خبرگزاری مهر، گروه استانها: هنوز فرصت رسمی تبلیغات انتخاباتی کاندیداها شورای شهر و روستا آغاز نشده اما برخی از فردای نام نویسی در انتخابات ششمین دوره شورای اسلامی شهرها و روستاهای استان سمنان وعدههایشان را آغاز کردهاند آن هم وعدههایی که برخی شأن حتی توسط دولت مردان ارشد استان سمنان و حتی کشور هم شدنی نیستند.
رصد فضای مجازی استان سمنان نشان میدهد که گروهها و کانالهای مجازی مملو از وعدههایی هستند که کمتر کارشناسی شده و اصلاً در زمره برنامهها نمیگنجند چرا که بیشتر آرزو هستند تا برنامه اجرایی، در نتیجه نشان میدهد که کماکان آفت پوپولیسم در قامت نامزدهای انتخاباتی استان دیده میشود.
یکی از مسکن مهری میگوید که در برخی شهرهای استان سمنان مانند شاهرود و دامغان بیش از یک دهه با مشکلات عدیده روبرو است و هنوز هم تحویل مردم نشده است مقولهای که دولت با همکاری قوه قضائیه در کمیسیون مسکن استان سمنان هم نتوانستهاند بعد از سه سال آن را حل کنند حال چطور یک نامزد شورای شهر میتواند آن را حل کند، سوالی عجیب است.
برای جوانان استخر میسازیم
دیگری نامزد انتخابات شورای شهر شاهرود است اما از داشتههای بی ارجمند در زمینه گردشگری نوشته و میخواهد شهرستان شاهرود را در حالی قطب کشاورزی کند که اگر مردم به وی رأی دهند در نهایت عضو پارلمان محلی از میدان ورودی شهر شاهرود تا میدان خروجی آن است! از سوی دیگر دولت بعد از دهه ۸۰ که خشکسالی به بی ارجمند هجوم آورد و تنها گردشگری را برای آنان گذاشت هنوز نتوانسته گردشگری این بخش مستعد را برند کند!
یکی از نامزدها گفته قرار است برای مردم استخر بسازد! موضوعی که برای ورزش و جوانان هم قفل بروکراسی و عدم سرمایه گذاری خورده است چه برسد به شورای شهر که قرار است برای شهرداری و امورات شهری و عمرانی، اقتصادی، فرهنگی و… برنامهریزی کند اما شگفتانگیزترین وعده توسط یکی از نامزدها با موضوع ساخت واحدهای مسکونی داده شده که عیناً در مناظرات انتخاباتی ریاست جمهوری هم دیده میشود.
در بین وعدههای نامزدها ایجاد مسیر دوچرخه، جلوگیر یاز بلندمرتبه سازی در شهرها، طرح زوج یا فرد، ایجاد پارک بانوان، مسکن جوانان، تسهیلات اشتغالزایی، اشتغال جوانان دانشجوی فارغ التحصیل در شرکتهای فناور، احداث روگذر و زیرگذر، آزاد سازی حریم هسته مرکزی شهرهای استان سمنان و دهها وعده دیگر هم دیده میشود که فقط درباره آنها میتوان گفت شگفتانگیز هستند!
مردم را خانه دار میکنیم
تماس تلفنی خبرنگار مهر، با یکی از این نامزدها که وعده احداث مسکن مهر داده نشان میدهد که این فرد حتی کمترین اطلاعات را درباره پرونده مسکن مهر یکی از شهرهای استان سمنان ندارد اما معتقد است: ما میتوانیم یک تعاونی راه اندازی کنیم که در آن مردم خودشان سرمایه بیاورند مسکن مهری که ساخته شده را با پول مردم تکمیل میکنیم مردم خانهها را تحویل میگیرند و زندگی شأن را در خانهها آغاز میکنند و ما بعداً پول مردم را از مسکن و شهرسازی و پیمانکار مسکن مهر که کارش را به خوبی انجام نداده میگیریم و به مردم باز میگردانیم!
این نامزد انتخاباتی که نمیتوان نام او را عنوان کرد در پاسخ به سوال خبرنگار مهر، که چگونه میتوان از پیمانکار پول گرفت چرا که اگر این پیمانکار پول میداشت خانهها را کامل میکرد، بیان میکند: آن مشکل پیمانکار است خانهاش را بفروشد میخواهد هر کاری کند اصلاً تمام پولی که دستمزد گرفته را برگرداند چرا که موظف است این کار را کند! از این نامزد انتخاباتی میپرسیم که این ماجرا اصلاً چه ارتباطی به وظایف شورای شهر دارد و میگوید: مسکن و شهرسازی باید به شورای شهر پاسخگو باشد و وقتی نیست خودمان میتوانیم ورود کنیم زیرا شرح وظایف و قوانین متعلق به وقتهایی هستند که شرایط عادی است حال آنکه شرایط در اینجا عادی نیست!
