برترین‌ها: نمی‌دانیم «فوتبال برتر» با اجرای محمد حسین میثاقی را می‌بینید یا نه. نکته بارز این برنامه، آزادی عمل بیش از اندازه‌ای است که مجری از آن برخوردار است. او این برنامه را تبدیل به عرصه‌ای برای اظهار نظر درباره ارکان مختلف فوتبال ایران کرده و با اعتماد به نفس کامل، مدام از مخاطبان میخواهد سوالات خود را به برنامه ارسال کنند تا پاسخگو باشد.
میثاقی خود را همه فن حریف می‌پندارد و گویا دایره‌المعارف فوتبال ایران است که هم از پشت پرده اطلاع دارد و هم کارشناس فنی فوتبال و داوری است. این ویژگی‌اش را به طور مطلق کتمان نمی‌کنیم ولی از یاد نبریم که او در وهله اول مجری است و نه کارشناس.
مجری «فوتبال برتر» اما درباره اغلب اتفاقات فوتبال ایران به تفصیل نظر می‌دهد. این شیوه، شاید باعث «دیده شدن» میثاقی در فضای مجازی شود اما تاثیری منفی بر «فوتبال برتر» دارد و آن را از برنامه‌ای استاندارد دور می‌کند. یک برنامه پویا و موفق، نیازمند بخش‌هایی متنوع است و مجری باید ضمن مجمل‌گویی، شنونده نظرات دیگران باشد.
یک ساعت ابتدایی قسمت اخیر «فوتبال برتر» را ببینید که بیشتر برنامه به تحلیل‌های مجری گذشت. او حتی خودش اقدام به بررسی فنی دربی کرد و پس از آن، آیتم آنالیز روی آنتن رفت. حال آن‌که «فوتبال برتر» وقتی تبدیل به برنامه‌ای شاخص می‌شود که با آیتم‌های جذاب و مهمانان درجه یک، مخاطب را میخکوب و سیراب کند. برنامه شبکه سه اما فاقد این قابلیت است و فعلا میدانی برای جولان میثاقی شده.
محمد حسین میثاقی سعی می‌کند «بامزه» باشد که متاسفانه نیست! در تلاش است عوامل پشت دوربین را در بحث‌های خود مشارکت دهد اما این بده-بستان، بیشتر تبختر مجری را تداعی می‌کند. نوع بیان و نگاه و حالت نشستن و حرکات خاص او روی صندلی نیز حکایت از خودشیفتگی میثاقی دارند!
