به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، پس از جنگ جهانی دوم و روی آوردن کشورها به توسعه بر پایه صنعت و کشاورزی، استفاده از منابع آب زیرزمینی مورد توجه قرار گرفت که این امر سبب اُفت شدید آب زیرزمینی و به تبع آن فرونشست زمین شد. به دلیل آثار مخرب فرونشست زمین از جمله تخریب منازل مسکونی، زیرساختهایی همچون راه و راهآهن، غیر قابل استفاده شدن اراضی کشاورزی، مطالعات بسیاری در محافل علمی در خصوص شناسایی عوامل وقوع فرونشست، تعیین میزان و همچنین راهکارهای جلوگیری از گسترش آن انجام شده و در حال انجام است.
ایران از جمله کشورهایی است که بیشترین میزان بهرهبرداری از آبهای زیرزمینی را داشته است، در نتیجه آن اقدامات منابع آب زیرزمینی کشور در همه دشتها در وضعیت بحرانی بوده که سبب تشدید اُفت سطح آب زیرزمینی و کسری حجم مخزن دشتها شده به طوری که حدود ۳۵۷ محدوده از ۶۰۹ محدوده مطالعاتی کشور در وضعیت ممنوعیت توسعه بهرهبرداری قرار گرفته و سالیانه با حدود ۶ میلیارد مترمکعب کسری مخزن مواجه شده است.
بحران آب مسأله جدی است که از غرب تا شرق و شمال تا جنوب اصفهان درگیر آن شده و اگر میزان بارشها با روند کنونی ادامه پیدا کند چالشهای جدی برای استان پهناور اصفهان چه در تأمین آب شرب و چه برای سایر مصارف ایجاد خواهد کرد، بحرانی که الان هم دامنگیر کشاورزان شرق و غرب اصفهان است و معیشت کشاورزان را تحتالشعاع خود قرار داده است.
حالا علاوه بر خسارت بی آبی به کشاورزان، پدیده فرونشست زمین، تهدید جدی برای ساکنان اصفهان شده است، امروز اصفهان در رتبه نخست فرونشست کشور قرار گرفته است؛ ۲۰ سال متناوب شرایط کمبود آب را در حوزه زایندهرود را داشتهایم و هنوز هم این شرایط وجود دارد و در شرایط اضطرار خشکسالی قرار داریم و بیش از ۹۰ درصد از پهنه استان اصفهان تحت تأثیر کم آبی است. این شرایط سبب شده در سالهای گذشته برداشت از سفرههای آب زیرزمینی افزایش پیدا کند و این امر سبب نشست زمین در اصفهان شده است.
عمر ۵۰ ساله لولههای فاضلاب شهر اصفهان و فرونشست زمین
با آغاز سال جدید چندین حادثه فرونشست زمین در خیابانهای اصفهان اتفاق افتاد، در ۱۷ فروردین ماه بود که خط ۱۲۰۰ بتنی فاضلاب جنوب شهر در خیابان آپادانا دوم بر اثر پوسیدگی و خوردگی و قدمت۵۰ ساله شبکه دچار شکستگی شده و قسمتی از خیابان نشست کرد. بار دیگر در ۲۵ فروردین دوباره شکستگی خط ۶۰۰ میلیمتری فاضلاب در چهارراه حکیم نظامی اصفهان بر اثر پوسیدگی، خوردگی و داشتن قدمت ۵۰ ساله شبکه، منجر به ریزش بخشی از خیابان شد.
تکرار ریزشهای خیابانهای اصفهان سبب شد که انگشت اتهام به سمت فرونشست زمین گرفته شود در این میان منصور شیشهفروش مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان معتقد بود که شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان گروهی شامل متخصصان، استادان دانشگاه و نمایندگان دستگاههای اجرایی و خدماترسان باید تشکیل دهد تا این موضوع را به طور کامل رصد کرده تا علت دقیق ریزش شبکههای فاضلاب را مشخص کنند.
امیر حسین حکمتیان، معاون بهرهبرداری و توسعه فاضلاب آبفای استان اصفهان علت اصلی وقوع حوادث شبکه فاضلاب را قدمت زیاد و فرسودگی لولهها عنوان کرد و گفت: از سال ۱۳۴۰ تاکنون بیش از ۳ هزار و ۹۰۰ کیلومتر شبکه فاضلاب در شهر اصفهان اجرا شده است که عمر برخی از قسمتهای آن به بیش از ۵۵ سال میرسد.
