برترین‌ها: اصفهان به عنوان یک کانون مهم در تاریخ و تمدن ایران زمین شناخته می‌شود. این استان با تنوع مذهبی، قومی و فرهنگی خود، همیشه به عنوان نماد همزیستی مسالمت‌آمیز بین اقوام و ادیان مختلف مطرح بوده. اما در سال‌های اخیر، برخی گروه‌های سیاسی تلاش دارند تا اصفهان را به مشهد دوم تبدیل کنند.
در سال‌های اخیر، فشارهایی برای تغییر هویت محلی اصفهان به وجود آمده است. برخی گروه‌ها با هدف ترویج یک نوع خاص از تفکر مذهبی و سیاسی، سعی دارند تا فرهنگ و آداب و رسوم محلی را تحت تأثیر قرار دهند. این فشارها در حالی صورت می‌گیرد که اصفهان به عنوان شهری با تاریخ غنی و فرهنگی متنوع شناخته می‌شود. اصفهان یکی از قطب‌های گردشگری ایران به حساب می‌آید و با اعمال تغییراتی که سنخیتی با هویت این شهر ندارند نتیجه‌ای جز ویرانی تدریجی یک نقطه مهم تاریخی در ایران حاصل نخواهد شد!
اصفهان به عنوان یکی از مراکز مهم عقیدتی در ایران، همچنین محلی برای زندگی دیگر اقوام و ادیان مختلف نیز بوده است. زرتشتیان، یهودیان و مسیحیان در این استان زندگی می‌کنند و هر یک از آن‌ها سهمی در تاریخ و فرهنگ اصفهان دارند. نادیده گرفتن این تنوع و تلاش برای ایجاد یک نسخه واحد از دین و سیاست، می‌تواند به تضعیف هویت فرهنگی این استان منجر شود. علاوه بر این، چنین اقداماتی می‌تواند احساس بیگانگی در میان اقلیت‌های مذهبی ایجاد کند. وقتی که یک گروه خاص سعی دارد تا دیگران را به سمت تفکر خود سوق دهد، این عمل نه تنها بر روی روابط اجتماعی تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه ممکن است به بروز تنش‌های اجتماعی نیز منجر شود.
اما این که اصفهان علی‌رغم توسعه زیاد و بعضا محلات مدرنی که دارد در انتخابات تیرماه به کاندیدایی چون جلیلی اقبال داشت، مساله عجیبی‌ست، شما اگر به عنوان یک مسافر از اصفهان گذر کنید، متوجه خواهید شد که در این شهر کلی کافه و گعده‌های امروزی وجود دارد که حال و هوای امروزی به این شهر داده، اما چرا مردم این شهر در هر انتخابات به دورترین گزینه ممکن رای می‌دهند، هر چقدر هم که تفکرات سنتی در این شهر ریشه دوانیده باشد، اما به هر حال نسل‌های جوان‌تر ساکن این شهر هم جمعیت قابل توجهی هستند، چگونه می‌شود که روزی احمدی‌نژاد و روزی جلیلی در این شهر رای اول را دارند.
نکته غافلگیرکننده همین‌جاست که از اصفهان به عنوان یک کلانشهر توقع سوگیری سیاسی دیگری می‌رود، کاش آن‌ها که اهل تحقیق و پژوهش هستند، حال و هوای سیاسی و اجتماعی اصفهان را آسیب‌شناسی کنند، جالب اینجاست که این آسیب در شهرهای اطراف اصفهان وجود ندارد و مثلا در نجف‌آباد حال و هوای دیگری دارد. این که گفتیم آسیب، منظور این نیست که رای به امثال جلیلی آسیب است، منظور این عدم تمایل به پیشرو بودن است، این غلتیدن در دل نشانه‌های واپس‌گرایی است، وگرنه که هم جلیلی و هم پزشکیان محترم هستند قطعا.
در نهایت، شاید بهتر باشد اصفهان با حفظ تنوع عقیدتی و فکری خود، در برابر چنین تلاش‌هایی ایستادگی کند. تنها با احترام به تفاوت‌ها می‌توانیم آینده‌ای روشن برای این استان رقم بزنیم. اصفهان در طول تاریخ به عنوان نمادی از همزیستی و تعامل فرهنگی بوده و چیزی نمی‌تواند هویت این شهر را تحت تأثیر قرار دهد.
