همشهری‌آنلاین - محمدرضا نصیری

گلزنان مشهور ایتالیایی یکی پس از دیگری در حال مردن هستند. سالواتوره اسکیلاچی، آقای گل جام‌جهانی۱۹۹۰ امروز درگذشت. پیش از او پائولو روسی، آقای گل جام‌جهانی۱۹۸۲ سال ۲۰۲۰ و جانلوکا ویالی ژانویه پارسال در سن ۵۸سالگی درگذشته بودند.

اسکیلاچی ملقب به توتو در ۵۹سالگی و بر اثر سرطان روده فوت کرد. او سابقه بازی برای یوونتوس، اینترمیلان، مسینا و جوبیلو ایواتای ژاپن را داشت. اسکیلاچی ۱۶مرتبه پیراهن آتزوری را به تن کرد و در مجموع ۷گل به ثمر رساند که ۶گل در جام‌جهانی بود.

هواداران امروزی فوتبال شاید نام اسکیلاچی را به‌خاطر نیاورند. توتو مثل یک جرقه بود، صاعقه زد، آتش گرفت و زود خاموش شد و آفتاب زندگی‌اش نیز زود غروب کرد. داستان زندگی‌اش مثل فیلم‌های بالیوودی است. از سیسیل فقیر و جنوب ایتالیا به شمال رفت و ستاره یوونتوس و قهرمان ایتالیا شد. اهالی پالرمو در جریان جام‌جهانی۱۹۹۰ سرود می‌خواندند که ما بازیکنی داریم بهتر از پله. پالرمو همان شهری بود که توتو در ۱۱سالگی آنجا مجبور شد درس و مشق را رها کند و ساعت ۴صبح به‌عنوان شاگرد شیرفروش مشغول به‌کار شود. توتی از بس کار کرده بود، در ۲۵سالگی کسی باور نمی‌کرد کمتر از ۴۰سال سن داشته باشد. به ظاهر الانش نگاه نکنید که پیش از سرطان و در ۵۷سالگی شبیه ۲۵ساله‌ها بود؛ او چندبار مو کاشته و روی صورتش جراحی کرده بود.

توتو در ۲۵سالگی و در نخستین فصل حضورش در سری‌آ به تیم ملی دعوت شد. وقتی در نخستین بازی ایتالیا در جام‌جهانی خانگی مقابل اتریش کار گره خورد، توتو دقیقه۷۴ وارد زمین شد و در نخستین تماسش با توپ، نخستین گل ملی‌اش را زد و ورزشگاه را منفجر کرد. بازی دوم هم کار ایتالیای هجومی ویچینی گره خورد. این‌بار دقیقه۵۲ بود که توتو به‌جای کارناواله وارد زمین شد. کارناواله هم مثل همه دنیا از این تعویض متعجب بود و رو به نیمکت گفت: «معلوم است چه غلطی دارید می‌کنید!؟» اسکیلاچی در آن بازی گل نزد اما واکنش کارناواله و پنالتی‌ای که ویالی از دست داد، ۲پدیده جدید را در بازی سوم به ترکیب فرستاد؛ روبرتو باجو و اسکیلاچی. توتو به چکسلواکی هم گل زد و گل‌های بعدی در بازی‌های بعدی از راه رسیدند. گلش از روی نقطه پنالتی در دیدار رده‌بندی به انگلیس او را به آقای گل و بهترین بازیکن جام و نفر دوم توپ طلای آن سال پس از لوتار ماتئوس تبدیل کرد. دیدار رده‌بندی تقابل دوباره توتو و گاسکوین بود و جالب اینکه بعد از آن سال درخشان هر دو خیلی زود از فوتبال محو شدند. گازا اسیر اعتیاد شد و توتو که در ۲بازی نخست برای تیم جدیدش اینتر ۵گل زده بود، مصدوم شد و به حاشیه رفت.

توتو در ۲۹سالگی مجبور شد به لیگ ژاپن و جوبیلو ایواتا برود. او شبیه کارگران خارجی بود که برای پول به ژاپن می‌رفتند. پولی که در آن ۴سال در ژاپن به‌دست آورد، سرمایه مدرسه فوتبالی شد که در زادگاهش، پالرمو به راه انداخت.
هواداران تورینو در ورزشگاه به او می‌گفتند «لاستیک‌دزد» و روی دیوار آپارتمانش می‌نوشتند «ترون» به‌معنای دوره‌گرد. توتو یک دوره‌گرد بود، آمد، یک دور زد، سیبی چید و رفت. روحش شاد!