در این گزارش فارس آخرین وضعیت فرونشست زمین در اصفهان را بررسی کرده که چرا در این مدت شرایط فرونشست زمین در این استان بحرانیتر شده است.
اُفت یک متری آبهای زیرزمینی در یک دوره ۴۰ ساله در اصفهان
منصور شیشهفروش، مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان در گفتوگو با خبرنگار فارس در اصفهان با بیان اینکه از ۳۵ دشتی که اصفهان دارد، محدوده مطالعاتی ۲۷ دشت تحت تأثیر فرونشست زمین بوده و ۸ دشت آزاد است، اظهار داشت: حدود هزار چاه ایزومتری آب منطقهای حفاری کرده که چاههای شناسایی هستند و ماهانه آب منطقهای دادهها را اندازهگیری میکند و اُفت سالانه آب حساب میشود.
وی با بیان اینکه میانگین اُفت آبهای زیرزمینی در بلندمدت در یک دوره ۴۰ ساله یک متر بوده است، افزود: بر همین اساس در چند سال گذشته طرحهایی برای پیشگیری و کنترل فرونشست زمین در استان اصفهان اجرا شده است.
شیشهفروش با بیان اینکه به سازمان زمینشناسی و سازمان دشتها و نقشهبرداری اعلام کردهایم که دشتهای تحت تأثیر فرونشست زمین را مطالعه کنند، گفت: نقشههای پهنهبندی مشخص شده و سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور وضعیتی را مشخص کرده است و در یکی از جلسات هیأت دولت اعلام کرده که برنامهریزی برای کنترل و پیشگیری از فرونشست زمین در کارگروه سازگاری با کم آبی اقدام شود.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان با اشاره به اینکه دشت اصفهان، مهیار شمالی و جنوبی، برخوار، نجف آباد، کوهپایه، لنجان، کاشان و اردستان جزو دشتهای اولویتدار اصفهان است، بیان کرد: سازمان نقشهبرداری کشور این دشتها را اعلام کرده که تحت تأثیر فرونشست زمین است و سازمان زمین شناسی دشتها را پایش کرده است.
نرخ فرونشست در دشت اصفهان ۱۸ سانتیمتر است
وی با اشاره به اینکه دشت ورزنه، سجزی، شهرضا، گلپایگان و مورچه خورت در حال مطالعه است، عنوان کرد: نرخهای فرونشت در کاشان ۸.۹، خالدآباد و بادرود ۱۲ تا ۱۳، اردستان ۷، گلپایگان ۱۳، اصفهان و برخوار ۱۸ و مهیار شمالی ۱۷ سانتیمتر اعلام شده است.
شیشهفروش با اشاره به نصب ۲۹ دستگاه جی پی اس در اصفهان برای پایش شرایط فرونشست زمین افزود: راهبردهای بلندمدت مانند تقویت آبخوانها و احیای رودخانه زایندهرود باید انجام شود، شرکت آب منطقهای و وزارت نیرو در کارگروه سازگاری با کم آبی در کشور و استان موظف هستند برای اجرای طرحهای پیشگیری و کنترل فرونشست زمین و تقویت آبخوانها برنامهریزی کنند و مناطقی که فرونشست دارند نباید در آن بارگذاری انجام شود.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان با اشاره به نشستهای اخیر در خیابانهای اصفهان بیان کرد: عوامل آب و فاضلاب و دفتر فنی آبفا جلسه تخصصی برگزار کردند و بر اساس گزارشهای دفتر فنی با حضور اساتید دانشگاه قدمت ۵۰ ساله و فرسودگی را علت ریزش دانستند، بنابراین یک تیم حقیقتیاب متشکل از اساتید دانشگاه و سازمان زمینشناسی و سازمان آب و فاضلاب باید یک بررسی فنی کند تا علت مشخص شود.
وی ادامه داد: میراث فرهنگی باید با همکاری سازمان زمینشناسی در پلها و ابنیههای تاریخی مهم دستگاه جی پی اس نصب کنند و نسبت به تابآور کردن ابنیه اقدام کنند.
شیشهفروش خاطرنشان کرد: شهرداری اصفهان یک مطالعه طرح خطرپذیری و فرونشست زمین را انجام میدهد تا نقشه پهنهبندی خطر شهر اصفهان را داشته باشد.
