سنت "شاه حسن، شاه حسین" یک رسم دیرینه و قدیمی است که هر سال در دهه اول محرم و شب عاشورا در محله بشنیغان میبد برگزار می شود.
هر ساله، زنان محله های مهدیه، میبدبالا، بشنیغان و کوچک، مسیرهای کوچه و پس کوچه های های مهدیه و بافت قدیمی آن محله تا امامزارده سید صدرالدین قنبر را که مسیر عزاداری سینه زنان حسینی در ماه محرم است را آب و جارو را می کنند.
این مراسم هر ساله با حضور تعداد زیادی از بانوان میبدی از صبح آخرین جمعه ماه ذی الحجه برگزار می شود و تاکنون حاجت بسیاری از آنان را برآورده است.
قدمت این آئین مربوط به سالها پیش است که به دنبال خواب دیدن بانوی میبدی به جاروکردن مسیر عبور عزاداران میبدی در ۱۰ شب اول ماه محرم بین دیگر زنان میبدی مرسوم و بعدها با حاجت روا شدن بانوان به یک سنت در این دیار تبدیل شد.
این رسم اکنون توسط اهالی محله بشنیغان و میبد بالا برای نشان دادن عزا و ماتم خود نسبت به شهادت حضرت سیدالشهدا(ع) و یارانش برپا می شود.
عزاداران حسینی که متشکل از اعضای تمام هیئات عزاداری هستند با خواندن نوحه مخصوص هر شب از محرم به صورت دسته جمعی، در این ایام به سمت امام زاده سید صدرالدین قنبر حرکت می کنند.
پیشاهنگان این عزاداران را جمعی از سادات تشکیل می دهند و وقتی عزاداران به محوطه امام زاده می رسند و نوحه مخصوص آن شب از محرم را خواندند و سینه زدند، یک زنجیره انسانی ایجاد می کنند و ابتدا چندین بار لفظ "شاه حسن" و پس از آن لفظ "شاه حسین" را همگی با هم تکرار می کنند و در ادامه شعر "یارون(یاران) عزای کیست که بر دشت کربلا است _ ماتم نشین ملائکه و صاحب عزا خدا است" را زمزمه می کنند.
انتهای پیام
