به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و سلامت گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا وسیما؛ خانم دکتر فیروزه بلاش جراح و متخصص زنان و زایمان با بیان این مطلب، افزود: عفونت‌های ادراری در دوران بارداری اگر به موقع تشخیص داده و به طور کامل درمان شود، هیچ عارضه‌ای برای بارداری ندارد، اما اگر به‌طور مناسب درمان نشود و عفونت مثانه و کلیه را نیز درگیر کند، می‌تواند عوارضی همچون سقط جنین، پارگی زودرس کیسه آب و زایمان زودرس را در پی داشته باشد. بنابراین، خانم‌های باردار در ابتدای بارداری باید آزمایش ادرار انجام دهند و در طول بارداری نیز در صورت بروز علائم، باید به پزشک مراجعه کنند.
عضو تیم تخصصی این مرکز درباره عفونت‌های ادراری در دوران بارداری، گفت: عفونت ادراری شایع‌ترین عفونت در دوران بارداری است و شیوع آن در خانم‌های باردار حدود پنج تا شش درصد است و عواملی نظیر نژاد، اینکه بارداری چندم خانم است و همچنین، شرایط اقتصادی و اجتماعی خانم باردار در میزان ابتلا مؤثر است.
خانم دکتر بلاش شایع‌ترین نوع عفونت ادراری را عفونت باکتریایی دانست و توضیح داد: در ۹۰ درصد موارد، عامل عفونت باکتری‌هایی هستند که به طور معمول در روده و دستگاه تناسلی وجود دارند و با ما هم‌زیست‌اند. اما در دوران بارداری می‌توانند عفونت زا شوند. البته، بارداری به خودی خود باعث پاتوژن‌تر یا بیماری‌زاتر شدن این باکتری‌ها نمی‌شود، بلکه تغییرات ناشی از بارداری در دستگاه ادراری و تناسلی، خانم باردار را نسبت به این عفونت‌ها مستعدتر می‌کند.
وی درباره علائم عفونت‌های ادراری در بارداری، گفت: به طور معمول این عفونت‌ها بدون علامت‌اند، اما اگر علامت‌دار شوند، با علائمی مانند سوزش، درد و تکرر ادرار، درد زیر شکم و در مراحل پیشرفته‌تر با تب و لرز و درد در ناحیه کلیه همراه است.
این متخصص زنان و زایمان درباره عواملی که باعث علامت‌دار شدن و پیشروی عفونت به بخش‌های فوقانی دستگاه ادراری می‌شود، افزود: شایع‌ترین عامل گسترش و حاد شدن عفونت می‌شود، استاز یا باقی ماندن ادرار در مثانه است که در دوران بارداری ممکن است رخ دهد. عامل دیگر، ریفلاکس یا بازگشت ادرار به حالب است. همچنین، بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت می‌توانند خطر بروز این نوع عفونت را افزایش دهد.
خانم دکتر بلاش با تأکید بر تشخیص و درمان به‌موقع این عفونت در دوران بارداری، افزود: از آنجا که ممکن است این عفونت بدون علامت باشد، لازم است که در معاینه اول بارداری آزمایش ادرار برای خانم درخواست شود تا در صورت وجود عفونت درمان لازم انجام شود. خوشبختانه، دارو‌هایی که برای درمان عفونت ادراری در دوران بارداری، به ویژه اوایل بارداری، تجویز می‌شود، عارضه‌ای برای سلامت جنین ندارد. همچنین، باید پس از اتمام دوره دارو، دوباره آزمایش ادرار انجام شود تا مطمئن شویم که کشت ادرار منفی است.
این متخصص زنان و زایمان درباره عفونت‌های ادراری حاد و علامت‌دار و همچنین عفونت‌های مکرر در دوران بارداری، بیان کرد: اگر عفونت ادراری منجر به علائمی همچون درد و تب و لرز شود، خانم باردار باید در بیمارستان بستری شود تا به صورت وریدی آنتی‌بیوتیک لازم را دریافت کند. همچنین، خانم‌های بارداری که دچار عفونت مکرر ادراری می‌شوند، لازم است که تا پایان دوران بارداری آنتی‌بیوتیک با دوز کم دریافت کنند تا عفونت به نواحی فوقانی دستگاه ادراری و کلیه‌ها تسری نیابد.
