به گزارش ایسنا، فریدون عباسی نماینده مردم کازرون در مجلس یازدهم و محمد جواد جمالی نماینده سابق مردم فسا در مجلس دهم با دعوت خبرگزاری ایسنا برای انجام مناظره انتخاباتی در ایسنا حضور پیدا کردند.
این مناظره انتخاباتی از دقایقی با محور راهکارهای افزایش مشارکت مردم در انتخابات آتی آغاز شده و به صورت مستقیم در ایسنا قابل مشاهده است.
فضای حاکم بر فضای انتخابات سیاسی نیست
در ابتدای این مناظره فریدون عباسی درباره موضعگیری سیاسی خود گفت: من مستقلم. پیرو نظریه مقاومت در چهارچوب نظام جمهوری اسلامی.
وی در ارزیابی خود از فضای سیاسی جامعه در آستانه انتخابات هم گفت: خیلی نمیتوانیم بگوییم رقابت بین جریانات سیاسی است. به خصوص خارج از تهران؛ در مراکز استانها و شهرستانها بیشتر رقابتها محلی و طایفهای است به خصوص در جاهایی که قومیتها مختلفی زندگی میکنند. بیشتر فکر میکنند نماینده که به مجلس میآید یک رئیسجمهور منطقهای انتخاب میکنند که قدرتش از رییسجمهور بالاتر است. توقعی که مردم از نماینده دارند، توقع قانونگذاری نیست. اینقدر این توقع پایین است که میتوانم بگویم کمتر از یک درصد از ما قانونگذاری بخواهند بیشتر یک مسئول اجرایی میخواهند که کار تمام ادارات شهرستان و وزرا را انجام دهد. هر قومیتی انتظار دارند نماینده از محل آنها انتخاب شوند. از نظر من این فضا حاکم است بر فضای انتخابات و من فضا را خیلی سیاسی نمیدانم.
مردم میپرسند رای ما چه تاثیری دارد؟
وی درباره این تجربه انتخابات گذشته که نشان میدهد حمایت سران احزاب مختلف تاثیر گذار بوده است و در پاسخ به این سوال که اگر در این دوره سران هر طیف حضور پیدا کنند آیا در میزان مشارکت مردم تاثیر دارد؟ اظهار کرد: برخی افراد شاخص در مناطق مختلف تاثیر گذارند. مثلا بزرگ خاندانی در شهر هستند. اگر اطلاعیه بدهند و اعلام موضع کنند مشارکت بالاتر می رود. بحثهای معیشتی قدرتمندتر است. سختی معیشت مردم باعث شده دلسردی ایجاد شود. در طول سه سال گذشته با سیل تلفنها و پیامکهایی که عمدتا صنفی بوده از سوی مشاغل مختلفی که در دستگاه مختلف هستند مثلا کادر سلامت یا غیره مواجه بودیم. همه انتظار استخدام یا تبدیل وضعیت داشتند. تهدید میکردند؛ نه به مجلس یازدهم. مگر استخدام اینها دست مجلس است. گروههایی را در فضای مجازی ایجاد و شماره نمایندگان را میگدارند و تهدید میکنند که ما به شما نه میگویبم. مسئله معیشتی خیلی مهم است، اما نظام حقوق و دستمزد دست دولت است. دولت از ریشه به این موضوع نمیپردازد. ۸ سال است که مرتب قیمت کالاها افزایش مییابد. ما لولویی داریم به اسم بنزین. مرتب روی آنتن میرود که گران میشود. دولت باید دقیق تکلیف اینها را روشن کند. دولتهای ما به نوعی از کار فرار کرده و موضوع را متوجه نمایندهها می کنند. مردم را با نمایندهها روبهرو میکنند. دموکراسی یعنی اینکه عدهای بیایند رای دهند و اگر بد شد بگویند ما اینها را نمیخواهیم. الان افراد شاخص تاثیر گذار هستند. ما نگذاشتیم احزاب شاخص در کشور شکل بگیرد. ما مسئولیم که کار نکردبم تا احزاب شکل گرفته و در این مواقع درست عمل کنند. احزابی هم که شکل گرفتند چون نوپا بودند تندروی کردند و باعث شدند فعالیت آنها ممنوع شود. حوادثی که در انتخابات مختلف رخ داده بر ذهن جامعه تاثیر گذاشته و باعث شده کم کم بروند به این سمت که بپرسند رای ما چه تاثیری دارد؟
