هر قدر بخواهید زمین مساعد کشاورزی داشتند و تا بخواهید جوان بیکار!کشاورزی می کردند به سبک حضرت آدم. گاو داشتند و مرغ و خروس و اردک و غاز و بوقلمون و... .

قسمتی از زمین های­شان را گود کرده، پر از آب برای پرورش ماهی(در حد 10 ماهی)!

به راحتی می توانستند تعداد پرندگانی که نگه می­ دارند و پرورش می­ دهند را به چند برابر برسانند، اما نمی کردند! می گفتند زیاد باشند نمی توانیم در برابر شغال محافظت کنیم. هیچگونه آموزش و امکاناتی نداشتند تا از پس شغال های روستا بربیایند! در همان زمان ما در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی درس تجارت آزاد جهانی می خواندیم!

تخم مرغ تولیدی را افرایش نمی دادند چون بازاری برای توزیع نداشتند! و همین طور شیر گاو!
می گفتند سرتاسر سال می شود در اینجا سبزی کاری داشت، اما نمی ­کردند چون نمی توانستند بفروشند! تنها به بازارهای شهرهای نزدیک دسترسی داشتند که تقریبا همگی اشباع بودند.

مجبور بودند زباله های روستاها را در گوشه ای زمین هایشان بسوزانند!

جمع آوری زباله های چنین روستاهایی و ایجاد صنعت بازیافت تاثیر کمی بر اقتصاد کشور خواهد داشت؟

شبیه این روستا در شمال کشور و البته همه مناطق کشور کم داریم؟ افزایش توان تولید این روستاها چه تاثیری بر اقتصاد کشور خواهد داشت؟

آیا این اطلاعات نیاز به تحلیل دارد؟ افزایش توان بالفعل تولید چقدر سخت است؟ چقدر هزینه و بودجه لازم دارد؟ آیا برنامه ای وجود دارد؟ نقش دانشگاه ها چیست؟ چند دستگاه و نهاد و سازمان در قبال این مساله مسئولیت دارند؟

‫سیدمحمدحسین حسینی‬‎‏