به گزارش روز یکشنبه ایرنا، این روزها جمله ای در فضای مجازی افغانستان به صورت گسترده منتشر شده و در آن آمده است که دولت افغانستان پشت به طرف جنگ و رو به طرف صلح نامعلوم است اما طالبان پشت به طرف صلح و رو به طرف جنگ قرار دارند.
این سخنان مردم افغانستان به نحوی در گفت و گوهای مقامات افغان نیز مشاهده می شود. آنان نیز کمپینی به راه انداخته و خواستار فشار جامعه جهانی بر طالبان، افزایش تحریم‌ها علیه این گروه و مسدود کردن دفتر قطر شده اند که این خواسته ها نیز بیانگر آنست که باور به صلح کمرنگ شده است.
حمدالله محب چند روز پیش در گفت وگوی تلفنی با «وانگ یی» وزیر امور خارجه چین از وی خواست که از همه اهرم های فشار علیه طالبان استفاده کنند که از جمله به تحریم های بیشتر سازمان ملل متحد اشاره کرده بود.
«شاه حسین مرتضوی» مشاور ارشد رئیس جمهوری افغانستان در امور فرهنگی نیز در توئیتی خواستار مسدود کردن دفتر سیاسی طالبان در قطر و فشار جامعه جهانی علیه این گروه شده است.
وی می افزاید که طالبان یک تهدید جدی برای افغانستان، منطقه و جهان است. تنزیل دادن خطر طالبان به چند مقام و فرد دولتی افغانستان یک اشتباه بزرگ است. تجربه تلخ حکومت و رفتار طالبان را از گذشته تا کنون همه بیاد دارند. تنها با مقاومت جمعی می توان در برابر این گروه ایستادگی کرد.
این سخنان به صورت غیر مستقیم بیانگر آن است که مقامات افغان هم بر این باور رسیده اند که طالبان به صلح اعتقادی ندارند و صلح در این کشور در دست‌های طرفی خواهد بود که در میدان جنگ برنده شود.
آمریکایی‌ها که خود سرنوشت افغانستان را به اینجا کشانده اند، اعتراف می کنند که طالبان به خواسته‌های خود در گفت‌وگو و صلح با آمریکا رسیده اند و اکنون نسبت به افزایش جنگ و خشونت هشدار می دهند.
اسکات میلر به تازگی در سفری که به شمال افغانستان داشت گفت، پس از خروج نیروهای خارجی جنگ و خشونت در افغانستان اوج خواهد گرفت.
ژنرال دیوید پترایوس رئیس سابق سیا و فرمانده جنگی نیروهای آمریکایی در افغانستان نیز گفته است که طالبان تمایلی به حل دیپلماتیک جنگ افغانستان ندارند.
وی به صدای آمریکا گفته است، طالبان هر آنچه را که می خواستند از آزادی رهبران و افراد جنگی از زندان‌های افغانستان و اکنون خروج نیروهای خارجی از افغانستان را بدست آوردند.
پترایوس همچنین نسبت به اوضاع داخلی افغانستان پس از خروج نیروهای خارجی از این کشور هشدار داده است.
وی افزود که با وجود همه تلاش‌ها هراس دارد که آمریکا از تصمیم خروج نیروهایش از افغانستان پشیمان شود، زیرا امکان بازگشت جنگ داخلی و لانه‌های تررویسم در افغانستان وجود دارد.
دیگر آگاهان سیاسی افغان هم معتقدند که طالبان طی ۲۰ سال جنگ با آمریکا و اکنون با خارج شدن آنها، خود را در موقعیتی بهتر از گذشته می‌بیند.
به گفته این تحلیلگران، طالبان تلاش دارد نشان دهد بعد از خروج نیروهای آمریکا دست برتر را در این کشور دارد و با همین دیدگاه منتظر است تا ساختار سیاسی افغانستان بعد از خروج نیروهای آمریکایی از این کشور به بحث گذاشته شود.
ملت افغانستان بر این باور هستند که همین نکته و نوع نگاه طالبان نه تنها باعث شده کنفرانس استانبول در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد، بلکه نحوه مشارکت طالبان در ساختار سیاسی آینده افغانستان را هم مبهم کرده است.
در لابلای این تحلیل‌ها، جنگ در افغانستان با گذشت هر روز وسعت بیشتری پیدا کرده و شدت می یابد. طی یک گفته گذشته طالبان موفق شده اند که شماری از شهرستانها را در این کشور بویژه در اطراف کابل پایتخت به کنترل خود در آورند.
چنین وضعیتی مردم افغانستان را نسبت به آینده این کشور نگران ساخته و موجب اذعان خارجی‌ها نسبت به جنگ های داخلی و بی باوری طالبان به صلح شده است.
