روزنامه اعتماد در گفت‌وگو با چند بهورز در روستاهای محروم از وضعیت فرزندآوری در این روستاها گزارشی تهیه کرده است.
در بخشی از این گزارش می‌خوانید:
خانم « عین » بهورز یکی از روستاهای « قلعه‌گنج » استان کرمان است . قلعه‌گنجی که در این دهه بابت شدت محرومیت به الگوی فقر کشور تبدیل شده. خانم عین، بهورز یکی از همین روستاهاست و می‌گوید: « ۳سال قبل مسوول شبکه من را صدا کرد و گفت از این به بعد فقط باید روش بارداری سالم آموزش بدهی . تمام اقلام پیشگیری از بارداری را هم آمدند و جمع کردند و بردند و گفتند پیشگیری بی‌پیشگیری و زن‌های این منطقه فقط باید بچه بزایند . بهشان گفتم این مردم آرد برای نان پختن ندارند، چطور بچه اضافه کنند ؟ گفتند اگر به گوش‌مان برسد آموزش پیشگیری از بارداری داده‌ای، می‌فرستیمت مرز کرمان و سیستان و بلوچستان.»
آقای « میم » بهورز یکی از روستاهای ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان است و می‌گوید اگرچه در این ۳سال، هیچ بچه معلولی در منطقه به دنیا نیامده ولی بیماری بومی این منطقه، تالاسمی است و تعداد بیماران تالاسمی هم خیلی زیاد است . شبکه بهداشت به آقای میم گفته که آموزش و پیشنهاد پیشگیری از بارداری ممنوع است. او می‌کوید: « به ما گفتند اگر پیشنهاد پیشگیری از بارداری بدهید جریمه‌تان می‌کنیم و توبیخ می‌شوید .به ما گفتند این خانواده‌ها فقط باید فرزند بیاورند . قبلا وسایل پیشگیری از بارداری، هم در خانه بهداشت و هم در داروخانه‌ها بود . در خانه بهداشت، پولی از مردم نمی‌گرفتند و رایگان بود. حالا همه وسایل را از خانه بهداشت و داروخانه‌ها جمع کرده‌اند. این منطقه، ۱۹۰۰ نفر جمعیت دارد و وضع معیشت مردم افتضاح است . مردم برای نان شب‌شان مشکل دارند . اغلب مادران به دلیل سوءتغذیه نمی‌توانند به بچه‌شان شیر بدهند ولی اسم شیرخشک در این منطقه مثل اسم رمز است.»
