زینب رحیمی| به گزارش خبرگزاری فارس از شهرکرد، دمادم انتخابات 1400 است و هر روز با وعده و وعیدهای رنگارنگ از سوی نامزدهای ریاست جمهوری  متعجب یا متفکر می‌شویم.

امروز با خود فکر کردم وعده‌های مهمی که از دولت‌های گذشته تا به حال به مردم صبور و رنج کشیده چهارمحال و بختیاری داده شده چه بوده؟ چند درصد این وعده‌ها محقق شده؟ اما هرچه فکر و جست‌وجو کردم آمار وعده‌های محقق شده به آن کیفیت مدنظر به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.

اما موضوع مهمی که سال‌هاست مردم استان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و هنوز در انتظار تصمیم نهایی جنابان و مسئولان است؛ آب شرب است که سال‌های متوالی برای حل این مشکل سدها و تونل‌های مختلفی از جمله طرح بن‌بروجن، کوهرنگ یک تا سه، بهشت‌آباد، گلاب و ... با مجوز یا رانت، درست یا غلط  احداث شد اما مشکل حل که نشد هیچ بلکه با خشکسالی‌های پیش‌رو ابعاد وسیع‌تری نیز پیدا کرده است.

آنچه واضح است مایه حیات و حق مسلم بودن آب برای انسان‌هاست که وعده وعیدهای پوشالی، بی‌تدبیری و بی‌کفایتی مسئولان کشوری و به تبع استانی این حق مسلم را به یک بحران و آرزو تبدیل کرده است.

در ابتدا به اصلی‌ترین راه حل مشکل بی‌آبی 13 شهر، 11 روستا که شامل 450 هزار نفر از مردم چند شهر بن، سامان، فرخشهر، سفیددشت، فرادنبه و بروجن بپردازیم که هم از نظر مدیران کشوری تایید شده و هم همه مجوزات لازم را دریافت کرده است اما بخاطر دلایلی از جمله بی‌کفایتی مدیران همچنان از جمله وعده‌های نامزدان ریاست جمهوری است.

بن_بروجن

شاید متعجب شوید اما مجبورم بگویم که آغاز این طرح یعنی همان بن‌بروجن معروف، به  سال 87 و سفر رئیس دولت وقت به استان باز می‌گردد که در سال 90 و در دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد خود را مدیر آب چهارمحال و بختیاری دانست و مجوز تخصیص برداشت آب از رودخانه زاینده‌رود صادر شد و در سه سال بعد نیز برای دومین بار اجرای پروژه انتقال آب بن‌بروجن به تصویب هیات دولت روحانی رسید.

و با لحنی زیبا وعده‌ها تکرار شد: «هیچ زمینی نباید بدون آب در این استان باقی بماند. مصمم هستیم منابع بانکی را به سمت این استان هدایت کنیم و منابع کشور را عادلانه در اختیار مردم قرار دهیم.»

خلاصه، دولت عوض شد و حال رئیس جدید اما با وعده‌های قبلی روی کار آمده و در سفر به این استان به مردم ساده دل می‌گوید دولت همراه با بخش خصوصی این طرح را اجرایی و عملیاتی خواهد کرد و تلاش می‌کنیم در همین دولت یازدهم طرح آبرسانی را به مرحله اجرا در آوریم، البته قول وزارت نیرو تا پایان سال 95 است، اما من کمی احتیاط می‌کنم و می‌گویم تا پایان دولت(یعنی تا ابتدای 96) این کار انجام خواهد شد.

اما باز هم این طرح که مجوز دو دولت دهم و یازدهم را به خود اختصاص داده و با وعده‌های زیبا آذین‌ شده و به گفته اردشیر نوریان، نماینده سابق مردم شهرکرد، بن و سامان در بهمن سال 96 مبلغ 300 میلیارد ریالی اعتبار این‌ پروژه در صحن کمیسیون تلفیق، به 500 میلیارد ریال افزایش پیدا کرده به مرحله افتتاح نمی‌رسد.

با تجدید وعده‌ها توسط استاندار در همین سال در کمال تعجب منطقه آبگیر طرح آبرسانی بن-بروجن در پانزدهم مهرماه و دوم دی‌ماه توسط عده‌ای، تخریب شد و بی‌نتیجه بودن مکاتبه‌ وزیر و معاونان برای آزاد کردن دو و نیم هکتار زمین جهت آبگیری این طرح آزاد همه جا پیچید.

