در حالی که مقامات آمریکا از توصیف سفر‌های ویلیام برنز به عنوان ماموریت محرمانه برای آغاز مذاکرات صلح درباره جنگ اوکراین خودداری می‌کنند، اما کسانی که از ماموریت برنز آگاه هستند می‌گویند حل مسئله جنگ اوکراین در صدر برنامه‌های سفر وی قرار دارد.
پایگاه خبری العهد در گزارشی به قلم «علی دربیج» نوشت: ۱۵ نوامبر جاری در پی اصابت چند فروند موشک در لهستان و اقدام اوکراین و برخی از کشور‌های اروپایی که بلافاصله انگشت اتهام را به سمت روسیه نشانه رفتند، به علت موضعگیری آمریکا و ناتو در قبال این تحول خطرناک و اقداماتی که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در پاسخ به هر گونه اقدام احتمالی علیه روسیه انجام خواهد داد، همه جهان لحظات پر تنشی را سپری کرد.
با انتشار این خبر (پیش از آنکه مشخص شود طرفی که موشک‌ها را شلیک کرده نیرو‌های اوکراین بودند) بسیاری از کشور‌ها و تحلیلگران و کارشناسان و رسانه‌های غربی سناریو‌هایی در این باره ترسیم کردند که اگر ناتو تصمیم بگیرد «ماده پنج» منشور خود را فعال کند رویارویی آمریکا - ناتو - روسیه چگونه خواهد بود. ماده پنج منشور ناتو به وضوح اشاره می‌کند که حمله مسلحانه علیه یک یا چند عضو ناتو در اروپا یا آمریکای شمالی حمله به همه آن‌ها به شمار می‌رود.
برجسته‌ترین سناریویی که همه آن‌ها در آن زمان مطرح کردند و سران آمریکا بیم آن داشتند که به جنگ هسته‌ای منجر شود بر این اساس استوار بود: هم پیمانی در سازمان آتلانتیک شمالی مورد حمله قرار می‌گیرد (پس از آنکه تحلیلگران این فرضیه را مطرح کردند که حمله از سوی روسیه صورت گرفته است). پس از آن ناتو بر اساس معاهده دفاع از خود، ضد حمله‌ای علیه روسیه آغاز می‌کند. کرملین به نوبه خود با استفاده از سلاح هسته‌ای پاسخ می‌دهد بنابراین اوضاع به فاجعه تبدیل می‌شود.
اما با اقدام واشنگتن در ورود به خط آتش بس برای مهار بحران از طریق تماس با روسیه با هدف جلوگیری از بدتر شدن اوضاع و در نتیجه دور کردن جهان از خطرات جنگ هسته‌ای که کسی نمی‌داند چگونه پایان خواهد یافت، این سناریو از بین رفت به طوری که صدای طبل جنگ که بلافاصله پس از این حادثه بلند شد خاموش شد.
اما موضوع موشک‌ها در لهستان چگونه مهار شد و چرا واشنگتن نقش مهار آن را ایفا کرد؟ نویسنده در پاسخ به این پرسش می‌نویسد: واشنگتن مایل بود به روسیه اطمینان دهد که تنش را مهار می‌کند و اوضاع را در کنترل دارد چرا که مسلم بود تحریک مسکو پیامد‌های غیر قابل پیش بینی آن هم در این شرایط حساس دارد.
در اینجا دولت جو بایدن تلاش کرد آنچه را پیش‌تر نسل‌هایی از مدیریت بحران در آمریکا توصیه کرده بودند اجرا کند و پس از آنکه متوجه شد اطلاعات موثقی در اختیار ندارد منتظر روشن شدن حقایق ماند.
بعد‌ها برای واشنگتن روشن شد که فرضیه‌های اولیه مبنی بر شلیک موشک از سوی روسیه احتمالا اشتباه و عجولانه بود؛ چیزی که موجب شد «اندژی دودا» رئیس جمهور لهستان روز بعد به حقیقت آنچه روی داده است اذعان کند. او گفت: پدافند اوکراین موشک‌ها را به جهت‌های مختلف شلیک می‌کند و به احتمال بسیار زیاد یکی از این موشک‌ها متاسفانه به خاک لهستان اصابت کرده است. مطلقا هیچ چیزی وجود ندارد که نشان دهد این حمله به لهستان عمدی بوده است.»
علاوه بر این، درست است که «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین از حمایت بی سابقه آمریکا برخوردار است، اما دولت بایدن همواره برای ایجاد توازن و تعادل بین حمایت نظامی قوی از اوکراین و احتیاط در برابر هر آنچه که ممکن است به درگیری مستقیم میان روسیه و آمریکا منجر شود، تلاش می‌کند.
نویسنده این گزارش در ادامه نوشت: در روز‌های گذشته چند شاخص قوی ما را به این نتیجه رساند که دولت آمریکا در حال زمینه سازی برای راهکار‌های مسالمت آمیز در اوکراین است؛ بنابراین «ویلیام برنز» رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا موسوم به سیا اواسط ماه جاری در اولین سفر محرمانه دیپلماتیک خود به این کشور سفر کرد و دو هفته پیش نیز با همتای روسی خود «سرگئی ناریشکین» رئیس دستگاه اطلاعات روسیه، در آنکارا پایتخت ترکیه دیدار کرد.
از سوی دیگر مقامات دولت آمریکا از توصیف سفر‌های برنز به عنوان ماموریت محرمانه برای آغاز مذاکرات صلح پرهیز و تاکید می‌کنند وی هیچ گونه مذاکراتی انجام نمی‌دهد، اما کسانی که از ماموریت برنز مطلع هستند گفتند حل و فصل جنگ اوکراین در صدر برنامه‌های سفر وی قرار دارد.
