به گزارش برنا، به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس به عنوان "مسائل راهبردی بخش انرژی در برنامه هفتم توسعه(5): بهینه سازی مصرف گازطبیعی دربخش ساختمان" بخش ساختمانی که شامل و تجاری می‌شود در سال گذشته متوسط 30 درصد از مصرف گاز را به خود اختصاص داده است. در فصول گرم سال این عدد 10 درصد و در فصول سرد سال نیز این عدد به 48 درصد افزایش می‌باید.

از طرفی میزان مصرف گاز در سال 1400 حدود 236 میلیارد متر مکعب بوده و با توجه به ادامه روند فعلی رشد سالیانه 5.8 درصدی، وضعیت تامین گاز کشور با چالش بسیار جدی روبرو خواهد بود. علاوه بر این 70 درصد از سبد انرژی کشور وابسته به گاز طبیعی است که سهم بخش خانگی 80 درصد است.

در کشور نزدیک به 26.7 میلیون مصرف‌کننده شهری و روستایی گاز طبیعی وجود دارد که میزان رشد در دهه هشتاد حدود 8 درصد و در دهه نود حدود 4.2 درصد بوده است.

افزایش مصرف در فصول سرد سبب می‌شود که حاکمیت از میزان سوخت رسانی به بخش‌های مختلف بکاهد و به بخش خانگی اختصاص دهد برای مثال  به گزارش مرکز پژوهش‌ها در سال 1400 حدود 16 میلیارد لیتر سوخت مایع جایگزین (گازوئیل و مازوت) در نیروگاه‌های کشور سوزانده شد که بیش از60  درصد آن مربوط به چهار ماه سرد سال است. ناگفته نماند میزان انتشار آلاینده سوخت مایع به صورت متوسط11 برابر و در برخی گازها مانند اکسید گوگرد بیش از 300 برابر سوخت گاز است. با توجه به مجاورت برخی نیروگاه‌ها به مناطق شهری، میزان آلایندگی آن غیرقابل چشمپوشی است.

با توجه به اینکه مصرف گاز در این بخش اثر چندانی بر روی تولید ناخالص داخلی ندارد، لازم است در طول برنامه هفتم توسعه در چارچوب سیاست‌های قیمتی و غیرقیمتی به بهینه‌سازی مصرف گاز در این بخش پرداخته شود. نکته قابل توجه آن است که سرمایه‌گذاری لازم به منظور افزایش بهره‌وری و کاهش مصرف گاز در بخش‌های مختلف مصرف، به مراتب کمتر از سرمایه‌گذاری لازم جهت احداث واحدهای جدید استخراج به همان میزان گاز صرفه‌جویی شده می‌باشدکه نشان‌ دهنده‌ لزوم اولویت‌دهی به بهینه‌سازی‌ مصرف انرژی نسبت به سرمایه‌گذاری برای افزایش تولید انرژی است.

علل افزایش مصرف

گازرسانی حداکثری، عدم رشد مستمر، متوازن و کارآمد تعرفه گاز طبیعی، کارآیی پایین تجهیزات و لوازم در بخش ساختمان، عدم رعایت مبحث (19) مقررات ملی ساختمان و کاهش بعد خانوارازجمله مهمترین دلایل اثرگذار بر مصرف گاز طبیعی در بخش ساختمان بوده است.

برآورد می‌شود با الزام مبحث (19) در ساختمان‌های نوساز و با درنظر گرفتن کاهش حداقل 20 درصدی در مصرف انرژی با رعایت آن، پس از پایان برنامه هفتم توسعه، از اتلاف انرژی معادل سالیانه حدود 8/15 هزار بشکه معادل نفت خام در روز در کشور جلوگیری شود.

همچنین انجام پروژه‌های مبتنی بر بازار بهینه‌سازی مصرف انرژی و همچنین موضوع ماده (12) قانون رفع موانع تولید برای طول برنامه هفتم توسعه، سالیانه حدود 233 هزار بشکه معادل نفت خام در روز صرفه‌جویی در مصرف انرژی در بخش ساختمانی رخ دهد.

در مجموع برآورد می‌شود به ازای انجام مجموعه پیشنهادهای ارائه شده میزان صرفه جویی تحقق یافته در پایان برنامه هفتم توسعه،سالیانه حدود 17درصد کل مصرف انرژی در بخش ساختمان در سال شروع برنامه باشد.

انتهای پیام/