تا داد و ستدهای بین مجلس و دولت حل نشود نمیتوان خیلی امیدوار بود
در ادامه جمالی نوبندگانی در پاسخ به اینکه نقش مجلس در این میان چیست؟ گفت: مجلس کار اصلیش تقنین است و نظارت بر اجرای صحیح قانون. در صحبتهای قبلی ما بود که خواستههای مردم چه هست که عمدتا نمایندهها را از ریل خارج میکند. ما باید علم و تخصص داشته باشیم تا بتوانیم یک قانون خوب بنویسیم. مثلا کمیسیون صنایع مجلس یازدهم حدود ۸ نفر را احصاء کردم که قاضی یا حقوقدان بوده و ربطی به صنایع ندارند. کمیسیون تلفیق چند نفر آنان اقتصادی هستند. از هر کمیسیون یک یا دو نفر میروند به تلفیق این قابل قبول نیست. برخی کمیسیونها کدخدا منشی نمایندههای خود را برای تلفیق انتخاب میکنند. وقتی دولت لایحهای را میآورد که نماینده نمیتواند به درستی آن را تحلیل کند نظر دولت به مجلس تحمیل میشود. متاسفانه نمایندهها تحت فشار هستند که فلان جاده را احداث کنند درحالی که باید توسط دولت انجام شود. بودجههای ما علمی نیست. در کمیسیون بودجه هم آدمی داریم که اینکاره نیست. کمیسیون تلفیق هم این مشکل را دارد. رییس کمیسیون بودجه ما چه رشتهای دارد. این مشکل از مجالس قبل وجود دارد و باید حل شود. من آرزو داشتم در این مجلس حل شود. تقریبا روسای کمیسیونی که مانده بودند و تخصص نداشتند و باقی ماندند. تا این داد و ستدهای بین مجلس و دولت حل نشود نمیتوان خیلی امیدوار بود.
ریشه را در مسایل فرهنگی و اجتماعی میدانم
فریدون عباسی هم گفت: ریشه را در مسایل فرهنگی و اجتماعی میدانم. دو کمیسیون مجلس خالی از افراد میمانند. کمیسیون قضایی و فرهنگی. من خودم به این نتیجه رسیدم به کمیسیون فرهنگی بروم یا کمیسیون قضایی از ۲۲ نفر فقط ۲ نفر رفتند. ما چقدر قاضی و وکیل داریم که با این شعار به مجلس میآیند؛ میگویند چون حقوق خواندیم قانونگذاری بلدیم. کمیسیونهای مجلس باید تخصصی باشد. کمیسیون انرژی در حوزه نفت و انرژی باید اظهار نظر کنند. در همین کمیسیون ببینید چند نفر حقوقدان هستند؟ من میگویم یک یا دو نفر مشاور حقوقی لازم است. هر نمایندهای ۵ مشاور میتواند داشته باشد که حقوق آن را دولت میدهد. پیشبینی خوبی در قانون شده و یک ظرفیت علمی به مجلس میتواند اضافه کند. اما آیا درست انتخاب شوند. کسی میپرسد از نماینده این آقا یا خانم به عنوان مشاور بر چه اساسی انتخاب میشود. آیا مجلس نیز این بستر را فراهم میکند که ما یک فرد کیفی را انتخاب کنیم. در مجلس جای لازم برای اینکه یک فرد کیفی را منتقل کنیم وجود ندارد.
وی به عنوان یک کاندیدا درباره نارضایتی بخشی از مردم از عملکرد مجلس در پاسخ به این سوالات مردم که چرا باید رای دهیم؟ روند مجلس چگونه اصلاح خواهد شد؟ چه تضمینی وجود دارد پای صندوق رای بیایم و روند اصلاح شود؟ گفت: باید تدریجی اتفاق بیفتد. در حوزه فرهنگی درست کار نشد ؛ در کمیسیون فرهنگی افراد وزینی هستند اما کافی نیست. در دستگاههای دولتی هم افرادی که باید کار تمام کنند وجود ندارند و همه از دستگاههای نظارتی میترسند و این را مجلس نمیتواند حل کند. به کارکنان دولت نمیتوانیم شجاعت دهیم، دولت باید نظام فرمانداریهای را اصلاح کنند.
