همشهری آنلاین - فتانه احدی: عاطفه نصرآبادی، وکیل پایه یک دادگستری دراین باره می‌گوید: برای تخلیه ملک بسته به نوع قرارداد (اجاره‌نامه کتبی یا شفاهی) تشریفات خاصی پیش بینی شده است.
البته لزومی ندارد قرارداد اجاره حتما کتبی باشد، بلکه قرارداد شفاهی اجاره هم طبق قانون و عرف نیز اعتبار دارد، ولی مزیت کتبی بودن اجاره‌نامه، هنگام بروز اختلاف خود را نشان می‌دهد.
کتبی بودن قرارداد باعث می‌شود، اثبات قرارداد راحت‌تر باشد و مالک پروسه دشواری را برای تخلیه ملک خود طی نکند و بتواند به‌جای حکم تخلیه از مزیت دستور تخلیه استفاده کند.
وی می‌گوید: به طور کلی تخلیه ملک اجاره‌ای به دو طریق حکم تخلیه و دستور تخلیه صورت می‌گیرد.
حکم تخلیه در صورت شفاهی بودن قرار داد اجاره صادر می‌شود و شامل موارد زیر است.
۱. ابتدا مالک باید وجود و تحقق قرارداد شفاهی اجاره را اثبات کند. به‌طورمثال با وجود شاهدی که از قرارداد اجاره بین آنها با خبر است یا با ارائه فیش‌های واریزی اجاره و یا باتوجه به اینکه مستأجر ساکن ملک است،عقد اجاره شفاهی ثابت شود.
۲. در مرحله بعد با استناد به مدارک ارایه شده دادگاه حکم به تأیید وقوع عقد اجاره می‌دهد.
۳. در آخرمالک باید دادخواست تخلیه ملک اجاره‌ای را به دادگاه ارائه دهد.
این وکیل می‌گوید: دستور تخلیه در مراجع شبه قضایی یعنی شورای حل اختلاف صورت می‌گیرد و برای صدور دستور تخلیه باید:
۱. قرارداد اجاره کتبی وجود داشته باشد.
۲. در قرار داد اجاره مدت اجاره ذکر شده باشد.
۳. در قرارداد اجاره مبلغ درج شده باشد.
۴.امضای حداقل دوشاهد در قرارداد اجاره وجود داشته باشد
۵. مدت قرارداد پایان یافته باشد تا بتوان دستور تخلیه ملک اجاره‌ای را گرفت. دستور تخلیه با اجاره‌نامه‌های عادی تنها مختص موردی است که محل به منظور سکونت اجاره داده شده باشد و شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به تقاضای دستور تخلیه یا حکم تخلیه اماکن تجاری را ندارند.
