به گزارش رکنا به نقل از ایرنا، ازهنگامی که جمعیت جَبیر دراستان بوشهر به دلیل تغییرات محیط پیرامون به صفر رسید، تکاپوها برای بازگردان این پستاندار تیزپا به زیستگاه طبیعی خود با حمایت مردم دهستان نایبند و پشتیبانی شرکت پلیمر آریاساسول در دستور کار اداره کل محیط زیست استان بوشهر قرار گرفت.
سه گونه آهو در استان بوشهر زیست می‌کنند؛ آهو شنی که ساکن طبیعت بردخون و دیر هستند، آهو ایرانی که زیستگاه شان جزیره خارگ است و نژادی متفاوت دارند و جبیر ایرانی که زیستگاه‌شان نایبند است، از این میان ۲ گونه آهوی شنی و آهوی ایرانی امروز جمعیت مطلوبی دارند ، اما عسلویه سالها است که دیگر شاهد زیست" جبیر" در فضایی طبیعی نبوده است.
۲۶ مهر سال گذشته بود که تلاش ۱۴ ساله برای احیای زیستگاه طبیعی و خرامیدن و جست و خیز دوباره جبیر ایرانی در نایبند عسلویه به ثمر نشست و نخستین جَبیرها پا به بیرون از حصار سایت تکثیر و پرورش و در منطقه امن حیات وحش پارک ملی دریایی نایبند گذاشتند.
سرپرست اداره کل محیط زیست استان بوشهر گفت: فرآیند احیای زیستگاه طبیعی جَبیر ایرانی در نایبند از سال ۸۸ آغازشد؛ در ابتدا با حصار بندی یک محدوده ۱۰۰ هکتاری، ۱۵ راس جَبیر در چند نوبت از استان هرمزگان به این زیستگاه تزریق شد تا فرآیند تکثیر و احیا در استان بوشهر آغاز شود.
به گفته عبدالرحمن مرادزاده، فرایند احیای زیستگاه طبیعی جَبیر ایرانی در نایبند از سال ۹۵ با حمایت شرکت پلیمر آریاساسول در قالب عمل به مسوولیتهای اجتماعی سرعت بیشتری به خود گرفت.
او اظهار کرد: با رهاسازی جَبیرها به منطقه امن حیات وحش پارک ملی دریایی نایبند؛ پایش‌های مستمر محیط بانان، حفاظت‌های به عمل آمده شبانه روزی و حمایت مردم مشکلات آهوان رهاسازی شده به صورت مرتب پایش و مشاهده می‌شد.
مرادزاده معتقد است: تولد نخستین بره جَبیر در نایبند بیانگر نتیجه مطلوب اجرای طرح احیا جمعیت جَبیر در پارک ملی دریایی نایبند است.
او اظهار کرد: امید است با حمایتهای مردمی، استمرار تلاشها، حمایت محیط بانان و شرکت پلیمر آریاساسول شاهد افزایش جمعیت جَبیر در طبیعت نایبند باشیم که گواهی بر فرهنگ بالای مردم شهرستان عسلویه در حفظ و حراست از محیط زیست است.
ضرورت حمایت جامعه محلی برای احیای زیستگاه و گونه جبیر ایرانی
به گفته رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر در کنار فعالیتی که این اداره کل در خصوص احیای گونه جبیر ایرانی انجام داده است، احیای این زیستگاه و این گونه جانوری در نایبند نیازمند حمایت و همکاری جامعه محلی است.
از نظر خسرو درویشی دامداران همجوار این منطقه واکسیناسیون دام‌های خود را با جدیت دنبال کنند و از ورود آنها به محدود حفاظت شده زیست جبیر پرهیز کنند چرا که خطر شیوع بیماری‌های مشترک این گونه را تهدید می‌کند.
درویشی معتقد است: پرهیز از ورود بدون مجوز به محدوده حفاظت شده پارک ملی نایبند و تردد با سرعتی ایمن در محل‌هایی که مسیرهای مواصلاتی از این زیستگاه می‌گذرد یکی دیگر از مواردی است که مردم جامعه محلی باید بر آن اهتمام داشته باشند.
او اظهار کرد: امید است با حمایتهای مردمی، استمرار تلاشها، زحمات محیط بانان و تداوم حمایت صنعت حامی این پروژه شاهد افزایش جمعیت جبیر در طبیعت نای بند باشیم که گواهی بر فرهنگ بالای مردم شهرستان عسلویه در حفظ و حراست از محیط زیست است.
به گفته رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر گونه جبیر از نظر زیستی نزدیکی بسیاری به گونه آهو دارد اما به رغم اینکه جمعت آهو در زیستگاه‌های مند و خارک به میزان قابل قبولی رسیده و حدود ۲ هزار و ۵۰۰ راس از این گونه در استان بوشهر زیست می‌کند اما گونه جبیر هنوز نیازمند تکثیر و احیا است.
جَبیر از حیوانات پستاندار تیز رو و علفخوار است که می‌تواند با سرعت ۸۰ کیلومتر بدود و شاخص‌ترین تفاوت او با آهو یا غزال این است که هر ۲ جنس نر و ماده دارای شاخ هستند؛ گوش و دم بلندتر و بدن‌های کوچک و ظریف‌تری دارند. جَبیر ایرانی انسان گریز است و جمعیت آنها در خارج از مناطق تحت حفاظت به دلیل گسترش تعقیب و شکار، تخریب زیستگاه و خشکسالی به شدت رو به کاهش است.