برای اینکه مردم بدانند صحبت این فرد چقدر غیرکارشناسی است کافی است که بدانیم برای مثال سهم شاهرود از مسکن مهر ۱۰ هزار و ۳۰۰ واحد مسکونی بوده که ۳۱۸ واحد آن تا ابتدای زمستان ۹۹ تحویل داده شده است و مجموعاً دو هزار و ۷۰۰ واحد کماکان تحویل داده نشده است از سوی دیگر صدها واحد مسکونی هستند که هنوز آسانسور آنها تحویل داده نشده زیرا وقتی قرار داد با شرکت بسته شد بلافاصله به تلاطم ارزی برخورد کرد و شرکت پیمانکار نتوانست با پولی که گرفته بود آسانسورها را تکمیل کند از سوی دیگر آسانسورهای این واحدها بعلاوه بیش از دو هزار و ۷۰۰ واحد نیمه تمام چندین میلیارد تومان پول لازم دارد که اگر تقسیم بر تعداد افراد شود بیش از اندازه یک واحد عادی در مسکن مهر باید بپردازند آن هم برای خانهای که قبلاً پولش را دادهاند! از سوی دیگر این وظیفه دولت است.
دانشگاه علمی کاربردی میسازم!
یک وعده دیگر را که جنبه عجیبی دارد با هم مورد بررسی قرار داده و سپس نظرات مردم و کارشناسان را درباره این وعدهها با شما در میان میگذاریم. یکی دیگر از نامزدهای انتخاباتی اعلام کرده در صورت رأی آوردن دانشگاه علمی کاربردی تأسیس میکند! بماند که اصلاً وزارت علوم آیا مجوز ایجاد رشتههای جدید میدهد یا خیر و بماند که اصلاً قرار است فارغالتحصیلان که به قول نامزد انتخاباتی قرار است در شهرداری کار کنند، کجا میبایست سر کار بروند! اما سوال اصلی اینجا است که آیا شهرهایی مانند دامغان و سمنان و شاهرود نیاز به دانشگاه جدید دارند؟
شهرهای استان مملو از دانشگاههایی هستند که یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن هستند آمارها نشان میدهد که تعداد دانشجویان مثلاً دانشگاههای آزاد اسلامی برخی واحدهای استان نسبت به ده سال قبل نصف شده است حال ایجاد دانشگاه جدید به فرض محال در زمره اقدامات و وظایف شورای شهر باشد، چه توجیه اجتماعی، اقتصادی و نیروی انسانی خواهد داشت.
نکته حائز اهمیت این است که در شهرهایی مانند شاهرود و دامغان به ترتیب ۱۷ و ۱۲ دانشگاه و مرکز آموزش عالی دارای مجوز از وزارت علوم فعالیت دارد اما این دو شهرستان روی هم سه شهرک صنعتی دارند یعنی ما ۳۰ برابر نیروی مستعد کار تولید اما سه برابر برایش فضای کار طراحی کردهایم در نتیجه ایجاد دانشگاههای جدید بدون ایجاد مراکز کار دو نتیجه خواهد داشت نخست افزایش نیروی بیکار تحصیل کرده و دوم به اشتباه انداختن مردم با اظهار نظرهای غیرکارشناسی؛
شعارها آرزو هستند
یک مدرس دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه شعارها در واقع آرزو هستند و نه برنامه، گفت: نامزدهای انتخاباتی باید عادت کنند که به جای شعار، برنامه عملیاتی بر حسب مزیتها و داشتههای شهرها و روستاهای استان سمنان ارائه کنند نه اینکه شعار بدهند.
مهدی کریمی با بیان اینکه شورای شهر یکسری وظایفی دارد که میتواند به آن عمل کند، تاکید کرد: در زمینه دانشگاه که مثال آن بیان شد بهترین کاری که یک شورای شهر میتواند انجام دهد این است که ضلع سومی به دو بعدی صنعت و دانشگاه، به نام اجتماع ایجاد کند یعنی به نمایندگی مردم به دانشگاه و صنعت کمک کند تا نسبت به طرحهایی مبادرت ورزند که مورد نیاز شهرهای استان سمنان در راستای توسعه باشد نه اینکه بر مشکلات بیفزایند.
مردم به خوبی میفهمند
یکی از مردم استان سمنان که قرار است در انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری شرکت کند نیز، به خبرنگار مهر، میگوید: مردم به خوبی میدانند که وعدههای انتخاباتی درست و غلط چیست اند و لذا نامزدهای انتخاباتی نباید بنا را بر این بگذارند که در این عصر دیجیتال و رسانههای مجازی میتوانند به راحتی موضوعی را مطرح کرده و فردا بگویند که من نگفتهام از طرف دیگر من به شخصه اعتقاد دارم فردی که این چنین وعدههای کذب میدهد، اتفاقاً قابل اعتماد نیست.
