به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، آدور یا آذر نام مقدسی است که در گل نبشته‌ها و مُهر‌های دوره ساسانی و هم در متون زرتشتی از آن با تکریم و احترام مذهبی بسیار یاد شده است.

استفاده از این کلمه به ویژه برای روحانیون بزرگ با شان و درجه مذهبی بالا کاربرد داشت و اصطلاح آذر یا آدور در اسامی روحانیون عصر ساسانی و هم برای سمبل‌های پاکی، خیر و برکت زمین؛ در شناخت حقیقت و تکریم " نور و معرفت الهی " بکار می‌رفت. به همین دلیل نام‌های آذر فَرنبغ، آذر گُشنسب، آذر بُرزین مهر، آذر آناهیتا، آذر مهر، آذر جو، آذر ماهان و مهمتر نام ماندگار ایزد آذر به عنوان نام یک ماه کامل در تقویم خورشیدی ایران باستان ثبت شد.

همچنین روز نهم هر ماه با نام روز آذر در گاهشماری اوستائی نو ثبت شده است.

نام آذر در سال ۵۰۲ قبل از میلاد در اختراع تقویم خورشیدی ایران در دوره داریوش هخامنشی استفاده شد و در کتیبه‌های بیستون کرمانشاه و هم کتیبه نقش رستم فارس از آن به عنوان یک ماه در فصل پائیز نام برده شده است.

آدورپاتکان یا آذربایجان قدمتی دیرینه دارد و در پلکان شرقی آپادانا در تخت جمشید به عنوان ساتراپی بزرگ سرزمین هخامنشی در کنار نام سایر ساتراپی‌های ایرانی نظیر ایبریا (گرجستان)، ارمنیا (ارمنستان)، کلیکیه و اسپارتا (ترکیه امروزی) نام برده شده است.
اما اینکه کلمه آذر به عنوان یک نام مقدس ایزد از آن در تقویم خورشیدی و هم در بالاترین نام ایزدان ایران باستان در اوستای کهن زرتشتی از آن یاد می‌شود مربوط به دوره هخامنشی است.

با تاسیس بنای آتشکده آذرگشنسب در تکاب تخت سلیمان در دوره ساسانی بر اهمیت استراتژیک و مذهبی مناطق پیرامون دریاچه اسطوره‌ای ارومیه یعنی آذربایجان افزوده شد و مهمتر اینکه رزمندگان ساسانی از این منطقه تجهیزات دفاع گسترده و حمله به امپراتوری روم و دفاع از سرزمین را تدارک می‌دیدند. با تاسیس این آتشکده بود که روحانی بزرگ عصر ساسانی یعنی آذرگشنسب رهبری مذهبی منطقه آذربایجان را به عهده گرفت. کشفیات باستان شناسی نام این روحانی را بر مُهر‌ها و گل نبشته‌های مکشوفه از محوطه میراث جهانی تخت سلیمان آشکار کرده است.

نام آذر طی قرن‌ها در تاریخ و فرهنگ ایران ماندگار شد و این نام مقدس بر منطقه جغرافیایی بزرگ شمال غربی فلات ایران کهن جاویدان باقی ماند. به همین نسبت نام ایزد آذر در تقویم خورشیدی دوره هخامنشی برای نهمین روز هر ماه بکار گرفته شد و تا امروز مورد استفاده است و آذربایجان تنها سرزمینی است که نام آن طی سه هزار سال به عنوان نام ماه نهم و روز نهم هر ماه در تقویم خورشیدی ایران در گاهشماری اوستائی کهن تا اوستائی نو به یادگار مانده است.
آذربایجان نام مقدسی است که برگرفته از هویت اصیل و کلاسیک دوره هخامنشی و هویت مذهبی ایران عصر ساسانی است و در پیوند با عصر اسلامی این نام مقدّس برای همیشه در تاریخ ایران جاویدان باقی ماند.
بنابراین، آذربایجان با نام آذرماه در تقویم خورشیدی، در اوستای کهن زرتشتی، در کتیبه‌های دوره هخامنشی و نام آتشکده آذر گشنسب در گل نبشته‌های دوره ساسانی تخت سلیمان حقیقتی تاریخی است که ریشه در نور و روشنائی، شناخت هستی و معرفت الهی سرزمین ایران دارد. درک فلسفه معرفتی میراث جهانی آتشکده آذرگشسنب تخت سلیمان، دشت مغان و اسطوره‌های تولد زرتشت از دریاچه ارومیه تا برآمدن نام ایده ایران همه از جمله مواردی است که در توسعه پایدار میراث فرهنگی سرنوشت ساز است.

علیرضا عسکری چاوردی

عضو هیات علمی بخش باستان شناسی و تاریخ دانشگاه شیراز