این حمله درحالی رخ داد، که چند ساعت قبل از آن دو معترض به نام‌های «پلامبر» ۲۳ و «هالند» ۲۲ساله به جرم پرتاب سوپ گوجه به نقاشی ون‌گوگ در اکتبر ۲۰۲۲ به‌ترتیب به تحمل دو سال و ۲۰ماه زندان محکوم شدند. در نتیجه پرتاب سوپ در آن سال خسارت ۱۰هزار پوندی به قاب نقاشی وارد شد ولی نقاشی سالم باقی ماند و از روز پس از حمله نیز به نمایش گذاشته شد.
معترضان محیط‌زیستی همچنین پیشتر با پوشیدن لباس و ماسک زرد و استفاده بمب‌های دودزای زردرنگ در خارج از موزه ملی آمستردام، این مکان فرهنگی را به‌طور موقت تعطیل کردند. این نوع از اعتراضات از اواخر سال ۲۰۲۲ و با حمله معترضان محیط‌زیستی به نقاشی ون‌گوگ آغاز شد و پس از آن بارها در نقاط مختلف جهان تکرار شد. دلیل فعالان محیط‌زیستی اعتراض آنها نسبت به بی‌توجهی دولت‌ها به تغییرات آبوهوا و گرمایش است. گروهی که این اقدامات را رهبری می‌کند «آخرین نسل» نام دارند و در سال ۲۰۲۱ در آلمان تاسیس شده است. توجیه اعضای این گروه، که تابلوهای گران‌قیمت نقاشی را هدف قرار داده‌اند، این است که این تابلوها که بسیار مورد توجه‌اند و میلیون‌ها دلار قیمت دارند، هرگز با‌ارزش‌تر از محیط‌زیست ما نیستند و اگر هزینه‌های هنگفتی که صرف آنها شده، برای بهبود شرایط آبوهوایی صرف می‌شد، اکنون شرایط آبوهوایی بهتری داشتیم.
آنها معتقدند خود کشور آلمان در کنار کشورهای صنعتی همچون چین و آمریکا که سبب بالا رفتن درجه حرارت کره زمین شده‌اند، نقش مهمی در شکل‌گیری و پیش‌برد این فاجعه داشته‌اند. با‌این‌حال استدلال‌ها، شعارها و عملکرد فعالان مبارزه با تغییرات اقلیمی گویای آن است که همه معترضان صادقانه در پی یافتن راه‌حل‌هایی برای کاهش اثر تغییرات اقلیمی نیستند و عده‌ای هم دست به انجام اقداماتی می‌زنند که هیچ کمکی به مقابله با تغییرات اقلیمی نمی‌کند. بر همین اساس گروهی از پژوهشگران معتقدند بعید به نظر می‌رسد چنین حرکت‌هایی اثر مثبت یا آموزنده‌ای روی شهروندان، شرکت‌ها یا دولت‌ها داشته باشد و این رفتار پس از فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی گسترش یافته و معترضان معمولا پس از هدف قرار دادنِ آثاری از هنرمندان بزرگ، اعتراض خود را در معرض دید قرار می‌دهند.
