وقتی همه چیز کمی آرام شد، وقتی اشک‌های شوق و ناراحتی همچنان سرازیر بودند، لیونل اسکالونی در جستجوی یکی از دو پسرش به یکی از سکو‌های ورزشگاه لوسیل نزدیک شد. او کسی را که دنبالش بود یافت، آن‌ها ملاقات کردند، همدیگر را در آغوش گرفتند و اشک ریختند؛ یک صحنه رمانتیک از نوع پدر، پسری.
این صحنه را باید یکی از زیباترین لحظات دیداری بنامیم که تا دلتان بخواهد، صحنه فوتبالی زیبا و البته جنجال‌های رنگارنگ داشت. سرمربی آرژانتین و پسر کوچکش برای لحظاتی در کنار هم جشن پیروزی خصوصی خود را برگزار کردند و سپس پدر راهی نشست خبری شد تا از خجالت فن‌خال در آمده و به تحسین شاگردان خود بپردازد.
اسکالونه پیش از این در مورد سرنوشت جالب پسران خود گفته بود: آن‌ها ابتدا تمایلی نسبت به تیم ملی آرژانتین از خود نشان نمی‌دادند، ولی الان با فوتبال زندگی می‌کنند و امیدوارم که بتوانند آن را در بالاترین سطح، بازی کنند. آن‌ها در کشور دیگری متولد شده اند (پسر بزرگ در رم و پسر کوچک در مایورکا – با مادر اسپانیایی)، اما حتی از من هم آرژانتینی‌تر هستند. آن‌ها این تیم را دوست دارند و از بازی هایش لذت می‌برند.
