به گزارش مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، پژوهش جدید برای پاسخ دادن به سوالات درباره درخشش ناگهانی کهکشان داده‌های چند رصد خانه فضایی و زمینی از جمله تلسکوپ بسیار بزرگ رصد خانه جنوب اروپا را بررسی کرد. محققان در درجه اول روی ردیابی شیوه تغییر درخشش کهکشان طی زمان تمرکز و سعی کردند این معما را حل کنند.
پائولا سانچز سائز مؤلف ارشد پژوهش در این باره می‌گوید: تصور کنید کهکشانی دوردست را برای مدتی طولانی رصد می‌کنید و این کهکشان همیشه آرام و غیر فعال به نظر می‌رسد. ناگهان تغییرات عجیبی در بخش هسته آن به وجود می‌آید که شبیه هیچ یک از رویدادهای رصد شده نیست.
به نظر می‌رسد آنچه برای SDSS۱۳۳۵+۰۷۲۸ اتفاق افتاده در حقیقت یک هسته فعال کهکشانی است. این یک منطقه روشن و فشرده است که پس از درخشان شدن ناگهانی در دسامبر ۲۰۱۹ میلادی، توسط یک سیاهچاله عظیم تغذیه می‌شود.
برخی رویدادها مانند انفجار ابرنواخترها یا رویدادهای اختلال امواج ممکن است سبب شود کهکشان‌ها ناگهان درخشان‌تر شوند. با این وجود تغییرات در درخشندگی احتمالاً فقط چند روز یا در نهایت چند صد روز طول می‌کشد.
اما کهکشان SDSS۱۳۳۵+۰۷۲۸ به هر دلیلی همچنان درخشان‌تر می‌شود. علاوه بر آن تغییراتی که در کهکشان واقع در فاصله ۳۰۰ میلیون سال نوری زمین رصد شده، بی سابقه است. به همین دلیل ستاره شناسان معتقدند توضیح دیگری برای این امر وجود دارد.
محققان داده‌های جدید و قدیمی از چند منبع را مطالعه کردند. با مقایسه داده‌های قبل و بعد از دسامبر ۲۰۱۹ میلادی آنها متوجه شدند SDSS۱۳۳۵+۰۷۲۸ به میزان قابل توجهی بیش از قبل نور در طیف امواج مادون سرخ، بصری و فرابنفش منتشر می‌کند. علاوهبر آن کهکشان از فوریه ۲۰۲۴ میلادی اشعه‌های ایکس منتشر می‌کند. این رفتار نیز بی سابقه است.
به گفته یکی از پژوهشگران ملموس‌ترین گزینه برای توضیح این پدیده آن است که آنچه می‌بینیم که چگونگی شروع فعالیت هسته کهکشان است. اگر همینطور باشد، این نخستین باری خواهد بود که فعالسازی یک سیاهچاله بزرگ را به طور واقعی شاهد هستیم.
