سال‌هاست زائران امامزاده صالح (ع) وقتی از چهار گوشه شهر و یا از دیگر شهر‌های کشور به تجریش می‌آیند برای گرفتن حاجت‌هاشان نمک نذر می‌کنند.
به گزارش همشهری آنلاین، کیسه‌های نمک که در دست زائران امامزاده دیده می‌شود و یا میز نمک نذری که در ورودی محوطه این آستان مقدس قرار می‌گیرد نشان از ادامه این سنت نیکو دارد. داستان نذر نمک در امامزاده صالح (ع) با موقعیت جغرافیایی این امامزاده و مسیر صعب‌العبور دسترسی به آن مرتبط است.
«علیرضا زمانی» تهران‌شناس، درباره قدمت و علت نذر نمک می‌گوید: «اگرچه نذر نان و خرما در امامزاده صالح (ع) قدمت بیشتری دارد و شمیرانی‌ها برای حاجت‌روا شدن نان و خرما نذر می‌کردند، اما نذر نمک در امامزاده صالح (ع) نماد مهربانی، مهمان‌پذیری و تکریم زائران امامزاده صالح (ع) است. از آنجایی که در گذشته نه از جاده و خیابان خبری بود و نه خودرو و دیگر وسایل حمل و نقل فعلی، زائران در فصل زمستان برای زیارت امامزاده صالح (ع) راهی صعب‌العبور پیش روی خود داشتند. از همین دوران بود که نذر نمک در امامزاده صالح (ع) میان زائران رواج پیدا. برخی از زائران همیشه همراه خود نمک داشتند و روی مسیر یخ بسته می‌ریختند تا مسیر را برای دیگر زائران ایمن کنند.»
زمانی ادامه می‌دهد: «اهالی تجریش و شمیرانی‌ها هم مسیر‌های منتهی به امامزاده را نمک‌پاشی می‌کردند تا زائران به سلامت از راه‌های یخ‌بسته عبور کنند. به تدریج زائران در دیگر ایام سال هم نمک نذر کردند تا زمستان که از راه رسید با نمک‌های نذری مسیر‌های یخ‌بسته هموار شود. اگر چه امروز نمک‌هایی که نذر امامزاده می‌شود دیگر کاربرد گذشته را ندارد، اما هنوز این نذر قدیمی میان زائران رایج است و نمک‌های نذری به عنوان تبرک در پخت غذا استفاده می‌شود.»
