خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها_ عفت فلاح: با پایان یافتن فصل تابستان و شروع فصل پاییز دانش آموزان با چشمانی پر از اشتیاق و برخی با کمی اضطراب و دلهره برای رفتن به مدرسه و شروع سال تحصیلی جدید لحظه شماری می‌کنند. این شور و شوق نه فقط دانش آموزان بلکه والدین را هم شامل می‌شود. والدینی که از آغاز سال تحصیلی تا پایان آن پا به پای دانش آموزان پیش می‌روند و شاهد رشد و بالندگی آنها هستند.

والدینی که در آغاز سال تحصیلی جدید، دانش آموزان نو آموز خود را با رد کردن از زیر قرآن برای رفتن به خانه دوم بدرقه می‌کنند. اما امسال در برخی از خانه‌ها از این بدرقه خبری نبود؛ تنها چشمان غمگین مادرانی بود که غم و اندوه عمیقی تمام وجودشان را پر کرده و آرزو می‌کنند که کاش هیچ وقت اول مهر نمی‌شد.

امسال زنگ آغاز سال تحصیلی در حالی به صدا در آمد که جای خالی تعداد ۲۸ دانش آموز شهید حادثه تروریستی کرمان در صف‌های صبحگاهی و نیمکت‌های کلاس‌ها خالی است.

احساس رنج عاطفی در غم از دست دادن همکلاسی و بغل دستی، شور و شوق هرساله اول مهر را از آنها گرفته و گذاشتن شاخه گلی به رسم یادبود بر روی صندلی خالی شأن تنها کاری است که در غیاب شأن می‌توانند انجام دهند.

شهادت ۲۸ دانش آموز در حادثه تروریستی کرمان

بعدازظهر چهارشنبه ۱۳ دی ماه سال پیش حوالی ساعت ۱۵ و در جریان مراسم سالگرد شهید سلیمانی، طی دو انفجار مردم شریف و نجیب کرمانی مورد حمله تروریستی قرار گرفتند که در این حادثه حدود ۹۵ نفر شهید و۲۸۴ نفر مجروح شدند که متأسفانه ۲۸ نفر آنها دانش آموز بودند.

احسان کاشانی، رئیس اداره شاهد و ایثارگران آموزش و پرورش استان کرمان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: از این شهدا ۱۲ نفر دختر و ۱۶ نفر پسر بودند که کوچک‌ترین آنها ۶ سال و بزرگترین آنها ۱۸ سال سن داشت.

وی گفت: از ۲۸ نفر شهدای دانش آموز استان کرمان، یک نوآموز پیش دبستانی، یک دانش آموز با نیازهای ویژه، ۱۳ دانش آموز دوره ابتدایی، پنج هنرجوی هنرستان‌های فنی و حرفه‌ای و ۶ دانش آموز مدارس متوسطه دوره اول و دوم نظری هستند.

کاشانی، افزود: در این حادثه تروریستی سید میثم حسینی رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش استان کرمان نیز به شهادت رسید و اعضای بدن وی به بیماران نیازمند اهدا شد.

وی تصریح کرد: شهیده فائزه رحیمی نیز دانشجو معلم ورودی سال ۱۴۰۰ رشته امور تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس نسیبه تهران نیز یکی از شهدای حادثه تروریستی کرمان است.

به گفته وی در بین این دانش آموزان سه نفراز تبعه افغانستان، ۲ نفر از شهرستان نرماشیر و ۲ نفر هم اهل شهرستان زرند بودند.

وی افزود: این دانش آموزان در مدارس و مقاطع مختلف مشغول به تحصیل بودند که مدرسه اندیشه نو با ۳ شهید بیشترین شهید را به خود اختصاص داده است که مقرر گردید به همین دلیل در آغاز سال تحصیلی "زنگ شهید حاضر" به صورت نمادین از همین مدرسه نواخته و دانش آموزان حضور و غیاب دانش آموزان شهید را با "شهید حاضر" جواب دهند.

