همشهری آنلاین- زهرا سرویان : به یکباره بوی دود و آتش و صدای آمبولانس محله را در بر گرفت. کاسبان کرکره مغازه‌هایشان را پایین کشیدند و...
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
ماجرا، حکایت تلخ بمباران بیمارستان عیوض‌زاده محله شیخ هادی در نخستین روزهای اسفند سال ۱۳۶۶ است. بیمارستان و زایشگاه عیوض‌زاده در واقع نخستین بیمارستانی بود که در روزهای که رژیم صدام تهران را زیر ضرب موشک‌هایش گرفته بود، بمباران شد و حواشی تلخ و غم‌انگیزی از جمله مرگ نوزادی که تنها یک ساعت از تولدش گذشته بود به همراه داشت.
مهرشاد کاظمی، تهران‌پژوه، با تعریف بخشی از این ماجرا در ادامه می‌گوید: «ساعت ۱۸:۳۰ دوشنبه ۱۰ اسفند ۱۳۶۶ بود که با شنیده شدن صدایی وحشتناک، خرد شدن شیشه پنجره‌ها و فروریختن بخش‌هایی از دیوارهای بیرونی بیمارستان، همه اهالی وحشت‌زده و نگران خودشان را به بیمارستان عیوض‌زاده رساندند. عمق فاجعه و خرابی زیاد بود. پزشکان، پرستاران و خدمه بیمارستان هر یک یا نوزاد تازه‌متولدشده‌ای را به آغوش گرفته یا با کمک به مادران باردار، به‌سوی در خروجی بیمارستان در رفت‌وآمد و تکاپو بودند. نیروهای داوطلب مردمی هم بیکار نبودند و هر کدام گوشه‌ای از کار را به‌دست گرفته بودند. به این بیمارستان موشک «اسکاد» (یا بالستیک کوتاه‌برد) اصابت کرده بود و گودالی به بزرگی ۷متر در وسط حیاط بیمارستان بر اثر این برخورد ایجاد شده بود.»
بیمارستان غرق دود، خون و آتش و صدای گریه و وحشت بود. هر کسی دنبال عزیزانش بود. در بخش نوزادان این ماجرا غم‌انگیزتر بود و نجات جان آنها در اولویت همه گروه‌های امداد و نجات و داوطلب مردمی قرار گرفته بود.
کاظمی در بخش دیگر صحبت‌هایش از میزان خسارت وارد شده به بیمارستان عیوض‌زاده یاد می‌کند: «بر اساس بررسی ستاد بازسازی مناطق موشک‌خورده تهران، در موشکباران بیمارستان عیوض‌زاده، ۲۷۹ واحد حدود ۵۰درصد، ۱۷ واحد از ۵۰ تا ۷۰درصد و ۹ واحد ۷۰ تا ۱۰۰درصد خسارت دیده و تخریب شده بودند. همچنین در این حمله ناجوانمردانه بانویی ۷۰ ساله هم به‌عنوان سالخورده‌ترین جان‌باخته حمله‌های موشکی تهران به شهادت رسید.»