مردم اگر رای ندهند اوضاع بدتر میشود
جمالی نوبندگانی هم در پاسخ به اینکه شجاعت نماینده مجلس کجاست که منافع ملی را بر چیزهای دیگر ترجیح ندهند؟ گفته میشود رای من دیده نمیشود. رای به تغییر میدهم اما اتفاقی نمیافتد؛ برای اینکه یک نفر مجاب شود این دوره رای دهد چه انگیزهای داشته باشد؟ گفت: این سوال خوبی است که مردم می پرسند برای چه رای دهم. قبول دارم مردم تا حدی دلسرد شدند. اما اصل قضیه این است که دموکراسی و مردمسالاری نباید تحتالشعاع قرار گیرد و اگر رای ندهند اوضاع بدتر میشود. ممکن مشکلات باشد اما نباید اصل قاعده را مختل کند. نظام جمهوری اسلامی بر پایه انتخاباتها برقرار شده است. ممکن است برخی به داور آن ایرادت و اشکالاتی داشته باشند اما رای دادن هم وظیفه و هم حق است که اگر استفاده نشود کسانی برنده می شوند که قبول نداریم.
وی ادامه داد: اینکه چرا اینطور میشود، نمایندهها و برخی مردم را مقصر میدانم. به مردم میگویم شما پل و زیرگذر میخواهید من باید از وزیر راه بگیرم اما با این کار شما من را خلع سلاح میکنید. پس مردمی که فهیم و با بصیرت هستند بررسی کنند اینها که قولهای الکی میدهند و بر موجهای اجتماعی سوار میشوند را ببینند و اینها را انتخاب نکنید و به سمت انتخاب اصلح بروید. من نماینده باید همان وظایف خود را انجام دهم و به کارم متعهد باشم. من روی صندلی نشستهام کسانی برای آن شهید شدند و جانشان دادند؛ پس حتی اگر کاندیدایی انتخاب نشد اشکال ندارد اما چارچوب از دست ندهم. من و برخی همکارانم برای این قضیه راه حلهایی داریم که منوط به تغییر قانون اساسی تا تشکیل مجلس نخبگان باشد و کارهای اساسی انجام شود. باید حتما شرکت و این حق را ادا کرد چون در غیراین صورت به کاهش مشارکت و اثرات منفی آن همچون تشدید تحریم و فشارها منجر میشود.
نماینده تدارکچی نمیتواند مشکلات را حل کند
فریدون عباسی در واکنش به این اظهارات گفت: با نظر شما موافق نیستم این مجلس هر طور انتخاب شده اکثر نمایندهها فشار زیادی تحمل کردند چون خواست جامعه چیز دیگری است که ربطی به قانونگذاری ندارد تا زمانی که توقع از نمایندهها این است که مسوول تدارک باشند، نمیتوان توقع داشت مشکلات کشور حل شود. نماینده باید فکر کند و مشورت کند تا بداند به چه چیزی رای دهد. مگر ما همه چیز بلدیم؟ به مشاوره احتیاج داریم اما مشاورهها با استاندارد به نماینده داده نمیشود و باید نظارت باشد. از طرف دیگر نماینده نباید در امور اجرایی دخالت کند اما مردم عزل و نصب میخواهند اگر نمایندهای بگوید در انتصابات دخالت نمیکند از نظر مردم آن شهرستان نماینده خوبی نیست و حتما باید از سلیقه آنها گذاشته شود. اگر قانون اجرا شود که فرماندار استاندارد تعیین کند، ادارات کل دایره انتصابات دارند اما مردم این را نمیپذیرند و باید به تدریج پیش رفت. در این وضعیت تا نماینده وقتی پیگیر خواست مردم نشود کار حل نمیشود تا نماینده پیگیر نشود، لامپ روشن و آب جاری نمیشود.