فرونشست عامل مضاعفی برای آسیبدیدگی لولههای فاضلاب است
بهرام نادی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد نجفآباد در گفتوگو با خبرنگار فارس در اصفهان با بیان اینکه فرونشست به دو بخش فرونشست در سطح وسیع و فرونشست موضعی همانند فروچالهها تقسیم میشود، اظهار داشت: عامل اصلی فرونشست در اکثر دشتهای ایران از جمله دشت اصفهان– برخوار اُفت شدید سطح آبهای زیرزمینی است.
وی افزود: وقتی سطح آبهای زیرزمینی پایین بیاید، نیروی شناور از بین میرود، دانههای خاکی که در آب قرار میگیرند، نیرویی که به آن وارد میشود که سبب میشود وزن کمتری به دانههای پایینی وارد کند؛ زمانی که آب پایین میرود، وزن واقعی دانهها سبب میشود که خاک نشست کند، میزان نشست در نقاط مختلف دشت یکسان نیست و متفاوت است.
نادی با اشاره به اینکه در بخشی از نواحی دشت، نشست لایهها بیشتر و در بعضی قسمتها کمتر است، گفت: جاهایی که ضخامت خاک زیاد است و اُفت آب بیشتر است، نشست بیشتری را شاهد هستیم، در منطقه حبیبآباد در شمال اصفهان ضخامت لایههای خاک ۳۰۰ متر و در عین حال سطح آب زیرزمینی در بعضی از نقاط پایین تر از ۱۸۰ متر است، متوسط سطح آب زیرزمینی در آن ناحیه در سال ۱۴۰۰ برابر ۱۶۳ متر و درسال ۱۳۶۰ برابر ۳۵ متر بوده است.
عضو اصلی کارگروه فرونشست استان اصفهان با بیان اینکه هر یک متری که آب پایین میرود مثل این است که یک طبقه ساختمان به وسعت کل دشت ساخته شود، بیان کرد: زمانی که آب ۱۰۰ متر پایین میرود مانند آن است که یک ساختمان صد طبقه به وسعت کل دشت بسازیم، این نیرو، نیروی بسیار زیادی است و تغییر شکل در خاک ایجاد میکند؛ در صورت تخلیه کامل آب در آبخوان (آبخوان یا آبخانه بخشی از دشت همانند کاسه است که منبع ذخیره آبهای زیر زمینی است) اصفهان، مدلهای عددی در حالت خوشبینانه نشست تقریبی ۱۸۴ سانتیمتر را در منطقه حبیبآباد نشان میدهد.
وی ادامه داد: ساختمانهای قدیمی، ساختمانهای مصالح بنایی و پی منفرد، برای نشست کل ۲.۵ سانتیمتر برای تمامی طول عمر ساختمان طراحی میشوند، حال ساختمانی که برای ۲.۵ سانتیمتر نشست کل طراحی شده، به سبب برداشت بیرویه آبهای زیر زمینی در معرض ۱۸۴ سانتیمتر نشست قرار میگیرد.
نادی با اشاره به فرونشستهای زمین در خیابانهای اصفهان گفت: به طور مثال خط لوله فاضلابی که از مرکز شهر اصفهان تا تصفیهخانه فاضلاب شمال شهر در منطقه حبیبآباد در سالهای قبل اجرا شده است، برای تحمل نشستهای زیاد ناشی از فرونشست طراحی نشده و لولههای فاضلاب، سالیانه ۱۸.۵ سانتیمتر نشست در منطقه حبیب آباد، ۱۰ سانتیمتر نشست در خیابان چمران و ۴ سانتیمتر نشست را در منطقه مرکزی شهر را تجربه میکنند که لولههای سیمانی فرسوده با قدمت بیش از ۳۰ سال توانایی تحمل این تنش را نخواهند داشت.
عضو اصلی کارگروه فرونشست استان اصفهان اضافه کرد: اگر تمامی سازههای زیرزمینی همانند لولههای فاضلاب را همچون بند لباسی تصور کنیم که از طرفین به میله گره خورده باشد وسط بند لباس در صورت آویزان شدن لباس به سمت پایین حرکت میکند و طول بند در این حالت لازم است، اضافه شود؛ مناطق جنوبی شهر اصفهان از جمله خیابان حکیم نظامی دارای فرونشست کمتر و مناطق شمالی دارای فرونشست بیشتری است، بنابراین لوله فاضلاب سیمانی یا باید افزایش طول پیدا کند و یا دچار شکست شود.
