ریخت شناسی گیاه: گیاه علفی و یکساله، طول حدوداً 3 متر. کاکل پر مانند، تولید چوب ذرت در گلهای ماده (2). 
محل رویش: بومی آمریکای جنوبی و بصورت کاشته شده در نقاط مختلف ایران موجود می‌باشد (3). 
زمان برداشت قسمت مورد استفاده: در تابستان جمع‌آوری می‌شود (2). 
قسمت مورد استفاده: کاکل ذرت (خامه و کلاله گل آذین ماده) (2).
 کاربرد درمانی: مدر و دفع کننده سنگهای کلیه است. همچنین کاکل ذرت برای عفونت مثانه، التهاب سیستم ادراری، التهاب پروستات، سنگ کلیه، نقرس استفاده می شود. همچنین برای درمان نارسایی احتقانی قلب، دیابت، فشار خون بالا، خستگی، و کلسترول بالا استفاده می شود.روغن گیاه حاوی اسیدهای اشباع نشده است که بیماران با کلسترول بالا می‌توانند از آن استفاده کنند (4، 5).
 آثار فارماکولوژیک مشاهده شده: خاصیت کولینرژیکی آن سبب کاهش فشار خون، اثر دیورتیکی و انقباض مثانه می‌گردد، کریپتوگزانتین موجود در گیاه مانند ویتامین A و تانن‌های گیاه سبب خاصیت قابض گیاه است (5). 
بعلاوه اثرات آنتی اکسیدانی عصاره کاکل ذرت گزارش شده است (6). 
احتیاط مصرف: گرده گیاه، باعث واکنشهای حساسیتی می‌گردد. فعالیتهای آلرژیکی مانند درماتیت تماسی و کهیر از کاکل ذرت بخصوص از دانه گرده آن گزارش شده است. همچنین بدلیل وجود یک ماده سمی ناشناخته می‌تواند ترکیبات سیانوژیک ایجاد نماید (5).
 منع مصرف: در دوران بارداری مصرف نشود (5). مصرف هم زمان عصاره کاکل ذرت با فورزماید ممنوع است. 
ترکیبات شیمیایی: نشاسته، فلاونوئید، آلکالوئید، آلانتوئین، ساپونین، اسانس، موسیلاژ، ویتامین (K,C) و پتاسیم (2). 
نحوه و میزان مصرف: 1- دم کرده: 1 قاشق مرباخوری کاکل ذرت در نصف فنجان آب جوش، به مدت چند دقیقه ریخته شود و هر 3-2 ساعت بصورت گرم یا ولرم میل شود. برای التهاب مثانه روزانه 500 میلی‌لیتر نوشیده شود. 
2- جوشانده: جوشانده دانه ذرت بصورت ضماد در درمان زخمها و سوختگیها بکار می‌رود. 
3- تنتور: 30-15 قطره در آب 4-3 بار در روز میل شود (2، 7). مصرف غذایی: روغن گیاه بعنوان مکمل غذایی با کالری زیاد بکار می‌رود و همچنین از نشاسته این گیاه نیز استفاده می‌شود. 
(4). نام تجاری دارو ساخته شده از گیاه: UK.: Crovols (4).  
 منابع: 
1- مظفریان، ولی الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391 2- Anderw Chevallier. The Encyclopedia of Medicinal Plants. 1996: 153 3- قهرمان، احمد. کورموفیتهای ایران (سیستماتیک گیاهی). جلد چهارم. مرکز نشر دانشگاهی،