روزنامه شرق: اول مهر ۱۴۰۲؛ محمدرضا گرایی، مرد یخی کشتی فرنگی ایران و یکی از امیدهای اصلی کسب مدال طلا، در یک‌هشتم نهایی رقابت‌های قهرمانی جهان در سال ۲۰۲۳ به مصاف کیوتارو سوگابه رفت.
او به وضوح کارش مقابل حریف ژاپنی گره خورده بود، ولی هرچه در توان داشت رو کرد تا مسابقه را اداره کند. کار به یک دقیقه و ۱۵ ثانیه آخر رسیده بود. محمدرضا با نتیجه ۱۰ بر ۹ از رقیب پیش افتاده بود ولی آن‌قدر از لحاظ بدنی تحلیل رفته بود که هر آن امکان داشت نتیجه برگردد. در حالی که او داشت کیوتارو را کنترل می‌کند، به ناگاه، دستی از میان تماشاگران به کمکش آمد. «یکی» بطری آبی را که در نداشت، درست وسط تشک پرت کرد. داور مسابقه تایم‌اوت گرفت و یک دقیقه‌ای زمان برای تمیز و خشک‌کردن تشک کشتی، کشته شد. همان یک دقیقه کافی بود تا مرد یخی کمی نفس تازه کند و بتواند رقیب سرحال ژاپنی را ببرد. محمدرضا سرانجام با یک امتیاز اختلاف یعنی ۱۱ بر ۱۰ برنده شد ولی آن پیروزی برای خانواده کشتی ایران از یک سو و خانواده گرایی از سوی دیگر، سنگین تمام شد. دلیل؟ کسی که بطری آب را به تشک انداخت، نه یک تماشاگر معمولی، بلکه محمدعلی گرایی، برادر محمدرضا و کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی ایران بود! محمدعلی که در روز نخست همان تورنمنت برابر رقیبی از ژاپن شکست خورده بود، نمی‌خواست برادر کوچک‌تر هم اسیر سرنوشتی مشابه شود.
او در لحظه کاری ناجوانمردانه انجام داد به این امید که راه را برای نفس‌گیری بیشتر محمدرضا باز کند، ولی ژاپنی‌ها خیلی زود محمدعلی را شناخته بودند. آنها با اعتراض به همان صحنه از مسئولان برگزار‌کننده خواستند تا اقدامی فوری کنند. حراست بلافاصله دست به کار شد و در شرایطی که محمدرضا باید یک دقیقه پایانی را اداره می‌کرد، محمدعلی را از سالن بیرون کردند.
از همان روز تا به الان، شایعات مختلفی درباره کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی که به وضوح در ماه‌های اخیر از سطح اول کشتی دنیا فاصله گرفته است، به راه افتاد. جالب آنکه تمام گمانه‌زنی‌ها به یک چیز ختم می‌شد: اینکه قرار است محمدعلی گرایی با محرومیت سختی روبه‌رو شود. حتی عنوان شد که محمدعلی پس از رقابت‌های قهرمانی جهان از سوی اتحادیه جهانی کشتی هم تعلیق شده ولی فدراسیون حاضر به پذیرش آن نمی‌شد. این گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای آن‌قدر ادامه پیدا کرد تا بالاخره همه چیز رنگ واقعیت به خود گرفت. روز گذشته فدراسیون کشتی ایران به‌طور رسمی اعلام کرد که محمدعلی گرایی از سوی اتحادیه جهانی با محرومیت یک‌ساله روبه‌رو شده و باید صد هزار فرانک سوئیس هم جریمه بدهد. فدراسیون کشتی هم چند هزار فرانکی جریمه شد تا مشخص شود شایعاتی که از مهرماه تا به الان به راه افتاده بود، بی‌اساس نبوده است. از همه بدتر اینکه محمدعلی که عنوان کاپیتان تیم ملی را یدک می‌کشد، حالا المپیک را هم از دست داده است. او که روزگاری به دلیل اجرای فن جذاب «سنجاب پرنده» خودش را در رسانه‌های مطرح دنیا سر زبان انداخت، حالا با برچسب ورزشکاری که اصول جوانمردی را رعایت نکرده روبه‌رو شده است. گرایی بزرگ در شرایطی قصد داشت به برادر کوچک‌تر کمک کند که محمدرضا هم دست آخر در رقابت‌های جهانی دستش به طلا نرسید. او با بدن خسته که حاصل نبردی سنگین با کشتی‌گیر ژاپنی بود، به یک‌چهارم نهایی رفت و مقابل رقیب آذربایجانی ضربه‌فنی شد؛ هرچند نهایتا به کارش با کسب یک مدال برنز در آن رقابت‌ها پایان داد. اینکه محمدعلی قصد داشته به برادرش کمک کند شاید باورپذیر باشد، ولی زیر پا گذاشتن اصول جوانمردی، آن‌هم در شرایطی که هنوز کاپیتان تیم ملی ایران است، امری نیست که بشود به سادگی با متر و معیار خاصی برایش توجیهی پیدا کرد. البته که محمدعلی قبل از اینکه چنین حکمی علیه او نهایی شود، با پایان حضورش در تیم ملی روبه‌رو شد. اسم او قبل از این رأی نهایی هم در بین دعوت‌شدگان به تیم ملی کشتی فرنگی نبود. مردی که می‌توانست با مدال المپیک 2024 رو به روزهای پایانی دوران حرفه‌ای‌اش کند، حالا باید از روی کاناپه المپیک را تماشا کند و زیر لب مدام زمزمه کند که «با خودت چه کردی محمدعلی». اینکه فدراسیون بتواند در فاصله باقی‌مانده تا المپیک کاری برای گرایی بزرگ انجام دهد یا خیر هم از آن دست ابهاماتی است که چندان پاسخ قطعی ندارد. کما اینکه حسن رنگرز، سرمربی تیم کشتی فرنگی ایران هم روز گذشته در صحبت‌های کوتاهی که با فارس داشت، در این زمینه توضیح داد و برای محمدعلی ابراز تأسف کرد: «حکم از نظر من سخت‌گیرانه بوده است. فدراسیون کشتی همه تلاش خود را معطوف کرد تا بتواند تخفیفی در حکم ایجاد کند. با وجود اینکه قابل پیش‌‌بینی بود اما متأسفانه به هر دلیلی میسر نشد. متأسفم از این اتفاق و شرایط سخت علی گرایی برای من قابل درک است. تلاش کادر و علی این بود که سال ۲۰۲۳ او بهترین نتیجه را بگیرد. محمدعلی دو رقابت در مسابقات رنکینگ‌دار داشت که نتایج خوبی گرفت و ما امیدوار بودیم در دو سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ به‌طور ویژه با مدال المپیک ورزش قهرمانی را به پایان ببرد.
امیدوارم بتوانیم از تجربه و توانمندی او استفاده کنیم. در گذشته نگرانی‌ها و دغدغه رفتار برادرانه محمدعلی را نسبت به محمدرضا دیده بودیم. احساس تعصب باعث شد تا او این کار را انجام دهد و هزینه رفتار او گران تمام شد. اتحادیه جهانی سخت‌گیرانه رفتار کرده، باید ببینیم آیا امکان دارد اعتراضی داشته باشیم که فکر می‌کنم این امکان باشد. امور حقوقی و بین‌الملل فدراسیون این موضوع را پیگیری خواهند کرد».
