تقاضای غیرمنصفانه‌ای نیست که به‌عنوان اکثریت خاموش جامعه درخواست و اعلام کنیم که:
۱- ما از التهابات و تشنجات سیاسی و اجتماعی که زندگی‌مان را سال‌هاست متأثر کرده است خسته شده و دنبال آرامش هستیم.
۲- نه می‌خواهیم به کسی زور بگوییم و نه ستم ببینیم و وظیفه دولت است تا این فضا را فراهم کند.
۳- ما از تبعیض، رانت خواری، آقازادگی، فساد و ظلم به آحاد مردم کشور بیزاریم.
۴- ما از نظر روحی و روانی به دلایل بسیار آسیب دیده هستیم و نیازمند آرام‌سازی جامعه و پرهیز از هرگونه خشونت به شهروندان خود هستیم.
۵- ما هم مانند بسیاری مردم دنیا، می‌خواهیم به هر سفارتخانه یا کشوری می‌رویم مورد احترام قرار بگیریم و ما را بخاطر داشتن گذرنامه ایرانی در صف جداگانه نفرستند و با تحقیر با ما رفتار نکنند.
۶- بخشی از ما به به ناحق از کشورمان رانده و آواره شده‌ایم، خواهان بسترسازی مناسب برای بازگشت به میهن هستیم تا امکان کار و فعالیت و خدمت به مردم خود را پیدا کنیم.
۷- ما ساده ساده هستیم و هیچ پیچیدگی نداریم. نه به پررنگی عده‌ای که خود را کاتولیک‌تر از پاپ می‌دانند مذهبی و نه به وخامت برخی گروه‌های تندرو با رفتارهای ضداجتماعی و ضد ارزش‌های جامعه با ارزش‌ها عناد می‌ورزیم. آیا برای این گروه می‌توانید یک زندگی معمولی به دور از تبعیض و محرومیت فراهم کنید؟
۸- ما نه ایادی بیگانه هستیم. نه جاسوس و وطن فروش ، بلکه قربانیان اقلیتی هستیم که سال‌ها خواسته‌اند طرز فکر و رفتار خاص و شکست خورده خود را به اکثریت تحمیل کنند.
۹- اکثر ما افراد تحصیل‌کرده و خوشنامی هستند و کوچکترین نقطه سیاهی در کارنامه زندگی خود نداریم. این گروه می‌توانند در اعتلای ایران بزرگ در خدمت مردم و آیندگان باشند.
۱۰- ما به دنبال شایسته سالاری در مدیریت کشور هستیم. دیگر با گذشت بیش از ۴ دهه، ادامه دادن امتیازات خاص به عده‌ای معنا ندارد و ادامه این کار چه با قانون مجلس چه بدون آن بنفع آینده کشور نیست.
۱۱- ما می‌خواهیم مانند هر شهروند خارجی، با دنیا روابط اقتصادی، پولی و تجاری داشته باشیم. مانند اکثریت مردم جهان دسترسی به اینترنت و امکانات معمول باشیم و با مردم دنیا روابط شرافتمندانه برقرار کنیم.
۱۲- ما می‌خواهیم به حریم خصوصی‌مان احترام گذاشته شود و هر کسی اجازه ورود و تعدی به آن را بنام مامور و نیروی انتظامی و مانند اینها نداشته باشد.
۱۳- ما از بی‌عدالتی و ظلمی که به هر انسانی که در هر جای جهان می‌شود رنج می‌بریم ولی اولویت را مردم کشور خودمان می‌دانیم و دنبال تحمیل عقاید خود به دیگران نیستیم.
۱۴- ما دوستدار هنر فاخر و احترام به هنرمندان ارزشمند کشورمان هستیم و از تحمیل گزینشی آنها به جامعه و در اختیار گذاشتن امکانات دولتی مانند صدا و سیما به تنها عوامل حکومتی ناراحتیم. بله ما دوست داریم موسیقی گوش کنیم، شادی کنیم و حتی گاهی برقصیم و هلهله کنیم. و تا جایی که به آزادی دیگران تعرض نمی کنیم آزاد باشیم.
۱۵- ما تاریخ کشور خود را بدون سوگیری می‌خواهیم. می‌خواهیم به هر کسی به این مملکت خدمت کرده از کوروش و داریوش و نادر شاه و ... عشق بورزیم و آن را گناه نمی‌دانیم.
۱۶- ما از تبعیض‌های نامحسوس بیزاریم و عدالتخواه هستیم. دیگر از ریا، ظاهرسازی، زندگی و شخصیت و رفتار دوگانه داشتن خسته شده ایم.
۱۷- ما خواهان رفع شکاف عمیق طبقاتی در بین مردم کشورمان هستیم. نمی‌خواهیم به ناحق عده‌ای از هموطنان را در سطل‌های زباله و عده‌ای را در پنت هاوس‌های آنچنانی ببینیم.
۱۸- نمی‌خواهیم عده‌ای وابسته به حکومت یا شیاد، سواحل. کوه‌ها، آب و خاک کشور را به سود خود مصادره کنند. محیط زیست کشورمان تخریب شود و هر روز بخاطر سو مدیریت و سواستفاده عده‌ای با بحران‌های آب و خاک و سوخت و مانند اینها مواجه باشیم.
۱۹- ما نیروی انتظامی و نظامی می‌خواهیم که دختران و زنان مان با دیدن آنها احساس امنیت کنند، حافظ جان و مال و ناموس مردم باشند و از اعمال خشونت به مردم عادی جدا اجتناب کنند.
۲۰- ما زندگی می‌خواهیم، خانواده خود را در کنار یکدیگر می‌خواهیم، امکان تحصیل فرزندان‌مان را بجای رفتن به خارج، در داخل کشور و به شکلی عادلانه می‌خواهیم، نمی‌خواهیم دیگر پلیس فرزندان‌مان باشیم، می‌خواهیم طعم خوب پدر بودن، مادر بودن، برادر و خواهر بودن و شهروند بودن را بچشیم. همه به عنوان ایرانی و هموطن یکدیگر را دوست بداریم، دلسوز، یار و یاور هم باشیم، از دربدری این کشور و آن کشور و شهروند درجه دو بودن در کشورهای دیگر خسته شده ایم.
*استاد بین‌المللی دانشگاه و اپیدمیولوژیست
۲۳۳۲۳۳
