به گزارش گروه فرهنگی تابناک/ فاطمه سادات بکائی؛ حراج تهران، به عنوان بزرگ‌ترین رویداد فروش آثار هنری در ایران، با هدف ارتقای هنر مدرن و معاصر و معرفی هنرمندان ایرانی به بازار‌های جهانی آغاز به کار کرد. با این حال، این رویداد در سال‌های اخیر با جنجال‌ها و شائبه‌های متعددی همراه بوده است که نمی‌توان به سادگی از کنار آن‌ها گذشت.
یکی از اصلی‌ترین نقد‌ها به حراج تهران، عدم شفافیت در فرآیند مزایده و ارزیابی آثار هنری است. شائبه‌هایی مبنی بر قیمت‌گذاری غیرواقعی و دخالت واسطه‌ها و دلالان هنری وجود دارد که موجب افزایش غیرمنطقی قیمت‌ها شده است. این وضعیت نه تنها به ضرر خریداران و هنرمندان است، بلکه به اعتماد عمومی به این رویداد نیز لطمه می‌زند.
نمونه‌ای از انتقاد‌ها به این شائبه‌ها در سریال «آقازاده» به تصویر کشیده شد، در قسمت اول این سریال یک نقاشی تقلبی از سهراب سپهری در یک حراجی با نام «حراج خاورمیانه» فروخته می‌شود، که اشاره‌ای آشکار به حراج تهران دارد. این کنایه سنگین به حراج تهران و ماجرای تابلو‌های سهراب سپهری، نشان‌دهنده نقد جدی به پشت‌پرده‌های حراجی‌ها و فساد‌های اقتصادی مرتبط با آن است که هنرمندان و اهالی رسانه بار‌ها به شیوه‌های مختلف به آن پرداخته‌اند.
انتخاب یک هتاک به عنوان مجری؛ دشت جدید حراج تهران برای تولید حاشیه!
با وجود همه انتقادات، اما حراج تهران همچنان بدون هیچ تغییری با همان رویه قبلی حیات خود ادامه می‌دهد و در تازه‌ترین حواشی جنجالی خود، این بار با حضور یک چهره پرحاشیه انتقاد‌ها را به سمت خود روانه کرده است. بروشور دور جدید حراج تهران به حضور حسین پاکدل به عنوان مجری این دوره اشاره کرده. او پیش از این هم مسئولیت اجرای این حراج را بر عهده داشته و انتقاداتی را هم متوجه خودش به عنوان یک هنرمند کرده بود، اما این بار انتخاب مجدد او در حالی که به دلیل توهین اخیرش به شهید قاسم سلیمانی و رئیس‌جمهور شهید ایران، دارای پرونده قضایی جدی است به نوعی گردن‌کشی و زورآزمایی حراج تهران علیه دستگاه‌های امنیتی قضایی کشور هم تبدیل شده است.
انتخاب او به عنوان مجری، علیرغم این سابقه، این سوال را مطرح می‌کند که چرا افرادی با سابقه مشکلات قضایی و توهین آشکار به شخصیت‌های مهم کشور همچنان در چنین رویدادی حضور دارند؟! این مسئله به نوعی از عدم توجه به اخلاق حرفه‌ای و عدم شفافیت در انتخاب افراد برای نقش‌های کلیدی حکایت دارد.
بمانید، اما با اصلاحات جدی و شفافیت کامل
معنای این انتقادات، اما حذف این رویداد به طور کامل نیست؛ حراج تهران برای حفظ اعتبار خود و جلب اعتماد عمومی نیازمند اصلاحات جدی است. اقدامات موثری در جهت شفافیت بیشتر در فرآیند مزایده، ارزیابی آثار هنری و انتخاب مجریان و مسئولان این رویداد باید صورت گیرد. شفاف‌سازی در مورد نحوه قیمت‌گذاری، فرآیند انتخاب آثار و جلوگیری از دخالت دلالان می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند. همچنین، توجه به سابقه و رفتار حرفه‌ای افراد انتخاب شده برای نقش‌های کلیدی می‌تواند از بروز چنین حواشی جلوگیری کند.
در نهایت، حراج تهران با تمام نقد‌ها و چالش‌هایش، همچنان یکی از مهم‌ترین رویداد‌های هنری ایران باقی مانده است. با اعمال اصلاحات لازم و افزایش شفافیت، این رویداد می‌تواند به بهترین شکل ممکن به ارتقای هنر ایرانی و جلب اعتماد عمومی کمک کند.
