استقلال ملاثانی که در سال ۱۳۹۹ در اولین حضور خود در لیگ دسته دو فوتبال کشور موفق شد با ۵۲ امتیاز مقام قهرمانی گروه اول این رقابت ها را به دست آورد و به صورت مستقیم راهی فصل جدید رقابت های لیگ دسته یک کشور شود، در آن برهه در حالی به این موفقیت رسید که مجموعه‌ای از جوانان برخاسته از منطقه محروم و بی بضاعت ملاثانی با هدایت داریوش هرمزی و با تدبیر و مدیریت خوب مسئولان باشگاه، رقم زننده این شگفتی بودند.
به گزارش ایسنا، اما استقلال ملاثانی نحوه شکل گیری‌اش تا رسیدن به لیگ یک و جنگیدن پا به پای تیم های متول فوتبال ایران حتی در جام حذفی همین فصل گذشته مقابل سپاهان روایت عجیبی دارد؛ سال ۶۵ در منطقه ملاثانی تیم های محلاتی در رشته فوتبال مشغول به فعالیت بودند که سید سلطان حسینی (مدیرعاملی که در سال ۹۹ تیم با مدیریت وی لیگ یکی شد) که آن زمان ۱۳، ۱۴ ساله بود به دوستانش پیشنهاد می دهد که یک تیم محلاتی به نام «گُل سرخ» درست کنند. آن زمان، یک دفتر ۴۰ برگ برای حضور و غیاب بازیکنان تیم نیز آماده می شود و همان نوجوانان که تعدادشان به ۱۱ نفر هم نمی رسید در محله خودشان دو گل کوچک بازی می کردند.
بعد از مدتی بازیکنان همان تیم گل سرخ قرار می گذارند که با تیم دیگر از منطقه ملاثانی مسابقه دهند و این مقدمه ای برای رشد تیم شان می‌شود. مدیرعامل سابق استقلال ملاثانی که یکی از نوجوانان تیم گل سرخ بود می گوید «آن زمان فردی به نام شهابی که هر روز بازی های تیم ما را تماشا می کرد، یک روز به ما گفت برای تیم لباس تهیه می کنم ولی اسم تیم تان را استقلال بگذارید.» من اول موافقت نکردم ولی با توضیحاتی که داد، پذیرفتیم که اسم تیم مان از گل سرخ به استقلال ملاثانی تغییر کند. از همین زمان نیز استارت فعالیت های استقلال ملاثانی زده شد.
همین استقلال یا گل سرخ سابق، آنقدر در منطقه ملاثانی رشد کرد که به تیمی مطرح تبدیل شد. مدیرعامل سابق استقلال ملاثانی می گوید «سال ها گذشت و من به عنوان رییس تربیت بدنی وقت شهرستان ملاثانی انتخاب شدم. آن زمان نیز به عنوان جوان ترین رییس تربیت بدنی کشور شناخته شدم و در اولین گام، اقدام به تشکیل و پروانه دار کردن تیم های شهرستان و حتی روستاها کردم و در واقع انقلابی در فوتبال مناطق مختلف شهرستان شکل گرفت. از همان زمان به فکر حضور تیمی از شهرستان در رقابت های کشوری بودم، هر چند که پذیرش و باور این مهم برای خیلی ها که نگاه بلند مدت نداشتند، سخت بود. از همان زمان استقلال ملاثانی موفق تر به کار خود ادامه داد تا در نهایت در سال ۱۳۹۹ از لیگ دو فوتبال به لیگ یک ایران صعود کرد.»
استقلال ملاثانی در تمام این سال‌ها پیام‌های بسیاری برای جوانان شهر ملاثانی و استان خوزستان داشت که مهمترین پیام آن خواستن توانستن است؛ تیمی که بازیکنان جوان و بومی آن هرگز به بضاعت کم تیم توجه نکردند و اهمیت ندادند. همین تیم کم بضاعت مقابل تیم‌های متمول ایستاد و چنان بازی‌هایی را به نمایش می‌گذاشت که گویا زمین و آسمان در اختیار آن‌هاست تا فقط با برد از زمین خارج شوند.
