در ادامه خلاصه ای از حرف های او را می خوانید:

♦سال 1334 وارد دانشکده پزشکی تهران شدم پس آن برای گذراندن دوره جراحی عمومی به آمریکا رفتم و بعد از آن نیز برای دوره جراحی کودکان به کانادا سفر کردم.

♦سال 1347 به ایران بازگشتم و به استادیاری دانشکده اهوازمشغول  شدم.

♦پس از انقلاب نیز اولین فردی بودم که رئیس دانشگاه جندی شاپور اهواز شدم که این مسئولیت با دوران دفاع مقدس همزمان شد و به همین دلیل رکورد بیشترین جراحی در دوران مقدس را دارم.

♦زمانی که مجروحان دفاع مقدس را برای اولین بار به بیمارستان منتقل کرده بودند با صحنه های تاسف آور و مجروحان غرق در خون مواجه شدیم، در آن زمان این صحنه به قدری وحشتناک بود که بسیاری از پرستاران و پزشکان بیهوش شدند.

♦سال 1364  بر خلاف میل باطنی و به دلیل فوت پدر و سرطان برادر و مادرم به بیمارستانی در تهران منتقل شدم.

♦احترام به هویت و کرامت انسانی نکته مهمی است است که باید ما پزشکان در مقابل بیمار در نظر داشته باشد.

♦یک پزشک خوب کسی است که خود را جای بیمار می گذارد و همه انتظارات ودرخواست های بیمار را انجام می دهد.

♦پزشکانی در کار خود موفق می شوند که به خوبی بتوانند حال بیمار را درک کنند.

♦بعد از مشکلات بیماری سرطان در خانواده ام جزو موسسین انجمن سرطان ایران شدم.

♦بیماری سرطان یک بیماری شایع و همه گیر است و امیدواریم که بتوانیم منحنی رو به صعود را به آمار نزولی تبدیل کنیم.

♦ریشه بسیاری از بیماری ها در چاقی و اضافه وزن و کم تحرکی است که متاسفانه این علائم در زندگی ما بسیار زیاد دیده می شود.

1717