آیت الله طاهایی میبدی متولد سال ۱۲۹۹ در شهرستان میبد از توابع یزد در ۲۹ سالگی و پس از گذراندن دوره‌های تحصیل علوم دینی در نجف و قم به دعوت مرحوم آیت الله محمدرضا مدرس جلینی از علمای گرگان راهی این شهر شد و ۷۰ سال باقی‌مانده عمرش را با تلاش برای نشر علوم دینی و اسلام به همراه تربیت طلاب در حوزه علمیه رضویه گرگان گذراند.
آیت الله میبدی دوره مقدماتی تحصیل خود را در حوزه علمیه خان یزد گذراند و پس از آن برای ادامه تحصیل راهی ری و سپس مدرسه \"دارالشفاء\" قم شد و با شرکت در دروس ادبیات، این علم را فرا گرفت.
وی در ادامه تلاش برای فراگیری علوم دینی از قم به همدان رفت و پس از بهره بردن از کلاس درس تفسیر قرآن آیت الله آخوند ملاعلی به قصد حضور در حوزه علمیه نجف با پای پیاده راهی کرمانشاه و سپس کربلا شد.
وی در نجف اشرف به مدرسه قزوینی‌ها رفت و ادبیات، قوانین و شرح لمعه را از سید احمد اشکوری، سیدمحمدباقر محلاتی و شیخ ذبیح الله قوچانی از علمای آن روز حوزه علمیه نجف فرا گرفت.
آیت الله میبدی سپس به مدرسه بزرگ آخوند نجف رفت و رسائل، مکاسب، کفایه، حکمت و فلسفه را در محضر آیات عظام حاج میرزا حسن یزدی، شیخ محمد حسین تهرانی، میرزا هاشم آملی، سید یحیی مدرسی یزدی و شیخ عبدالرحیم گنابادی فرا گرفت و در فلسفه و کلام از محضر آیت الله شیخ مرتضی طالقانی بهره برد و دروس خارج را نزد سید عبدالهادی شیرازی، شیخ محمد کاظم شیرازی، سیدابوالقاسم خویی و سید یحیی مدرسی آموخت.
غلامرضا خارکوهی تاریخ نگار گرگانی درخصوص شخصیت این عالم ربانی گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به ماه محرم و برپایی مجالس حسینی توسط ایشان اظهار کرد: مرحوم آیت الله سید محمدرضا میبدی از ابتدای ورودش به گرگان در سال ۱۳۲۸ش با سخنرانی‌های روشنگرانه و عالمانه خود مخصوصاً در مسجد جامع گرگان و دیگر اماکن و محافل مذهبی و خانگی منطقه به تشریح ابعاد مختلف قیام امام حسین(ع) می‌پرداخت.
وی افزود: او قبل از ورود به گرگان حدود ۱۳ سال در حوزه علمیه نجف اشرف مشغول فراگیری علوم اسلامی بود که به درجه اجتهاد رسید. او در این مدت بارها از نجف به کربلا برای زیارت امام حسین(ع) رفت و به گفته نزدیکانش مجموعا شاید قریب به ۳۰ بار این افتخار نصیبش شد.
خارکوهی با اشاره به سخنرانی‌های عالمانه و جذاب مرحوم آیت الله میبدی گفت: او هر سال ماه‌های محرم و صفر، و دیگر ایام مذهبی سال برای مردم گرگان در مسجد جامع سخنرانی می‌کرد و حتی هر سال چند روز در منزل شخصی خود مجلس عزا و روضه برای امام حسین(ع) برپا می‌کرد.
این تاریخ نگار گلستانی اضافه کرد: مرحوم میبدی اصالتاً یزدی بود ولی شهرت و فضل و خدمتش نصیب گرگانی‌ها شد و حتی در اوایل ورودش در همین شهر با خانواده‌ای متدین ازدواج کرد و تا پایان عمر در اینجا ماندگار شد.
وی با اشاره به ارادت مردم منطقه گرگان به مرحوم میبدی گفت: او برای گرگانی‌ها شخصیتی دوست داشتنی، مهربان، با اخلاق و متواضع بود، و مردم به او ارادت ویژه‌ای داشتند و به او خیلی احترام می‌کردند.
خارکوهی افزود: در محرم امسال بسیاری یاد مرحوم آیت الله سید محمدرضا میبدی را در مسجد جامع تازه کردند و با وجود آنکه پسر بزرگوارش به شایستگی منبر می‌رفت و میراث علمی پدرش را به خوبی ادا می‌کرد، ولی همچنان جای خود آن مرحوم خالی بود، مخصوصاً برای کسانی که سالیان سال در نماز جماعت به او اقتدا می‌کردند و پای سخنانش می‌نشستند و فیض می‌بردند. به همین جهت مردم هر روز بر سر مزارش در جوار بارگاه ملکوتی امام‌زاده عبدالله گرگان می‌روند و به او ادای احترام می‌کنند.
لازم به ذکر است که مرحوم آیت الله سید محمدرضا میبدی در سال ۱۲۹۹ش متولد شد و در ۲۳ دی ماه سال ۱۳۹۸ در گرگان چشم از جهان فروبست و در همین شهر به خاک سپرده شد.
انتهای پیام