ملاثانی واقعا در این سال‌ها شگفتی‌ساز بود و هیچ گاه حتی در رقابت با تیم‌های متمول لیگ یکی، از پیش بازنده نبود و یقه خیلی از تیم ها را در اوج روزهای بی پولی و بی امکاناتی که حتی زمینی برای میزبانی از رقبا نداشت، گرفت. جدا از این موضوع، استقلال ملاثانی در قالب یک رشته ورزشی، یک هویت را معرفی کرد، موضوعی بسیار با اهمیت؛ در همان روزهای ابتدایی لیگ یکی شدن این تیم نیز مسئولان استقلال ملاثانی عنوان می کردند تیم داری واقعا سخت است و از مسئولان انتظار داریم که امکانات لازم از جمله آماده سازی ورزشگاه را برای میزبانی تیم در شهر ملاثانی فراهم کنند؛ ورزشگاهی که هرگز آماده نشد و استقلال از آواره‌ترین تیم های لیگ یکی بود.
اما همین استقلال که به سرقله رسیده بود، به یک باره فرود آمد؛ امتیاز این تیم مردمی که در تمام این سال‌ها به احیای بازیکنان فوتبال خوزستان و نیز معرفی آن‌ها به فوتبال ایران کمک کرده بود، به فولاد هرمزگان واگذار شد. البته فروپاشی این تیم در سال های اخیر آغاز شده بود تا این که ۲۱ مردادماه به صورت رسمی رقم خورد.
هر چند در تمام سال‌های تیم‌داری استقلال نمایندگان استان خوزستان در مجلس شورای اسلامی و نیز مدیرکل ورزش و جوانان بارها مانع از فروپاشی این تیم شدند اما در نهایت شرایط سخت تیم‌داری، هزینه‌های بالا و نبود امکانات لازم منجر به تعطیلی ویترین بازیکنان بومی خوزستان شد تا این تیم نیز به تاریخ بپیوندد.
البته در روزهای اخیر مجتبی یوسفی نماینده مردم اهواز، کارون، باوی و حمیدیه در مجلس شورای اسلامی عنوان کرد «با توجه به این که استقلال ملاثانی هویت فوتبالیست و ورزشکار ملاثانی است، مخالف فروش این تیم هستیم و اگر تیم هم به فروش رسید باید مبلغ دریافتی برای زیر زیرساخت‌های شهر ملاثانی شود چون این اعتبار را جوانان همین شهر به استقلال ملاثانی دادند.»
در اظهارنظر دیگر از سوی سید محسن موسوی زاده نماینده مردم اهواز، کارون، باوی و حمیدیه در مجلس شورای اسلامی عنوان شد «نباید هویت ورزشی یک شهر را فروخته شود چراکه استقلال ملاثانی یک امتیاز ورزشی برای استان خوزستان محسوب می شود و نباید شرایط به سمتی برود که این امتیاز ارزشمند از استان حذف شود و به همین دلیل مخالف فروش امتیاز این تیم هستیم.»
البته دیگر کار از کار گذشته است و در فصل جدید لیگ یک خبری از بومی‌ترین تیم نیست؛ تیمی که تا سال‌های سال خیلی از بازیکنان خوزستانی احیای خود و دیده شدن‌شان را بی شک مدیون استقلال ملاثانی خواهند بود. در همین راستا می‌طلبد مسئولان ارشد استان فکری به حال چنین تیم‌های مردمی و بازیکن ساز کنند تا به راحتی منحل نشوند. تیم‌هایی که امید و نشاط اجتماعی را به شهرهای محروم استان تزریق می‌کنند و استقلال ملاثانی نیز نمونه بارز همین موضوع است که با بی‌مهری مواجه شد و هویتش به تاریخ پیوست.
انتهای پیام
