت گذر از کوه‌های آن، جانشان را از دست داده‌اند. به همین‌ خاطر است که صحبت‌هایی از نفرینی بودن و وجود عناصری ماور‌الطبیعه در آن مطرح می‌شود.

 

 

 

جالب است بدانید که جهنم دره در گذشته، در مسیر راه ابریشم قرار داشت. اما امروز، کمتر کسی جرأت نزدیک شدن به دره‌های پرشیب و عمیق آن را دارد؛ گرچه کوهنوردان و صخره‌نوردان بسیاری با همراه داشتن تجهیزات کامل، قله‌های این منطقه را فتح کرده‌اند.

 

عده‌ بسیاری نیز به دلیل نداشتن تجهیزات مناسب، در این منطقه دچار صدمات جدی و حتی مرگ شدند. صعب العبور بودن مسیر‌های این دره باعث شد تا جسد افراد کشته شده در همان‌جا باقی بماند.