جعفر قادری در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به عملکرد وزارت خارجه در حوزه دیپلماسی اقتصادی گفت: مسؤلان وزرات امور خارجه باید پاسخ شفافی به این سؤال دهند که در حال حاضر به چه میزان از ظرفیت‌های اقتصادی کشورهای همسایه استفاده می‌کنیم؟منابع قدرت در جهان در حال تغییر است و ما باید خودمان را با این شیفت تطبیق بدهیم
محسن بهاروند معاون حقوقی و بین‌الملل وزیر امور خارجه روز سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۹۹ در بخشی از یک گفت‌وگوی تفصیلی با میزان درباره توافق استراتژیک ۲۵ ساله ایران و چین و اینکه شاهد هستیم برخی افراد ادعای مبهم و یکطرفه بودن این قرارداد را مطرح می‌کنند و مشابه همان فضاسازی پیش‌آمده برای کنوانسیون حقوقی دریای خزر، درخصوص قرارداد با چین نیز مشاهده می‌شود، چنین توضیح داد:
بهاروند: سیاست کلی ما طبق فرموده مقام معظم رهبری نگاه به شرق است؛ مقام معظم رهبری علاوه بر جایگاه رهبری که دارند در حوزه مسائل بین‌الملل یک صاحبنظر خبره هستند؛ ایشان از مدت‌ها قبل تشخیص دادند مراکز و منابع قدرت در جهان در حال تغییر است لذا کشوری همچون ایران با جایگاه و موقعیت استراتژیک نمی‌تواند در قبال این تغییر بی‌تفاوت و خنثی باشد؛ ما نمی‌توانیم در بلاتکلیفی استراتژیک باشیم؛ ما به این نتیجه رسیدیم که آمریکا به دنبال خصومت با تمامیت ارضی ایران و حاکمیت ملی ماست؛ در نتیجه اگر یک شیفت استراتژیک نداشته باشیم و روابط‌مان را با کشورهای دنیا مستحکم نکنیم ضرر می‌کنیم، لذا باید از حالا این کار را انجام بدهیم. آقای ظریف هم در مجلس گفتند که منابع قدرت در جهان در حال تغییر است و ما باید خودمان را با این شیفت تطبیق بدهیم. دیگر آمریکا منبع اصلی قدرت در جهان نیست بلکه قدرت‌های نوظهوری هستند که با ما هم خصومت ندارد لذا ما باید از حالا شروع به کار کردن با این قدرت‌های نوظهور کنیم تا در آینده جایگاه خودمان را در عرصه بین‌المللی روشن کنیم. این تصور که دیپلمات‌های وزارت امور خارجه اهتمامی به منافع ملی و ارزش‌های انقلابی ندارند، بسیار تصور باطلی است؛ اکثر دیپلمات‌های ما در وزارت امور خارجه در سطوح مختلف از ایثارگران و رزمندگان و خانواده‌های شهدا هستند یعنی برای حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور و ارزش‌های انقلاب خون داده‌اند؛ دیپلمات‌های ما انسان‌هایی هستند که با دل و جان مراقب این کشورند.
توافق با چین هم یک توافق کلی است؛ ما نمی‌توانیم وقتی یک موردی هنوز در قالب مذاکره است، آن را علنی کنیم؛ طبق قانون، توافقات با کشورهای دیگر موقعی که نهایی شوند باید در اختیار مجلس و نهاد‌های ذیربط قرار گیرند؛ از سویی دیگر شاید کشور مقابل هم بنا بر ملاحظات خود تمایل نداشته باشد، مورد مذاکره افشا شود و چه بسا این درز اطلاعات باعث سلب اعتماد طرفین از یکدیگر شود؛ یک آقایی آمد یک حرفی زد، همه را با مشکل روبهرو کرد؛ معمولا ایشان هر وقت هم حرف می‌زد دیگران را با مشکل روبهرو می‌کرد و جامعه را به هم می‌ریخت.
انتهای پیام/
