به گزارش خبرگزاری صدا وسیما ؛ زنان هنرمند روستا قلم کاری ،فرش و گبه بافی ،خرسک بافی ،گلدوزی ، جاجیم و مخمل بافی ،چادر شب بافی و سوزن کاری را دراین  نمایشگاه در معرض دید بازدید کنندگان قرار دادند .
با برخی از هنرمندان روستا به گفتگو نشستیم
خانم حمیدی از روستای افتر سرخه سمنان که گوشه ای از خانه خود را به کارگاهی برای آموزش خرسک بافی و تولید ان تبدیل کرده هنری که فراموش شده بود ولی چند سالی است با همت و تلاش خانم حمیدی و مرادی در فهرست آثار ملی قرار گرفته است .
خانم حمیدی گفت خرسک بافی زیر اندازی است که از پشم گوسفندان بافته می شود و این زیرانداز از هفت رنگ طبیعی تشکیل شده است.
بانوان روستای افتر ، این پشم ها را با پوست گردو، ریشه انار و روناس رنگ می کنند و خرسک می بافند.
خانم هنرمند از اشتغال حداقل 10 زن روستایی خبر داد و به کمبودها از بازار یابی تا حمایت نکردن دست اندرکاران اشاره کرد .

خانم شاهچراغی هنرمند فعال دیگری در زمینه چاپ قلم کاری است که با همت و تلاش این بانو و دیگر هنرمندان در این زمینه در شهر و روستاهای دامغان این هنر احیا شده است در کارگاه این بانو 4 نفر بطور مستقیم مشغول فعالیت هستند و در ماه 300 تا 400 متر چاپ قلم کاری در این کارگاه انجام میشود
شاهچراغی گفت یکی از چالش های اصلی تامین مواد اولیه و نبود فضای مناسب برای تولید بیشتر است و گللایه مندی این هنرمند از بالا بودن سود تسهیلات بود

مهیا گره گشا کار آفرین  روستای نشتیفان شهرستان خواف از خراسان رضوی  که در زمینه سوزن دوزی قدیمی و سنتی با 24 سال سن و شغل معلمی با کمک زنان مسن روستا این هنر فراموش شده را احیا کرده است.
در کارگاه این هنرمند 10 نفر بطور مستقیم مشغول بکارند
وی به کمبود مواد اولیه تا گران بودن آن اشاره کرد و تقاضای مساعدت از مسئولان برای پیشبرد هر چه بهتر این هنر را خواست.

فرنگیس بوش در رشته کپو بافی که رایج‌ترین نوع حصیربافی خوزستان است 4 نشان ملی دریافت کرده است .
کپو به‌عنوان حصیر شاخص خوزستان معروف است، این محصول خاص استان خوزستان است که با پیچیدن برگ خرما به دور نی‌های مردابی به شکل فتیله‌ای بافته می‌شود و دارای قابلیت‌های فرم‌دهی زیاد است و به‌همین علت تنوع در فرم‌های کپو زیاد است.
خانم بوش سالها در آموزش زنان روستاهای شهر های مختلف نقش مهمی داشته است 1500 نفر در روستا های دو شهر اندیمشک و دزفول ،روستاهای شازند اراک و بوشهر ،آبادان و منطقه آزاد اروند در کنار زنان روستا نقش آفرین بوده است .
این هنرمند خوزستانی به خاستگاه این هنر اصیل اشاره کرد و گفت روستاهای بخش شیهون در شمال خوزستان به این هنر همواره اهتمام ورزیده اند .
خانم بوش نیز به کم و کاستی های که در مسیر رشد این هنر است اشاره کرد و گفت تولیدات متفرقه و دلالان مواد اولیه از مهمترین موانع پیشروی هنرمندان کپو باف است .
و به نقش کمرنگ تعاون روستاییها و نبود تسهیلات در این زمینه اشاره کرد .
چادر شب بافی و حوله بافی در روستای رویین اسفراین خراسان شمالی با ۲۰۰ کارگاه بافندگی که از آن به عنوان دهکده نساجی کشور نام برده می شود هم اکنون محل کار بیش از ۳۰۰ بانوی بافنده ای است که هنر چادرشب بافی را نسل به نسل از مادرانشان هدیه گرفته و سهمی در اقتصاد کشور دارند.
دهقانی مقدم به اشتغال زن و مردان روستا به این هنر اشاره کرد و گفت در مجموع 1000 نفر در این زمینه بطور مستقیم مشغول بکارند
و از همکاری اداره میراث فرهنگی از تسهیلاتی که در اختیار بافندگان قرار میدهد تشکر کرد و گفت چالش مهمی که بافندگان با ان مواجه هستند تامین مواد اولیه مرغوب می باشد .
هنر سفره بافی نوعی گلیم است که به دست زنان عشایر کرد خراسان شمالی و خراسان رضوی بافته شده و تولید آن در شهرستان‌های شیروان، بجنورد، قوچان فاروج، اسفراین و دیگر شهر های کرد نشین استان خراسان بزرگ رواج دارد.
نگاره و نقوش سفره کردی در واقع نقش‌های کهنی هستند که در نوع خود بی‌نظیر هستند. نقش‌های بافته‌شده در این هنر بیشتر حیوان و انسان است، نمادها در سفره کردی بیشتر نماد نوع زندگی و معیشتی و سیستم اجتماعی و فرهنگی کردهای این دیار را در خود جای داده‌است.
خانم ها رقیه میرزایی و طیبه زارعی از پیشروان احیا این هنر اصیل هستند
روستاییان و عشایر کُرد شمال خراسان این فرش­ ها را در 15 روز می­ بافند. نقوش به­ کار رفته در این نوع گلیم با الهام گرفتن از محیط پیرامون بافنده و طبیعت شکل می­ گیرد.
هم اینک پنج هزار نفر در خراسان شمالی در بافت این نوع از گلیم فعالیت دارند و سالانه حدود ۱۵۰ هزار مترمربع سفره کردی تولید می‌کنند.

حمایت از کسب و کارهای کوچک خانگی علاوه بر احیای صنایع دستی می تواند زمینه ساز اشتغال پایدار و رونق کسب و کار بانوان روستا ها شود .