رئیس اداره شاهد و ایثارگران آموزش و پرورش استان ضمن ابراز ناراحتی از غیبت دانش آموزان شهید در آغاز سال تحصیلی از چاپ کتاب خاطرات شهدا حادثه تروریستی در آینده نزدیک خبر داد.

مادرانی که از دانش آموزان شهیدشان می گویند

مادر محمد مهدی ایرانمنش، یکی از دانش آموزان شهید که همسرش را نیز در حادثه تروریستی از دست داده است از شوق و ذوق محمد مهدی در اوایل مهر و خرید لوازم التحریر و علاقه اش به مدرسه گفت. از اینکه با وجود سن کم اش کلاس زبان ثبت نامش نمی‌کردند، ولی پس از تعیین سطح با توجه به استعدادی که داشت به صورت ویژه ثبت نام شد. از صوت زیبای قرآنش گفت و اینکه در بیشتر مراسمات مدرسه قاری قرآن بوده است.

مادر میلاد شادکام از دیگر شهدا حادثه تروریستی از سختی‌های مراقبت از طاها برادر کوچک‌تر میلاد که ۳ ترکش از حادثه تروریستی کرمان در بدن او باقی مانده و دچار بیماری عصبی شده است گفت. وی از خاطرات روزهای اول مهر که هر دو را با دعای خیر از زیر قرآن رد می‌کرد، از احترامی که به همسایه‌ها می‌گذاشت و از علاقه اش به ورزش کاراته و موفقیت‌هایش در کلاس قرآن گفت. وی افزود: میلاد همیشه مراقب برادر کوچکترش بود و وقتی کلاس خودش تعطیل می شد پشت در کلاس برادرش منتظر می ماند تا کلاس او تمام شود و او را با خود به خانه ببرد.

زینب یعقوبی، دیگر دانش آموز شهیده حادثه تروریستی کرمان است که به گفته مادرش از علاقمندان به شهدا بود و چون روستای آنها شهید نداشت یکی از آرزوهایش این بود که کاش یک شهید هم به روستای آنها بیاورند که پس از این حادثه دلخراش جسم پاک و معصوم خودش به عنوان اولین شهید روستای معز آباد کهنوج چترود به خاک سپرده می‌شود.

قناعت، خوش برخوردی، خوش اخلاقی، حفظ حرمت دوستان، صرفه جویی و رعایت ادب از ویژگی‌های بارز اخلاقی محمد امین صفرزاده دیگر دانش آموز شهید است. مادر این شهید در اوج دلتنگی، از درد فراق فرزندش می‌گوید و حجری که پایان ندارد و در لابه لای اشک‌هایش از ایمان و عشق او به شهادت می‌گوید. از علاقه اش به مدرسه، کتاب‌های غیر درسی و در نهایت اینکه پسر خوش قلب، خوش اخلاق، متین و فهیم او بوده و در کارهای خانه همیشه به او کمک می کرده است.

آیدا قاسمی، از دیگر شهدا دانش آموز حادثه تروریستی ۱۳ دیماه در کرمان می‌باشد که خواهر نازنینش هم در این حادثه دچار نقص عضو از ناحیه پا شده است. او اولین شهید خبرگزاری پانا است که هوش و ذکاوت بالا، خوش قولی، خوش برخوردی، خوش صحبتی و مهربانی از خصلت‌های نیکو این شهیده بزرگوار به شمار می‌رود.

به گفته همکاران آیدا در خبرگزاری او عاشق کار خبرنگاری و شاگرد اول کلاس بود و به دلیل تعاملات اجتماعی و هوشی که داشت در بین خبرنگاران از استعدادهای خاصی برخوردار بود.