لولههای فاضلاب شهر اصفهان بیش از عمر مفیدشان بهرهبرداری شدهاند
وی ادامه داد: شسته شدن خاک سبب فروچاله میشود و میتوان این دو را بهم ربط داد که فرونشست میتواند تأثیر بیشتری در قسمتی فرسوده داشته باشد؛ ۷۳ درصد لولههای فاضلاب از نوع سیمانی است که بیش از ۴۰ سال عمر دارند و عمر مفیدشان گذشته است.
نادی با بیان اینکه لولههای فاضلاب پوسیده است و مقدار آن کم نیست و در عین حال فرونشست میتواند عامل مضاعفی برای آسیبدیدگی لولههای فاضلاب باشد، گفت: به محیط زیست آسیب زدهایم، آسیبی که بعضی وقتها جبرانناپذیر است، وقتی آب را پایین میبریم، نشست اتفاق میاُفتد، حتی اگر آب مجدداً به داخل آبخوان تغذیه شود بخش زیادی از تغییر شکل دیگر بر نمیگردد، در شرایط فعلی میزان برداشت آبهای زیرزمینی از آبخوان بسیار بیشتر از میزان تغذیه آبخوان است.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد ادامه داد: سالیانه حدود ۳۱۱ تا ۵۲۲ میلیمتر مکعب آب از آبخوانها تخلیه میکنیم و جریان آب زایندهرود هم برقرار نیست و بارندگیها هم کاهش داشته، بنابراین آبخوان تغذیه که نمیشود هیچ، برداشت هم ادامه دارد، نتیجه این است که همیشه کسری آبخوان همچنان ادامه دارد و سطح آب زیرزمینی هر ساله اُفت بیشتری دارد.
دغدغهای به نام تمام شدن آبهای زیرزمینی
وی با تأکید بر اینکه کسری آبخوان سبب میشود ساختمانها از بین برود و آسیبهای جدی به زیرساختها وارد شود، بیان کرد: اتفاق بدتر این است که با برداشت سالیانه ۳۱۱ میلیون مکعب آب از منابع آب زیرزمینی، زمانی فرا خواهد رسید که آبهای زیرزمینی به اتمام می رسد، در آن زمان نحوه تأمین آب شرب، صنعت، کشاورزی چگونه خواهد بود؟
نادی افزود: وقتی ۷۰ درصد از لولههای فاضلاب بیش از عمر مفیدشان مورد بهرهبرداری قرار گرفتهاند، تعویض لولههای فرسوده با لولههای پلیمری برای مقاومت بیشتری در مقابل فرونشست و کاهش پدیده فروچالهها یک ضرورت است.
عضو اصلی کارگروه فرونشست استان اصفهان با بیان اینکه باز هم سؤال اصلی باقی میماند که آب از کجا تأمین شود، گفت: اگر آب نباشد فاضلاب هم مفهومی ندارد، پس باید در نگهداری منابع آب ضمن آیندهنگری، دقت لازم را به عمل آورد.
جریان دائمی زایندهرود عامل مهم کنترل فرونشست زمین است
وی با بیان اینکه زایندهرود منبع تغذیه است، وقتی جاری باشد آبخوان تغذیه میشود و کسری آبخوان دیرتر اتفاق میافتد، افزود: جریان داشتن زایندهرود برای مناطق جنوبی و مرکزی شهر بسیار مهم است به ویژه برای سازههای تاریخی که در مرکز شهر قرار دارند.
نادی اضافه کرد: وجود لایه شنی با قابلیت عبور آب زیاد در زیر زمین در بخش وسیعی از مناطق شهری اصفهان به خصوص مناطق مرکزی شهر، عامل مؤثری برای کاهش اثرات فرونشست است، جریان دائمی آب در زایندهرود و حذف برداشت آب زیرزمینی توسط چاهها در مناطق مرکزی شهر، عامل مؤثری در تغذیه مناسب آبخوان، تقلیل فرونشست و حفظ سازههای تاریخی است.
عضو اصلی کارگروه فرونشست استان اصفهان خاطرنشان کرد: همه باید برای حذف کسری آبخوان و نگهداری از آبهای زیرزمینی و سطحی اقدام کنند، به طور خلاصه با توجه به شرایط بحرانی وضعیت آبهای زیرزمینی اقدام مؤثر باید سریعتر انجام شود؛ «یا الان یا هیچ وقت».
نرخ فرونشست در حد یک تا ۲ سانتیمتر است نه ۱۸ سانتیمتر
رضا اسلامی، مدیرکل سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی در اصفهان در گفتوگو با خبرنگار فارس در اصفهان با بیان اینکه کلانشهر اصفهان که ۲.۵ میلیون نفر در آن زندگی میکنند در دشتی به نام دشت اصفهان- برخوار واقع است، اظهار داشت: این دشت حدود ۳ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مساحت و یک آبخوان دارد که مساحت آن هزار و ۶۰۶ کیلومتر مربع است.