بیستم بهمن سال 94 بالاخره کلنگ‌زنی و عملیات اجرایی قطعه دوم خطوط آبرسانی این طرح پر سروصدا از طریق ویدیو کنفرانس و با دستور معاون اول رئیس جمهور وقت انجام شد و اسحاق جهانگیری در این مراسم با اشاره به زمان‌بندی در طرح‌های این دولت از وعده‌های جدید برای حل مشکلات این استان سخن گفت.

قاسم سلیمانی استاندار وقت در همین روز از وعده جدید و افتتاح بن‌_بروجن تا پایان سال 96 خبر داد.

این وعده به قوت خود باقی ماند تا حمید چیت‌چیان نیز برای محبوب کردن خود در میان مردم استان از این وعده استفاده کند، وزیر نیرو در 18 آبان سال 95 در حاشیه بازدید سرزده از روند اجرای طرح انتقال آب بن – بروجن از صرف 300 میلیارد ریال اعتبار و پیشرفت 18 درصدی این طرح خبر داد و باز وعده افتتاح طرح در سال 96 را تکرار کرد.

اما گویا تحرکات همه جانبه مافیای آب که دست از تلاش برنداشته‌اند و قصد دارند با عناوین مختلف از جمله تغییر کارفرما یا تغییر سیمای طرح و ... جلوی این طرح قانونی را بگیرد بیشتر از تحرکات مسئولان رده بالا برای حل این معضل است.

خلاصه که سال‌ها یکی پس از دیگری با دولت‌ها و مسئولان مختلف در حال سپری شدن است و اما آتش مدیران و نمایندگان استان همجوار در مخالفت با اجرای این طرح در استان اصفهان همانند روزهای اول داغ و سوزان است اما در استان چهارمحال و بختیاری در اسفندماه سال 97 باز با وعده دیگری از سمت معاون امور عمرانی استاندار مبنی بر بهره‌برداری طرحی که تنها 30درصد آن باقی مانده و به گفته وزیر نیرو ساخت آبگیر بیشتر از سه ماه زمان نمی‌برد و تنها زمینی کمتر از 5 هزار لازم دارد تا سال 99 روبرو شدیم.

بگذارید کمی از آن طرف این سکه آبی و پیشرفت سریع طرح‌های غیرقانونی و بدون مجوز و اعتبارات تخصیص یافته برایتان بگویم.

طرح‌های غیرقانونی انتقال آب

حفر تونل‌های گلاب و بهشت آباد خلاف قانون بوده و هزاران میلیارد ریال از بیت المال در حفر این تونل‌ها هدر رفته است که پیش بینی ردیف 10 میلیاردی برای اتمام تونل گلاب در بودجه 99، تجهیز مجدد کارگاه پروژه تونل انتقال آب در بهشت آباد توسط شرکت آب منطقه‌ای استان اصفهان و... از جمله این موارد است.

بهتر است بدانید قرار است طبق طرح بهشت‌آباد، سالانه حدود یک میلیارد و صد میلیون مترمکعب، آب به فلات مرکزی ایران منتقل شود و این درحالی است که چهارمحال و بختیاری خود با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه است.

قرار بود ۸۰۰ میلیون متر مکعب آب را از بهشت‌‌آباد به اصفهان، یزد و کرمان انتقال دهند اما اجرای این پروژه با خشکسالی در کشور همزمان شد.

وزارت نیرو متوجه شد که این ظرفیت‌‌ها ویژه دوره ترسالی بوده و در حال حاضر چنین آبی در بهشت ‌آباد وجود ندارد لذا ظرفیت‌ها بازنگری شد و براساس آمار جدید باید ۵۸۰ میلیون متر مکعب آب از این رودخانه انتقال یابد و این درحالی است که ظرفیت بهشت‌آباد کمتر از ۲۴۰ میلیون متر مکعب است پس به همین دلیل اختصاص چنین آبی غیرممکن است.

اما متأسفانه با وجود مخالفت مردم و کارشناسان استان‌های خوزستان و چهارمحال و بختیاری، با فشار مسئولان و نمایندگان استان‌ اصفهان در شورای عالی آب تصویب شد.

با اعلام مشکلات این طرح از طریق دستگاه‌های مرتبط در سال ۸۶ و عدم تایید آن از سمت سازمان مدیریت منابع آب ایران به عنوان متولی آب کشور، در سال ۹۰ وعده‌های وزارت نیرو برای کلنگ‌زنی بهشت‌آباد در فضای مجازی منتشر شد.

