به گزارش خبرگزاری فارس از داراب، داراب کهن شهری با جاذبه‌های تاریخی، طبیعی و مذهبی متعدد و منحصر به فرد است که تعدادی از این جاذبه‌ها، کمتر شناخته شده است.
حال آنکه بخش اعظم جاذبه‌های گردشگری شهرستان، ترکیبی از تنوع و تکثر و زیبایی است و توجه ویژه به آنها می‌تواند نگاه پژوهشگران و مورخان همچنین عموم گردشگران را بیش از پیش به این منطقه جلب کند.
گوشه به گوشه این شهرستان تاریخی، اثری از گذر زمان در دوره‌های مختلف باستان و یا بعد از ورود اسلام به ایران دیده می‌شود.
در کنار آن، نشانه‌هایی از ماقبل تاریخ نیز این شهر کهن را به دورترین نقطه‌های دالان زمان وصل می‌کند.
علاوه بر جاذبه‌های طبیعی و مذهبی متعدد، این شهر می‌تواند در عرصه گردشگری خوراک و آیین‌های بومی و محلی نیز سرآمد باشد، علاوه بر اینها در حیطه گردشگری تاریخی نیز حرفهای نابی برای گفتن دارد.
مسجد سنگی، مسجد جامع، چهارطاقی‌های رستاق، قلعه نارنج فورگ، آتشکده آذرجو، کتیبه نقش شاپور، آسیاب سنگی، کاخ کیومرث، حمام تاریخی مشیر و... بخشی از این جاذبه‌های تاریخی است اما از همه مهمتر شهر باستانی دارابگرد که معرف و سرفصل جاذبه‌های تاریخی داراب کهن است، به عنوان اثری شاخص در این منطقه جلوه‌نمایی می‌کند.
معماری منحصر به فرد و شاخص دارابگرد
دارابگرد به عنوان قدیمی‌ترین شهر مدور جهان، معماری منحصر به فرد و شاخصی دارد. بنای سحرآمیز و معماگونه‌ای که رمز و راز جاودانگی تاریخ را در خود گنجانده است. همان بنایی که تاسیس پژوهشگاه آن، می‌تواند داراب را به محور ساسانی الحاق کند.
کافی است یک بار از محوطه دشت دارابگرد عبور کنید و قدم‌زنان از تل خاکی مدور اطراف آن بالا بروید، در مرکز آن با پدیده‌ای متفاوت و خاص مواجه می‌شوید که همان استون‌هنج دارابگرد است.
گمانه زنی برخی مورخان نشان می‌دهد که قدیمی‌ترین استون‌هنج جهان یعنی سازه‌های سنگی، در این منطقه قرار گرفته است.
تحقیقات جدید در مورد سازه استون‌هنج نشان می‌دهد که بیشتر محققان، موافق با رعایت ملاحظات خورشیدی در ساخت این سازه هستند. هر چند که موضوعاتی همچون فلسفه درمان‌بخشی سنگهای این اثر تاریخی نیز همواره مورد تأکید بوده است.
برخی از پژوهشگران معتقدند که سنگهای حجیم استون‌هنج از محل دیگری به این مکان منتقل شده‌اند که معبد سنگی دارابگرد نیز در زمره این تز قرار دارد.
قدمت استون‌هنج را حدود ۲ تا ۳ سال قبل از میلاد تخمین زده‌اند، در حالی که نویسندگان اروپایی، مدعی فلسفه‌ای تمام عیار از جنس غربی بر آن هستند، بررسی‌ها نشان می دهد که استون‌هنج پیشینه‌ای کهن دارد و نامی ایرانی را با خود یدک می‌کشد.
استون‌هنج دارابگرد؛ قدیمی‌ترین سازه سنگ جهان
در همین زمینه یک محقق حوزه تاریخ و گردشگری شهرستان داراب به خبرنگار فارس می‌گوید: بنای مدور استون‌هنج برای نخستین بار توسط ویلیام اوزلی، پژوهشگر انگلیسی کشف شد و او عنوان کرد که این بنا شبیه استون‌هنج معبد انگلیسی بوده و کارکردی آیینی داشته است.
سعید کشمیری ادامه می‌دهد: در کتاب داراب "شکوه فراموش شده" اثر احمدرضا خسروی نیز به این بنا اشاره شده و جلیل سلمان (تاریخ‌نگار دارابی) نیز مقالاتی در این زمینه دارد.
وی بیان می‌کند: موضوعی که مطرح می‌شود استون‌هنج دارابگرد، قدیمی‌ترین سازه سنگ جهان است، از آنجا ناشی می‌شود که آثاری از دوران ماقبل تاریخ در محوطه دشت دارابگرد کشف شده است.
وی می‌افزاید: با وجود اینکه بنای شهر باستانی دارابگرد در دوره هخامنشی و ۲۵۰۰ سال پیش ایجاد شده اما دشتی که شهر دارابگرد در آن بنا شده است، متعلق به پنج هزار سال پیش است و در محوطه این دشت، توسط اشتاین در سال ۱۳۱۳ سفالهای ماقبل تاریخ کشف شده است و اکنون نیز این سفال‌ها و آثار دیگر در محوطه قابل رویت است.
کشمیری خاطرنشان می‌کند: بنابراین شواهد قدمت تاریخ این محل نشان می‌دهد که استون‌هنج دارابگرد می‌تواند جزء قدیمی‌ترین سازه‌های سنگی جهان باشد.
جلیل سلمان نیز طی مقاله‌ای اشاره می‌کند که شهر باستانی دارابگرد، علیرغم اینکه در طول دوران مختلف تاریخی همواره متحمل خسارتهای فراوانی شده است اما در درون حصار مدور خود، بقایای یک اثر باستانی منحصربه‌فرد را همچنان حفظ نموده است.
این اثر تاریخی-مذهبی که تعاریف متفاوتی را با خود به همراه دارد، مجموعه‌ای متشکل از چند سنگ ناهموار عمود بر زمین است که در سمت غرب شهر باستانی دارابگرد و بر روی تپه‌ای نه چندان مرتفع واقع شده است.
نحوه قرارگیری آنها در کنار همدیگر این موضوع را در ذهن هر بیننده متبادر می نماید که سازندگان و طراحان این سازه سنگی، بدون تردید از ساخت چنین مجموعه‌ای، هدف خاصی را دنبال می‌کردند.
انتهای پیام/س
