به گزارش جام نیوز، سید مصطفی میرسلیم، نماینده مردم تهران در مجلس با خبرگزاری مهر گفتگویی انجام داده است که مهمترین بخش‌های آن در ادامه آمده است.
- دولت فاقد هر گونه راهبرد مستقل برای مواجهه با دشمنان کشورمان بوده و این تعجب آور نیست اگر بگویم با ساده لوحی، برخی از دشمنان را دوست می‌پنداشته است.
- شناخت بنیادین راهبردهای دشمن در دولت وجود ندارد و طبیعتاً برنامه راهبردی برای مواجهه با آنان نیز اندیشیده نشده است.
- تنها نقطه‌ای که به روشنی در سیاست دولت به چشم می‌خورد، اعتقاد به خروج از بن بستِ خودپنداشته با استفاده از سلاح مذاکره سیاسی است.
- با ظاهر شدن بایدن، نور امیدی در دولت ما درخشیدن گرفت به این امید که جنازه برجام زنده شود و آنان امید به وفاداری آمریکا (!) و پایبندی اروپا به تعهداتش دارند. اما ترور شهید فخری زاده نشان داد که امیدوار بودن به دشمن نتیجه‌ای جز خسارت ندارد.
- مجلس شورای اسلامی بلافاصله تصمیم داهیانه‌ای گرفت اما دولت احساس کرد آن کورسوی امید که نسبت به تغییر وضع آمریکا پیدا کرده بود، خاموش شده و در نتیجه شتاب زده نسبت به مصوبه مجلس انقلابی موضع گیری منفی کرد.
- در واقع دولت می‌دید که تمام موجودیتش که بر پایه‌های سست مذاکرات برجامی استوار شده بود فرو ریخته است، در حالی که مصوبه مجلس شورای اسلامی برگ برنده و نقطه قوتی برای پشتیبانی سیاسی از دولت در صحنه تعاملات بین المللی است و دولت باید با درایت از این ابزار به خوبی استفاده کند نه اینکه در مقابل آن بایستد.
- دو دسته اقدام را باید از هم تفکیک کرد، یک مورد اقدامات انفعالی است که در این حالت ما پس از حرکت رذیلانه دشمن به منظور تلافی و جبران نسبی خساراتی که در اثر جنایت دشمن بر ما وارد آمده است، دست به کار می‌شویم اما ابتکار عمل از ما نیست که اغلب اقداماتی که تاکنون انجام گرفته انفعالی بوده است.
- مورد بعدی اقدامات بازدارنده است که در این حالت ابتکار عمل با ما است و بر مبنای راهبردی سنجیده، طرح‌هایی را فعالانه اجرا می‌کنیم که دشمن را آشفته خاطر کند و مانع تجاوز و شرارت او شود. در این زمینه یعنی اقدام مبتکرانه و فعالی که هزینه شرارت را برای دشمن بسیار گران می‌کند، ما دستاورد رضایت بخشی نداشته‌ایم.
- اقدامات آتی ما باید بر مبنای این راهبرد تنظیم شود و نه تنها دست دشمن را بخوانیم، بلکه فعالانه کاری کنیم تا آنان در بهت فرو بروند و فرصت نکنند به طراحی شرارت بپردازند. پس ما باید اقدامی که بازدارنده قطعی باشد را در دستورکار قرار دهیم. بر این اساس، مصوبه اخیر لازم بود اما کافی نیست و ان شاءالله تکمیل خواهد شد.