محمد هادی عامری با بیان اینکه نامزدی که هنوز نمیداند وظایف شورای شهر چیست چگونه میتواند برای شهر مفید باشد، بیان کرد: هنوز فرصت رسمی تبلیغات آغاز نشده اما تا اینجای کار که ما دیدهایم هنوز کسی برنامه عملیاتی ارائه نکرده است و فقط تبلیغات دو گروه شدهاند گروهی به کوبیدن دیگران و وضع موجود پرداخته و نامش را انتقاد گذاشتهاند و گروه دیگر هم به کلی گویی درباره توسعه شهری و ترافیک و… میپردازند اما بدون اینکه بگویند چه باید کرد.
وی که لیسانس عمران است میافزاید: مردم دیگر مانند قدیم نیستند امروز میداند که روگذر و زیرگذر چیست و چه هزینهای دارد امروز مردم میدانند که شهرداریها دارای چه شرایطی هستند و تلاطمهای ارزی و مشکلات اقتصادی گریبان آنها را هم گرفته تا حدی که نمیتوانند با راحتی حتی یک خیابان را آسفالت کنند در نتیجه مردم به خوبی میفهمند که چه نامزدی دروغ میگوید.
سلب اعتماد مردم با وعدههای عجیب
محمد جواد خالقی حقوق دان و آگاه به مسائل شهری نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه وعدههای توخالی و بزرگتر از ظرفیت شورای شهر در واقع نقض حقوق شهروندی توسط کسی است که قرار است خود در اشل محلی قانون گذاری و نظارت کند، گفت: سلب اعتماد عمومی مهمترین ضرری است که وعدههای نادرست به مردم و یک شهر و روستا میزند.
خالقی با بیان اینکه مشکل اینجا است که اعضای شورای شهر در نزدیکی انتخابات فراموش میکنند که قرار است مشروعیتشان را از رأی مردم بگیرند، تاکید کرد: وقتی مشروعیت از رأی مردم میآید مسئولیت مدنی در قبال آن دشوارتر میشود لذا حساسیت امر نیز بالاتر میرود در نتیجه مسئولیتی که روی دوش منتخبان قرار دارد، فرای از یک عضو شورای شهر شده و به یک امانت بدل میشود که مثال دیگر آن نمایندگی مجلس است.
وی افزود: رأی دادن در واقع یک حق است اما جنبه عمومی دارد از سوی مقابل برای نامزدها رأی گرفتن یک حق ایجاد میکند اما آن هم حقی که جنبه عمومی دارد، گفت: ارائه شعارهای بالاتر از وظایف که مشخص است نمیتوان آن را عملی کرد در واقع خیانت در همین حق عمومی است که آثار و عواقب آن گریبان یک شهر را خواهد گرفت.
مردم شایسته گزینی میکنند
یک جامعه شناس نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه مردم به خوبی شایستهها را میشناسند و در روز انتخابات به آنان رأی میدهند، گفت: امروز دیگر زمان اینکه نامزدها با بوق و کرنا، بخواهند در اذهان مردم بنشینند نیست بلکه امروز فضای مجازی، آگاهی مردم را ارتقا داده و به خوبی میدانند که چه اقداماتی عملی هستند و چه اقداماتی خیر؛ از طرف دیگر باید گفت این مبحث به اخلاق انتخاباتی نیز باز میگردد که در جامعه میتواند بازتاب بسیاری داشته باشد یک وعده نادرست حتی امکان تقابل با دیگر نامزدها و بروز حتی ناخشنودیهایی در فضای مجازی را نیز افزایش میدهد و در نهایت این اخلاق و اعتماد مردم است که قربانی میشود.
محمد کاظم فرهادی با بیان اینکه مردم اتفاقاً کسانی را انتخاب میکنند که نه وعده بلکه برنامه عملیاتی داشته باشند، گفت: از جنبه جامعه شناسی، برنامههایی که قابلیت اجرایی دارند میتوانند اعتماد مردم را به پارلمان شهری برانگیخته کنند و در مقابل وعدههای غیرعملیاتی که از هم اکنون مشخص است که عملی نمیشود به نوعی بنای پارلمان محلی را متزلزل میسازند لذا نامزدها به صورت جدی از این وعدهها دوری و مردم نیز به شایسته گرینی از طریق مطالعه برنامهها و شناخت، رأی دهند.
در نهایت باید گفت انتخابات ۲۸ خردادماه نزدیک است و وعدههای رنگارنگ نامزدهای انتخاباتی یکی پس از دیگری از راه میرسند حال باید دید که مردم چه واکنشی در قبال این وعدهها نشان میدهند و آیا افرادی که چنین وعدههایی میدهند جایی در فهرست اعتماد مردمی دارند؟