وی با بیان اینکه نشست زمین در ترکهای ساختمانها یا ترکهای سطح زمین ظاهر میشود، افزود: بیشینه نرخ فرونشست زمین در دشت اصفهان در سال ۱۴۰۰ حدود ۱۸.۵ سانتیمتر اعلام شد، در دو حالت فرونشست تأثیر نمیگذارد، یا اینکه سازههای موجود ارتباطی با سطح زمین نداشته باشند و یا اینکه سازهها را به سنگ کف بستر وصل کنیم آن موقع تحت تأثیر فرونشست قرار نخواهند گرفت.
اسلامی با بیان اینکه پل شهرستان یک پل ۲ هزار و ۵۰۰ ساله است و چون بر روی سنگ بستر واقع شده فرونشست بر روی آن تأثیری نگذاشته است، گفت: دشتی که اینقدر نشست میکند هر المانی بر روی آن ساخته شود تحت تأثیر قرار میگیرد، هر چه از سمت جنوب اصفهان به سمت شمال برویم نرخ نشست زمین بیشتر میشود، در حبیبآباد وقتی ضخامت آبرفت ۳۰۰ متر است، نشستی که سالیانه انجام میشود ۱۸.۵ سانتیمتر است.
مدیرکل سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی در اصفهان بیان کرد: با پایین رفتن سطح آب در لایههای آبخوان، منافذ خالی موجود در لایههای رُسی بر اثر فشار لایههای بالایی کاهش پیدا کرده و باعث نشست در سطح زمین میشود، به این فرایند تحکیم لایههای رُسی گفته میشود.
وی ادامه داد: در مناطق جنوبی شهر مانند پل خواجو و سی و سه پل حداکثر ضخامت آبرفت ۳۰ تا ۴۰ متر است، و خاک آن نیز دانه درشت بوده و ضخامت دانهریز این خاک، بسیار کم است؛ تحکیم خاک نیز بیشتر در رسوبات دانهریز اتفاق میافتد و به محضی که جریان زایندهرود برقرار شود این لایه شن شسته شده و سریع آبگیری و خود را احیا میکند.
اسلامی اضافه کرد: زایندهرود ۱۷ ماه بسته بود، ۱۰ روز باز میشود لایه شنی آبگیری میکند و دوباره بسته میشود و وارد تنش میشود، زایندهرود باید دائمی برقرار شود تا تنش وارد نشود، این باز و بسته شدن سبب میشود به طور مثال سطح آبخوان وقتی زایندهرود باز شود ۳ متر بالا بیاید و وقتی بسته شد ۲.۵ متر پایین برود که سبب تنش میشود.
مدیرکل سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی در اصفهان با تاکید بر اینکه نرخ فرونشست در حد یک تا ۲ سانتیمتر است نه ۱۸ سانتیمتر، گفت: در دشت مهیار عمده ترکهای فرونشست که بسیار عمیق است در لبه کوه اتفاق افتاده است، در کف دشت ۱۷ سانتیمتر نشست داریم.
به فاصله ۲۰ روز سه فرو ریزش بزرگ در خیابانهای اصفهان اتفاق میافتد
وی با اشاره به اینکه سازههایی که زیر زمین قرار گرفته است چه خطوط گاز و لوله فاضلاب زمین وقتی در حال نشست است تحت تأثیر قرار میگیرد، اضافه کرد: کشش زمین سبب میشود انفصال صورت بگیرد و حفرهای ایجاد شود و خاک درون آن رود، به فاصله ۲۰ روز سه فرو ریزش خیلی بزرگ در خیابان آمادگاه شرقی، آپادنا و نظر داشتیم که دو مورد مربوط به لوله فاضلاب و یکی مورد لوله آب بوده است.
اسلامی ادامه داد: در دو مورد آپادانا و خیابان نظر که در عرض یک هفته اتفاق افتاد فقط در آپادانا بیش از ۱۰۰ تن خاک در چاله ریختند و جاهای دیگری هم این اتفاق در حال افتادن است اما هنوز ظهور نکرده است، پس این لوله فاضلابی که در زیر قرار دارد به جای این که آب جابجا کند، خاک جابجا میکند.
