خبرگزاری میزان - بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.
در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.
البته این نقطه‌ی اوج هنر تئاتر است. یک صدای بازیگرانه هنگامی که به خوبی با جمله بندی‌ها (تقطیع و مسائل) همراه می‌شود، یک تصویر آوایی خوب و عالی به ادبیات اعطا می‌کند که شنونده می‌تواند دقیقا آن را تصور کند.
پس استفاده از صوت، صدا و گفتار در بازیگری منوط به تعمق در رشته‌های مطالعاتی متعددی است. هر یک از این مطالعات، قسمتی از فنون آوایی هستند و فراگیری آنها زمان زیادی می‌برد.
بهترین نحوه‌ی یادگیری بازیگر همراهی بیان، آوا، بدن و حرکت و مطابقت تمرین‌های عملی‌اش با مطالعات نظری خواهد بود. به این صورت از هیچ کدام خسته نمی‌شود. با توجه به نکات بالا، بازیگر بدون اینکه حتی یک بار بر صحنه رفته باشد، می‌تواند روزی یک یا دو ساعت تمرین سخت و خوب داشته باشد.
در کار منظم باشید: در هر روز وقت ویژه‌ای را برای تمرین بیان – آواها اختصاص دهید. مدت زمان تمرین از یک تکنیک به تکنیک دیگر فرق می‌کند، اما بهتر است شما از یک مدت زمان کوتاه شروع کنید (مثلا ده الی پانزده دقیقه) و به تدریج وقت را بیافزایید.
یک فرصت طلب تمام عیار باشید: از حداکثر مدت زمانی که می‌توانید، بیشترین همکاری را از دیگران و حتی مردم، دوستان و نزدیکانتان دریافت کنید، استفاده کنید. زمانی که احساس می‌کنید سرحال و پذیرای تمرینات جزئی هستید و از هر فرصتی که در طول روز دست می‌دهد، استفاده کنید و در کنار کار روزانه تان به تمرین صحبت – آواها، با تکنیک‌های مربوطه، مشغول شوید.
انحصاراً روی هر موردی که کار می‌کنید، متمرکز شوید: هر بار در هر روز روی یک موضوع تکنیکی تمرکز کنید و قبل از انتخاب موضوع جدید تمرین کافی روی آن موضوع انجام دهید. برای مثال وقتی که روی بازی‌های صداسازی و تخیل آوایی تمرین می‌کنید، هر بار باید فقط یک صدا را انتخاب کنید و مدام آن را پرورش دهید.
انتهای پیام/