نابودی بخش عظیمی از چهارمحال و بختیاری با 3 تونل کوهرنگ

کارشناسان از سال‌ها قبل به منظور انتقال آب رود کوهرنگ به زاینده‌رود در شهرستان کوهرنگ و استان چهارمحال و بختیاری دست‌به کار ساخت تونل کوهرنگ یک شدند و این پروژه در سال ۱۳۳۲ بهره‌برداری شد اما انگار ساخت و ساز به مزاج کارشناسان سدساز خوش آمد و در سال ۶۴ تونل دوم افتتاح و  در سال ۷۷ نیز عملیات ساخت سومین تونل کوهرنگ آغاز شد.

حال بیشتر از ۲۰ سال است که کوتاهی مجریان تونل سوم کوهرنگ در اجرای تعهدات اجتماعی و زیست محیطی، مشکلات و خسارات فراوانی به مردم محلی این و مناطق اطراف وارد کرده است.

قیاس در سرعت عملکرد مدیران استان‌های همجوار برای پیش‌برد با طرح‌های غیرقانونی با سرعت عملکرد مدیران چهارمحال‌وبختیاری در پیشبرد طرح قانونی سرگیجه به جانم می‌اندازد هرچند بی‌تدبیری رؤسای‌جمهور و مقامات دولتی نیز در این روند بی‌اثر نیست.

می‌دانید چه چیزی بیشتر عذابم می‌دهد؟ اینکه در این دیار دلسوزی نیافتم تا از او بپرسم اگر این طرح‌ها قانونی هستند چرا مجوز بهره‌برداری‌شان صادر نمی‌شود؟ اگر قانونی نیستند چرا این همه بودجه بیت‌المال برای ساخت آنان صرف شد و حال این تونل‌های بزک کرده با حصار در مقابل چشم مردم خودنمایی می‌کنند.

27 خرداد سال گذشته سردار محمد به استان سفر کرد، خبرهای این دیدار حاکی از این است که قرارگاه خاتم‌الانبیا در اجرای پروژه سد و تونل بهشت‌آباد نقش پیمانکاری دارد و طراحی و ارزیابی‌های مختلف توسط کارفرما صورت گرفته است.

توقف موقتی تونل بهشت آباد

فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا در این سفر از توقف پروژه بهشت‌آباد تا حل کامل مشکلات به وجود آمده خبر داد و  به گفته او منافع استان‌های خوزستان، چهارمحال و بختیاری و اصفهان باید در پروژه سد و تونل بهشت‌آباد درنظر گرفته شود.
 
در ۱۷ دی ماه نیز رئیس مجلس انقلابی به استان سفر کرد که امضا موافقت نامه تامین آب پایدار برای ۲۲۹ روستا از مصوبات این سفر بود که مقرر شد تا پایان سال ۱۴۰۰، ۲۲۹ روستای این استان از آب پایدار بهره‌مند شوند.

ولی از آنچه پیداست گویا تلاش و سفرهای رئیس و مدیران مجلس انقلابی هم بی نتیجه ماند و هم‌اکنون ۹۵ درصد دشت‌های چهارمحال و بختیاری ممنوعه و ممنوعه‌بحرانی شده است.

و بعد از این همه پیگیری عده‌ای هنجارشکن، در 28 فروردین سال جاری خودروی پیمانکار پروژه بن به بروجن را قرار است آب شرب نیمی از مردم استان را تأمین کند به آتش کشیدند.

این عمل وقیحانه کوچکترین حرکتی در مسئولان استانی ایجاد نکرد و بنابر مصلحت‌هایی با مجرمان که توسط رسانه‌ها شناسایی شده بودند برخورد که نشد هیچ، بسیاری از مسئولان کشوری نیز از این فاجعه بی‌خبر ماندند و با چند نطق در مجلس و دو تهدید و نامه‌نگاری سروته ماجرا به هم آمد.

اگر تدبیر وجود داشت امروز شاهد چه چیزهایی نبودیم؟

 و امروز که در آستانه انتخابات 1400 هستیم مجدد وعده‌ها و قول‌های عملی نشده نقل مجالس و آب آشامیدنی مردم دغدغه‌های نامزدهای ریاست جمهوری شده است که اگر همان ۱۲ سال گذشته یا دوران قبل‌تر افراد اصلح و دغدغه‌مندی انتخاب شده بودند شاید الان سر نیاز اصلی مردم چند استان چهارمحال و بختیاری، خوزستان، اصفهان، یزد و کرمان دعوا نبود و امروز شاید اگر تدبیر و پاسخویی بیشتری وجود داشت در چند سال اخیر شاهد ده‌ها تجمع اعتراضی در استان‌های فلات مرکزی نبودیم.

انتهای پیام/68036