علیرضا فغانی دیدار حساس کره جنوبی - فلسطین در سئول را به عنوان نماینده استرالیا سوت زد. حقیقتی تلخ که هر بار وقتی تکرار می‌شود به یاد فجایع گذشته می‌افتیم. فوتبالی‌ها هرگز فراموش نمی‌کنند چه اتفاقی در زمان مدیریت خداداد افشاریان در کمیته داوران افتاد...
چقدر راحت ما الماس درخشان تاریخمان را تقدیم استرالیا کردیم. هزینه رشد و پرورش علیرضا فغانی را ایران داد و حالا او در اوج آمادگی و پختگی و تجربه به فوتبال استرالیا کمک می‌کند. اگر خودش رفته بود، اگر خودش می‌خواست، باز دلمان نمی‌سوخت اما وقتی او را مثل یک وجود بی‌فایده پشت در گذاشتند، همه مردم ایران پشت فغانی ایستادند تا برود و لیاقت خود را ثابت کند...
چقدر دروغ بدی بود. وقتی او را قبل از جام جهانی ۲۰۲۲ به دلیل پیری از لیست بین المللی کنار گذاشتند و گفتند دیگر نمی‌تواند در جام جهانی قضاوت کند. همان موقع نوشتیم و حالا ثابت شد نه فقط جام جهانی ۲۰۲۲ بلکه جام جهانی بعدی هم فغانی قضاوت می‌کند...
رکورددار تمام افتخارات داوری در دنیای فوتبال تنها جای خالی کلکسیونش یعنی فینال جام جهانی را با پرچم استرالیا پر می‌کند. و متاسفانه فقط با کنار گذاشتن مدیران ضعیف، لطماتی که به حوزه تحت مدیریت خود می‌زنند تمام نمی‌شود.
امروز دیگر خداداد افشاریان در فدراسیون فوتبال نیست اما می‌بینید که دامنه تصمیمات بد او تا ابد یقه فوتبال و داوری را رها نخواهد کرد.
در پرونده فساد اعتماد فوتبال و خانواده فوتبال از داوران سلب شد و با هیچ قیمتی نمی‌توان در کوتاه مدت این اعتماد را برگرداند. همانطور که دیگر نمی‌توان ظرف ۵ یا ۱۰ سال یک علیرضا فغانی دیگر ساخت. شرم بر مدیرانی که افرادی این چنینی را برمی‌کشند و به آنها بال و پر می‌دهند....
شرم بر آنها دامنه تصمیمات این صندلی‌ها و جایگاه‌ها را نمی‌شناسند. آنها که به خاطر حفظ موقعیت خود انسان‌های بدون خطر و کوچک را بالا می‌آورند و تاوانش را مردم و ستاره های مردم می دهند...
