خبرگزاری میزان – نگاهی به تحولات اخیر عراق نشان می دهد که شکست استراتژی آمریکا برای حضور پررنگ در خلیج فارس واضح تر شده و ابزارهای واشنگتن برای توجیه این حضور، کارآیی خود را از دست داده اند.
از این رو همراهی متحدان منطقه ای آمریکا برای نیل به این هدف تغییراتی آشکار داشته و وارد مرحله ای متفاوت است.
تحولات عراق از اواسط سال گذشته میلادی سرعت و شکل متفاوتی پیدا کرد؛ این روند در نهایت با رای اعتماد پارلمان عراق به کابینه «مصطفی الکاظمی»، نخست وزیر جدید، در مسیر ثبات قرار گرفت.
اما این روند رو بهبود برای آمریکا و متحدان منطقه ای اش بنا به دلایل متعدد قابل هضم نبود؛ بنابراین اقدام های متعددی برای خارج کردن عراق از مسیر مطلوب مردم این کشور که شامل خروج نظامیان آمریکایی، تثبیت شرایط امنیتی و بهبود اوضاع اقتصادی بود، آغاز شد.
آمریکا که در حدود دو دهه گذشته استراتژی هایش در خلیج فارس و به ویژه عراق ناکام مانده، اکنون به شکلی آشکار در حال دست زدن به هر دستاویزی است تا بتواند حضورش را در عراق ضروری جلوه دهد.
البته توجه به این نکته هم لازم است که نگاهی دقیق‌تر به روند عملکرد آمریکا در عراق از سال ۲۰۰۳ و سرنگونی رژیم «صدام»، فقدان استراتژی عملی آمریکا را اثبات می‌کند.
واشنگتن در ماه های اخیر دست به رشته اقدام هایی زده که بتواند بازتعریفی از ضرورت حضورش در این کشور ارائه کند.
این اقدام ها را به صورت خلاصه می توان این گونه برشمرد:
همزمان با افزایش تحرکات آمریکا در عراق، ریاض نیز اقدام هایی را در دستور کار خود قرار داده که به نظر می رسد در هماهنگی با اقدام های واشنگتن صورت می گیرد.
عمده اقدام های ریاض در این زمینه در بستر جنگ تبلیغاتی و فعالیت رسانه ای انجام می شود.
عربستان از طریق رسانه های خود تلاش دارد تا فضای داخلی عراق را ملتهب کرده و به اعتراض ها و بحران های داخلی این کشور دامن بزند که نمونه بارز آن توهین روزنامه سعودی «شرق الاوسط»، به «آیت الله سیستانی» بود.
البته این اقدام ریاض بی پاسخ نماند و مردم عراق به شکلی یکپارچه اقدام های خرابکارانه عربستان را محکوم و حتی خواهان بسته شدن سفارتش در عراق شدند.
به نظر می رسد جامعه عراق در هر دو سطح عمومی و دولتی به این نتیجه رسیده اند که حضور آمریکا در عراق، نتیجه ای جز فلج شدن نیروهای نظامی این کشور، افزایش درگیری های قومی و فرقه ای و تشدید بحران های سیاسی، اجتماعی و امنیتی نداشته است.
بی توجهی آمریکا به اصلاحات اقتصادی و ثبات در عراق دیگر و تلاش آمریکا برای تبدیل عراق به شریکی استراتژیک به جای کمک به آن برای ادامه حرکت آن در مسیر استقلال برای همه ثابت شده است.
انتهای پیام/