لزوم حمایت‌های روانشناختی و اجتماعی از والدین دانش آموزان شهید

داغ‌دیدن والدین، به‌ویژه مادرانی که فرزندانشان را در حادثه تروریستی کرمان از دست داده‌اند یکی از سخت‌ترین تجربه‌های انسانی است. کنار آمدن با چنین غمی فرآیندی زمان‌بر و پیچیده است.

محمد مهدی عرب نژاد؛ جامعه شناس، مردم شناس و کارشناس مسائل اجتماعی در باره نحوه کمک به این خانواده‌ها در چنین وقایعی می‌گوید: برای حمایت از این والدین و کمک به آنها در مدیریت این غم شدید، بایستی از چند زاویه توجه شود.

۱. حمایت روانشناختی و مشاوره فردی: جلسات مشاوره و روان‌درمانی با روان‌شناسان متخصص در زمینه سوگ و تروما می‌تواند به والدین کمک کند تا احساسات پیچیده خود را درک کنند و با آنها مواجه شوند.

۲. گروه‌های حمایتی مشابه: شرکت در گروه‌های حمایتی که اعضای آن‌ها تجربه‌های مشابهی دارند (مانند والدین دیگر که فرزندانشان را در حوادث مشابه از دست داده‌اند) و همچنین پدران و مادران شهدای دفاع مقدس می‌تواند احساس انزوا را کاهش داده و حمایت اجتماعی مناسبی فراهم کند.

۳. مشاوره معنوی: بسیاری از افراد در مواجهه با این نوع غم و اندوه به حمایت معنوی نیاز دارند. در این موارد، مراجعه به روحانیون یا مشاوران معنوی می‌تواند به تسکین بخشی از احساسات کمک کند.

۴. تمرین‌های مدیتیشن و ذهن‌آگاهی: تکنیک‌های مدیتیشن، تنفس عمیق، و ذهن‌آگاهی می‌توانند به کاهش اضطراب و افسردگی کمک کنند و والدین را در مدیریت استرس ناشی از سوگ و غم توانمند سازند.

۵. فعالیت‌های هنری یا خلاقانه: هنر، نوشتن، موسیقی و دیگر فعالیت‌های خلاقانه می‌توانند ابزاری برای ابراز احساسات باشند و به والدین کمک کنند تا به شکلی سازنده با غم خود مواجه شوند.

۶. زمان: پذیرش غم نیاز به زمان دارد. هیچ جدول زمانی مشخصی برای بهبود وجود ندارد و والدین باید به خود اجازه دهند تا به تدریج و با سرعت خود این غم را تجربه کنند.

۷. حمایت‌های اجتماعی: دوستان و خانواده می‌توانند نقشی اساسی در ایجاد فضایی برای گفت‌وگو و حمایت عاطفی ایفا کنند. این والدین نیاز به شنیده شدن و دریافت محبت دارند.

۸. تغییر محیط: در برخی موارد، تغییر موقت محیط، مانند مسافرت یا دوری از مکان‌هایی که خاطرات تلخ حادثه را یادآور می‌شوند، می‌تواند به کاهش شدت غم کمک کند.

۹. حفظ ارتباط با خاطرات مثبت: به اشتراک گذاشتن خاطرات خوب و مثبت از فرزندان و برگزاری یادبودهایی برای آنها می‌تواند به والدین کمک کند تا به جای تمرکز بر فقدان، بر روی عشق و یاد فرزندان تمرکز کنند.

۱۰. ارتباط با مراکز خیریه‌ای که فرزندان بی سرپرست در آنجا نگهداری می‌شوند و اجرای یکسری برنامه‌هایی همچون جشن، خدمات آموزشی و رفاهی به آنها. مثلاً می‌توانند سالگرد تولدها فرزند از دست رفته را در آن محل بین بچه‌های یتیم و برای آنها جشن بگیرند.

وی می‌افزاید: اگر چه کنار آمدن با غم ناشی از فقدان فرزند هرگز آسان نیست، اما این راهکارها می‌توانند به والدین کمک کنند تا این فرآیند را با حمایت و همدلی طی کنند.