به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، شمال یا جنوب، داخل کشور یا خارج از کشور تفاوتی ندارد!

هر نقطه ای ناامنی را در کمین ناموس مسلمانان ببینیم باید رگ غیرتمان باد کُند! باید در آن جا حضور پیدا کنیم!

همین اخلاص باعث برکت در عمر و توفیق خدمت او به مردم شد.

از قبل از مبدا تاریخ عشق، انقلاب اسلامی، تا بعد از دفاع از حریم وطن در اهواز و شلمچه و سپس در عراق و سوریه، خود را وقف مردم کرده بود.

اصل و اساس زندگی اش تنها یک کلمه بود! رضای خدا....

و آن چه برایش کم اهمیت و بی رنگ بود، عنوان و سمت شغلی بود.

حاج رسول استوار محمود آبادی! یا به قول خودش، سرباز ولایت، کوله باری از جراحات و ریه‌‎‌های شیمیایی را بر دوش می کشید، اما حتی با همین کوله بار سنگین از درد و ناراحتی، باز هم همراه و همرزم شهید سپهبد قاسم سلیمانی و حسین همدانی در جبهه مقاومت شد و به ستیز با شیطان تزویر پرداخت و در مسیر سیر و سلوک الهی آخر به آرزوی دیرینه اش رسید و شهد شیرین تر از عسلِ شهادت را نوشید.

با جنگ‌افروزی صدام‌کافر و آغاز دفاع مقدس، در ۱۵ مهر ۱۳۵۹، به صورت داوطلبانه برای اعزام به مناطق جنگی اقدام کرد و پس از گذراندن دوره آموزشی در پادگان امام حسن (ع) تهران، به عنوان نیروی بسیجی به اهواز رفت و به دلیل آمادگی جسمانی جانشین فرمانده و پس از شهادت فرمانده گردان در عملیات دهلاویه، فرمانده گردان شد.

هشت سال، حضور مداوم و فعال در صحنه های جنگ، از او فرمانده ای تمام عیار ساخته بود که مسئولیت اطلاعات تیپ، مسئولیت عملیات تیپ، مسئولیت اطلاعات و عملیات لشکر فجر و مسئولیت ستاد لشکر و فرماندگی تیپ امام حسن(ع) را در کارنامه دارد و در طی این مدت بارها مجروح و شیمیایی شد، اما هیچ وقت به دنبال درصد و سهمیه جانبازی نرفت!

تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته جغرافیای نظامی در دانشگاه امام حسین (ع)، و دوره‌های نظامی مخصوصی در ارتش، طی کرد و وارد نیروی زمینی سپاه و فرمانده دانشکده پیاده شد.

سپس معاونت آموزشی نیروی زمینی سپاه، طراح دوره های تربیت پاسداری، معاونت اطلاعات نیروی زمینی سپاه، طراحی، تاسیس و فرماندهی قرارگاه نیروی ویژه صابرین سپاه، فرماندهی قرارگاه مدینه منوره در جنوب کشور، فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا در شمال غرب کشور را عهده دار شد.

در سال ۱۳۸۸ در سفری که مقام معظم رهبری به استان کردستان داشتند، از قرارگاه حمزه که تحت فرماندهی او بود، بازدید کردند.

تا اینکه در سال ۱۳۹۲ ماموریت های برون مرزی حاج رسول، با شروع درگیری های سوریه، آغاز شد و تا سال ۱۳۹۵ به صورت مستمر و تا سال ۱۳۹۸ به صورت متناوب، دوشادوش شهید حاج قاسم سلیمانی در مقام دفاع از حریم اهل بیت حضور داشت، البته از سال ۱۳۹۵، همزمان مسئولیت موسسه راهیان کوثر را هم بر عهده گرفت.

از فعالیت‎ های حاج رسول استوار، در سوریه، مسئولیت اطلاعات عملیات، فرماندگی یگان های دفاع وطنی و مسئولیت کمیته بازسازی ارتش سوریه بود.

شاخص ترین عملیات او در نبل الزهرا و چندین مناطق اطراف حلب بود که عملیات آزادسازی این مناطق را طراحی و فرماندهی کرد و منجر به آزاد شدن آن مناطق شد.

حاج رسول همیشه می گفت یکی از نعمت های بزرگی که خداوند به من عطا کرده؛ حضور همسرم بوده است.

به گفته همسر وی، با آنکه برخی از نظامی ها از روحیه های سخت و تندی برخوردار هستند، حاج رسول، در منزل مهربان بود و برای تک تک اعضای خانواده و حتی تمام جوان های فامیل حکم دوست و رفیق را داشت.

آخرین اعزام او به کشور عراق ۵ شهریور ۱۳۹۹ به همراه همسرش، برای اهدافی همچون طراحی عملیات نظامی و دفاعی علیه داعش و همچنین تربیت کادر انقلابی نیروی جبهه مقاومت بود که متاسفانه گرفتار بیماری کووید۱۹ شد و به دلیل شرایط خاص و درگیری بیش از نود درصد ریه به بیمارستان بقیه الله تهران انتقال داده شد.

حاج رسول طبق وصیت خودش، در گلزار شهدای شیراز در اوج نیکنامی، در کنار چند شهید گمنام، دور از قطعه فرماندهان به خاک سپرده شد تا مثل همیشه خود را در جایگاه سرباز وطن، نشان دهد و در اوج گمنامی به آفریدگارش بپیوندد.بدن حاج رسول به علت عارضه شیمیایی نتوانست در برابر بیماری مقابله کند و به کما رفت و پس از ۷۵ روز در حالت اغما، در ۱۵ آذر ۱۳۹۹ بر اثر عارضه شیمیایی و بیماری کرونا به شهادت رسید.

انتهای پیام/ن/س