به گزارش ایسنا، فضاپیمای اسیریس-رکس (OSIRIS-Rex) ناسا 24 سپتامبر سال گذشته از کنار زمین عبور کرد و همانطور که در نزدیکی سیاره ما پرواز می‌کرد، کپسولی حاوی نمونه‌های سنگی جمع آوری شده از یک سیارک نزدیک به زمین موسوم به بنو(Bennu) را به زمین انداخت.
هفت سال طول کشید تا اسیریس-رکس به سیارک بنو برسد و این نمونه‌ها را به زمین بازگرداند.
گفتنی است که این فضاپیما در حال حاضر در حال رفتن به سمت سیارکی دیگر به نام آپوفیس(Apophis) است.
پژوهشگران می‌گویند نمونه 120 گرمی سیارک بنو این پتانسیل را دارد که بینش‌های مهمی را در مورد تکامل منظومه شمسی ما آشکار کند. تجزیه و تحلیل اخیر این نمونه‌ها نشان می‌دهد که این سنگ فضایی ممکن است زمانی بخشی از یک جهان اقیانوسی باستانی بوده باشد.
بررسی جدید نمونه‌های بنو
تجزیه و تحلیل اولیه نمونه‌های سیارک بنو شواهدی از کربن و آب را نشان داد که هر دو از اجزای ضروری برای تشکیل و رشد حیات در یک سیاره هستند.
با این حال، جدیدترین آزمایش‌ها نشان داده است که این نمونه‌ها حاوی منیزیم-سدیم فسفات نیز هستند. این یک ترکیب یونی است که از کاتیون منیزیم و آنیون فسفات تشکیل شده است.
طبق بیانیه مطبوعاتی ناسا، کشف منیزیم-سدیم فسفات غافلگیرکننده بود، زیرا توسط حسگرهای راه دور اسیریس-رکس کشف نشده بود. این بیانیه همچنین اشاره می‌کند که این سیارک ممکن است از یک دنیای اقیانوسی قدیمی، کوچک و بدوی منشعب شده باشد.
دانته لورتا نویسنده ارشد این مقاله و پژوهشگر اصلی اسیریس-رکس در دانشگاه آریزونا توسان در این بیانیه توضیح داد: نمونه‌ای که ما به زمین آوردیم، بزرگترین مخزن مواد سیارکی بدون تغییر روی زمین در حال حاضر است.
وی افزود: وجود و حالت فسفات‌ها، همراه با عناصر و ترکیبات دیگر در بنو، گذشته‌ای پرآب را برای این سیارک نشان می‌دهد. بنو به طور بالقوه می‌تواند زمانی بخشی از یک دنیای مرطوب‌تر بوده باشد. اگرچه این فرضیه نیاز به بررسی بیشتر دارد.
ماموریت اسیریس-رکس
فضاپیمای اسیریس-رکس در 20 اکتبر 2020 با استفاده از بازوی رباتیک مخصوص خود از سیارک بنو نمونه‌برداری کرد.
پژوهشگران دانشگاه آریزونا توسان در مقاله خود اظهار داشتند که بنو به این دلیل به عنوان هدف ماموریت انتخاب شد که مشاهدات تلسکوپی، ترکیب اولیه کربنی و مواد معدنی حاوی آب را در آن نشان می‌داد.
سیارک‌هایی مانند بنو از زمان شکل‌گیری اولیه‌شان در قرن‌ها پیش، هرگز ذوب یا جامد نشده‌اند. این بدان معناست که ترکیب نمونه‌های سیارک بنو می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد تکامل اولیه منظومه شمسی، یعنی از تقریباً 4.5 میلیارد سال پیش ارائه دهد.