مدیرکل سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی در اصفهان با بیان اینکه شرکت آب و فاضلاب دلیل ریزش زمین را تنها پوسیدگی لولههای فاضلاب بتنی میداند که مربوط به ۵۰ سال پیش بوده است، گفت: آبفا معتقد است که گاز هیدروژن سولفاید موجود در فاضلاب با آب ترکیب شده و اسیدسولفوریک تشکیل داده که برای سیمان حالت خورندگی دارد و این پوسیدگی ایجاد شده است؛ در دو طرف خیابان آپادانا ساختمانها ترک خورده که دیگر به خاطر لوله آب فاضلاب نیست، درست است که لولههای فاضلاب پوسیده اما فرونشست هم به آن کمک میکند.
در حالت خوشبینانه در سال ۱۴۱۵ آبی در آبخوان اصفهان باقی نمیماند
وی با بیان اینکه در شمال اصفهان ترکها را به وفور میبینیم، در مسجد سید، صدرالعلما که در مرکز شهر است آثار فرونشست مشهود است، افزود: در حالت بدبینانه در سال ۱۴۰۹ و حالت خوشبینانه در سال ۱۴۱۵ آبی در آبخوان اصفهان باقی نمیماند.
اسلامی با بیان اینکه وقتی آب آبخوان تمام شود، فرو ریزشها تشدید میشود، گفت: یعنی ناگهان در حال قدم زدن در خیابان هستید یا در خانه نشستهاید که زمین ریزش میکند و وارد چالهای میشوید.
مدیرکل سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی در اصفهان تصریح کرد: یک منبع آب طبیعی با ۱۱ میلیارد مترمکعب آب داشتیم که ۶۵ درصد آن را مصرف کردهایم و ۳.۷ میلیارد آب در آبخوان باقی مانده است، این میزان هم تمام میشود، وقتی هم تمام میشود و آبی نباشد، تمدنی هم نیست و هیچ صنعتی به کار نمیآید و مردم مهاجرت میکنند.
۲.۵ میلیون نفر در اصفهان حیاتشان به زایندهرود بسته است
وی با بیان اینکه ۶۰۰ دشت داریم که ۴۰۹ دشت تحت تأثیر فرونشست است، عنوان کرد: یک دشت داریم که یک شهر در آن قرار گرفته و آن هم اصفهان است؛ نرخ فرونشست استان فارس رکورددار است، اما دشت اصفهان خصوصیت خاصی دارد، پالایشگاه و فرودگاه و ۶ هزار بنای تاریخی در آن وجود دارد و ۲.۵ میلیون نفر در آن زندگی میکنند که حیاتشان به زایندهرود بسته است، باید جلوی این بحران را گرفت تا به فاجعه تبدیل نشود.
مدیرکل سازمان زمینشناسی و اکتشافاتمعدنی در اصفهان با تاکید بر اینکه می توان اصفهان را کنترل کرد و سرعت افسارگسیخته را جلوی آن را گرفت، گفت: نخستین راهبرد آن است که زایندهرود جریان دائمی داشته باشد، کسانی که از آبخوان آب برداشت میکنند و آن ۳ هزار و ۶۰۰ حلقه چاه در شهر اصفهان برداشت نکنند و هیچ بارگذاری جدیدی روی حوضه زایندهرود نشود.
فرونشست زمین در اصفهان میتواند یک فاجعه را رقم بزند
به گزارش فارس، سالهاست که در عین خشکسالیهای گسترده و پیوسته در کشور «فرونشست زمین» بر شدت این بحران افزوده است، استان اصفهان یکی از استانهای بحرانی در مسأله فرونشست زمین است، برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی و همزمان شدن با خشکسالی و جریان نیافتن زایندهرود سبب تشدید شرایط فرونشست شده است، از حدود ۱۰ سال قبل اخطارهایی در خصوص وقوع پدیده فرونشست در دشت اصفهان- برخوار توسط مراجع علمی داده شد و تحقیقات محدودی هم در این زمین انجام شد که همگی نشان از وخیم شدن وضعیت این دشت در سالیان آتی را میداد و زنگ خطر برداشت از منابع آب زیرزمینی را به صدا در آورده بود، اما هیچ اقدام مؤثری در خصوص کنترل برداشت از منابع آب زیرزمینی به عنوان مهمترین منبع تغذیه این آبخوان انجام نشد؛ امروز بار دیگر هشدار داده میشود که قبل از اینکه بحران فرونشست زمین در اصفهان به یک فاجعه تبدیل شود، باید تدبیر کرد.
انتهای پیام/۶۳۱۰۱/آ