به گزارش خبرگزاری برنا، جبهه ائتلاف یاس (یاران انقلابی، سلام) با توجه به انتشار بیانیه ای با امضای «جبهه اصلاحات» همزمان با سالگرد خانم مهسا امینی و اغتشاشات سال گذشته، مواردی به شرح ذیل را به نظر آحاد مردم غیور و شهیدپرور ایران اسلامی می رساند:
اصلاح طلبان درحالی از "حق اعتراض" سخن می گویند که گویی افرادی که در کف خیابان حدود دویست نیروی بسیجی، مدافعان امنیت و مردم عادی بی گناه را به شهادت رساندند نمی بینند؟ آیا جریان اصلاحات که خود را حامی حقوق شهروندی و حق زندگی مردم می داند، نمی توانست حتی در یک جمله یا کلمه علیه کشتار این قشر از مردم موضع بگیرد؟! آیا آنها گمان نمی کنند دیگر مردم فهیم ایران با این کلمات وارداتی خام نمی شوند! می گویند "حق اعتراض" و آیا مقصودشان " حق آشوب و خشونت خیابانی" نیست؟ می گویند "حق انتخاب سبک زندگی" و آیا مقصودشان "ضدیت با اسلام و سبک زندگی ضدالهی" نیست؟ می گویند "حق پوشش زنان" و آیا مقصودشان "عریانی زنان و حق هوسرانی مردان" نیست؟
اینها سوالاتی است که لازم است بصورت شفاف پاسخ داده شود. مطلب دیگر این بیانیه، تهمت اقتدارگرایی، غیر دموکراتیک بودن و اجبار سبک زندگی از طریق قانون به نظام اسلامی است و این ادعا که هیچ حاکمیتی چنین نمی کند! گویا جبهه اصلاحات در خواب تابستانی به سر می برد و اخبار روز دنیا را نمی بیند.
درست در همین روزها، کشور فرانسه ورود زنان محجبه مسلمان به مدارس و دانشگاهها را ممنوع کرده است. آیا این تحمیل یک سبک زندگی ضداسلامی و لائیک به حدود ۱۰ میلیون مسلمان فرانسوی (یک ششم جمعیت فرانسه) نیست؟! آیا این پایمال کردن "حق پوشش" میلیون ها زن مسلمان نیست؟! پس چرا اصلاح طلبان ساکت اند؟! آیا قرآن سوزی و توهین به کتاب مقدس 1.5 میلیارد مسلمان با مجوز رسمی دولت های اسلام ستیز اروپایی، پایمال کردن حق دینداری و سلب آزادی ادیان نیست؟! پس چرا اصلاحات ساکت است و لام تا کام علیه این اقدامات سخن نگفته است؟! درست در همین گوشه شمال غربی ایران، جمهوری دیکتاتوری باکو، حق عزاداری، حق نمازخوانی و عبادت میلیون ها شیعه آذربایجانی را لگدمال کرده، پس چرا اصلاحات ساکت است؟!
آیا تاکنون شنیده اید صدایی از اصلاح طلبان برای حقوق از دست رفته این همسایگان ایران بلند شود؟! جالب آنکه یک روز پیش از نشر این بیانیه، احمد زیدآبادی روزنامه نگار اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه شرق، با اظهاراتش در خصوص آزادی سیاسی کنونی مملکت، آب پاکی را بر دست اصلاح طلبان می ریزد. او میگوید: «در تمام این دوران ها، اولین دورهای است که ما در روزنامه مینشینیم و مطلب انتقادی مینویسیم و هر طور دلمان میخواهد همه سیاستها را نقد میکنیم، راجع به حجاب، سیاست خارجی، حتی گاهی درباره صحبتهای رهبری مینویسیم و منتظر نیستیم یک فکس بیاید و روزنامه تعطیل شود.
یعنی دولت دارد از خودش تحمل نشان میدهد. چرا نباید این را ببینیم و به جایش بگوییم اختناق توتالیتاریستی حاکم شده است؟ این چه اختناق توتالیتاریستی است که من میتوانم راحت درباره مسائل حرف بزنم و وقتی از اینجا بیرون میروم مرا نمیگیرند؟ مگر در نظام توتالیتاریستی میشود اینگونه عمل کرد؟ البته این نهادینه نیست و بعضی جاها اگر دستشان برسد، اذیت میکنند اما آن اذیت سازمان یافته روزنامهها که در دوره آقای خاتمی بود، الان اتفاق نمیافتد.»؟آری، جریان اصلاحات از ابتدا تاکنون به اسم «در کنار مردم» ایستادن، همچون اسب تروا و به تعبیر خودشان، در میانه خانه های مردم عادی سنگر زده اند لیکن عملکرد آنها «در کنار دشمنان» این مرز و بوم را در اذهان تداعی می کند و بارها با مواضع شان علیه فرهنگ، هویت و حتی اقتصاد و کارآمدی نظام جمهوری اسلامی تاخته اند. این جریان روزی با استفاده ابزاری از دانشجویان، کارگران و معلمان، غائله می آفریند و امروز هم با سوار شدن بر مطالبات زنان، درصدد است دشمنانی را که با عِدّه و عُدّه نظامی نتوانسته اند به نظام جمهوری اسلامی ضربه بزنند، اکنون با تحریک مجدد مردم در سالروز اغتشاشات و سوار شدن بر موج احساسات آنها و دعوت به ناآرامی و اغتشاش، یاری رسانند؟ جریانی که بارها افراد آنها در جایگاه های مسئولیت های کلیدی نظام خود عهده دار قدرت بوده اند و بسیاری از مشکلات کنونی کشور ناشی از عملکرد ضعیف و ناکارآمد این جریان بوده است؟ اکنون با صدور این بیانیه درصدند امنیت ملی را فدای مطالبات انتخاباتی خود کنند و متوجه نیستند که این بار نیز با بی مهری مردم مواجه شده و متأسفانه آب در آسیاب دشمن و ضدانقلاب ریخته اند!
برای اهل نظر، تنها نگاهی به کلیشه های فکری و دال های گفتمانی این جریان با رژیم های متخاصم کافی است تا دقیق تر به این اعتراف ماندگار شیمون پرز صهیونیست برسیم که گفته است: «اصلاح طلبان، بزرگترین سرمایه های اسرائیل در ایران هستند.» همین مُهر ننگ بر پیشانی این جریان تا ابد کفایت می کند که همگان بدانند این جریان چقدر در کنار «مردم» یا در کنار «جمهوری اسلامی» بوده و آیا همواره سرباز پیاده دشمنان قسم خورده این ملت در داخل نبوده است؟در پایان جبهه یاس (یاران انقلابی، سلام) از مردم همیشه در صحنه ایران اسلامی که امسال نیز با حضور عظیم و غرور آفرین خود در راهپیمایی بزرگ اربعین، حماسه ای دیگر از لشکر حزب الله را آفریدند ضمن تشکر و قدردانی از سعه صدر و آرامش و صبوری مثال زدنی خود در مواجهه با بحران سازی های دشمنان، درخواست می نماید تا با آگاه سازی هرچه بیشتر جوانان و نسل جدید انقلاب با آرمان های شهدا و مدافعین حرم، بهترین حضور و مشارکت خود را در آزمون پایان امسال نشان داده و با انتخاب یاران انقلابی و جهادی خود، مجلسی استکبارستیز و خنثی کننده نقشه های شوم دشمنان را به ارمغان بیاورند تا بیش از پیش شاهد سربلندی ایران قوی باشیم.