«خدایان تشنه‌اند» نوشته آناتول فرانس، «سهم سگان شکاری» نوشته امیل زولا، «دلهره هستی» نوشته آلبر کامو، «هفته مقدس» نوشته لویی آراگون، «نقد تکوینی» نوشته لوسین گلدمن، «زمین» نوشته امیل زولا، و «الفبای زبان‌شناسی» نوشته دومینیک منگنو از جمله ترجمه‌های اوست. محمدتقی غیاثی در خمامِ گیلان متولد شده و تحصیلات ابتدایی را در خمام و متوسطه را در شهر رشت و تحصیلات دانشگاهی را در رشته زبان و ادبیات فرانسه در دانشسرای عالی تهران گذراند. در سی‌سالگی با بورس تحصیلی وزارت فرهنگ دولت ایران به پاریس رفت و موفق به اخذ دکتری ادبیات فرانسه از دانشگاه سوربن پاریس شد. «تاثیر استاندال روی ژید» عنوان تز دکتری او بود. پس از بازگشت به ایران تا هنگام بازنشستگی با سمت استاد‌تمامی در دانشگاه تهران و چندین سال نیز در دوره دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات به تدریس زبان و ادبیات فرانسه اشتغال داشت. محمدتقی غیاثی جز فرهنگ‌های فرانسه-فارسی و کتاب‌های کمک‌درسی‌ای که در آموزش زبان فرانسه منتشر کرده است، ترجمه‌های پرشماری نیز از آثار ادبی نویسندگان فرانسه در کارنامه پربار خود دارد. همچنین از او به عنوان یکی از پیشکسوتان نقد ادبی در ایران یاد می‌شود.