برترین‌ها: شب گذشته و در میان اشک‌های غمبار رونالدو و مادرش، تصویر دیگری از بی‌رحمی فوتبال از فرانکفورت مخابره شد. همان جایی که پنالتی اول اسلوونی از دست رفت و شاید با هم سفر کردیم به همان روزهایی که یک اتفاق شوکه‌کننده، روزگار خوش "یوسیپ" را نابود کرد.
زندگی برای ایلیچیچ هرگز آسان نبوده است. او پدرش را در جنگ بالکان از دست داد. مادرش، برادرش و او به اسلوونی گریختند و خودش در این باره می‌گوید: «من نمی‌دانستم معنی واژه پدر چیست و هم مدرسه‌ای‌هایم برایم توضیح دادند.» استعداد درخشان او با تزلزل ذهنی‌اش در تضاد بود. مرگ ناگهانی داویده آستوری در زمان حضورش در فیورنتینا تا همیشه در خاطرش ماند و خیانت همسرش، او را تا مرز نابودی برد. از آن بدتر این بود که بدترین ترس این بازیکن در طول عمرش مربوط به ورم غده‌های لنفاوی است. او می‌گوید: «می‌ترسم بخوابم و دیگر بیدار نشوم.»
درست چهار سال پیش زمانی که آتالانتا که در اولین حضور تاریخش در لیگ قهرمانان، به جمع 16 تیم برتر اروپا رسیده بود با درخشش خیره‌کننده ایلیچیچ والنسیا را در هم کوبید تا راهی جمع 8 تیم برتر شود. ایلیچیچ در دیدار برابر والنسیا، هر 4 گل تیمش را به ثمر رساند تا علاوه بر تبدیل شدن به اولین بازیکن تاریخ این رقابت‌ها که در یک بازی خارج از خانه دور حذفی 4 گل به ثمر می‌رساند، عنوان مسن‌ترین بازیکن تاریخ لیگ قهرمانان که در یک بازی موفق به زدن 4 گل می‌شود را با 32 سال 41 روز و گذر از زلاتان ایبراهیموویچ از آنِ خود کند.
پس از آن دیدار، حواشی زندگی شخصی ایلیچیچ با همسرش که دونده حرفه‌ای بود ناگهان رسانه‌ای شد و به دلیل شرایط روحی نامناسب، دیدار برابر پاری‌سن‌ژرمن را از دست داد. آتالانتا که بیش از پیش روی درخشش ایلیچیچ برای گذر از سد پاریس حساب کرده بود، ناگهان با غیبت غیرمنتظره او به شوک فرو رفت و افسردگی ایلیچیچ در دوران پاندمی کرونا ویروس، به قیمت حذف دراماتیک آتالانتا تمام شد. مشکلات روحی و روانی انگیزه فوتبال بازی کردن را از یوسیپ گرفت و قراردادش را آتلانتا فسخ کرد.
اما این بازیکن دوباره به میدان برگشت و حتی در لیگ قهرمانان برابر لیورپول و منچستریونایتد گلزنی کند اما دیگر به آدم قبلی تبدیل نشد. او در سال ۲۰۲۲ به صورت دائمی آتالانتا را ترک کرد و گفت: «هدفم این است که به بازی در بالاترین سطح ادامه دهم. وقتی این روزهای بد تمام شود، زندگی من دوباره آغاز خواهد شد.»
ایلیچیچ در زمان حضور در ماریبور با اضافه وزن بسیاری دیده شد و مجبور شد تمرینات خاصی را انجام دهد. او گفت: «نیاز داشتم به خانه برگردم. از زندگی در خارج خسته بودم و در اسلوونی تنها یک باشگاه بود که می‌توانستم برایش بازی کنم. هنوز هیچ چیز تمام نشده است. این فقط بخش دوم زندگی حرفه‌ای من است. از هر اتفاقی استقبال می‌کنم. دوست دارم کمک کنم.»
ایلیچیچ پس از ۹۳۳ روز بار دیگر در دیدار دوستانه برابر تیم ملی ارمنستان برای کشورش به میدان رفت و تنها به چهار دقیقه زمان نیاز داشت که گل پیروزی‌بخش تیمش را بزند. او یورو را دید و با تیمش به مرجله حذفی رسید اما سد دیوگو کاستا یکبار دیگر یوسیپ را ناکام گذاشت تا احتمالا پنالتی دیشب، آخرین ضربه او به توپ فوتبال باشد...
