به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روز جمعه ۲۴ آذر ۱۳۴۰ آدولف آیشمن مسئول اداره‌ی امور مربوط به امور یهودیان حکومت آلمان نازی در دادگاه ویژه‌ی اسرائیل به جرم قتل شش میلیون یهودی به اعدام محکوم شد و درست شش ماه بعد باز هم در روز جمعه ساعت ۱۱ خرداد ۱۳۴۱ در اورشلیم( شهر قدس) به دار آویخته شد. او که پس از سقوط آلمان نازی در جنگ دوم جهانی به آرژانتین گریخته بود، سرانجام پس از چند سال، شناسایی و برای محاکمه به اسرائیل منتقل شد. روز پنج‌شنبه هشتم شهریور ۱۳۴۱ سه ماه پس از اعدام آیشمن روزنامه‌ی اطلاعات، خبر داد که آیشمن در طول مدتی که در اورشلیم(شهر قدس) زندانی بوده یادداشت‌هایی نوشته که به طرزی مرموز به بیرون درز کرده است، اطلاعات از همان روز این یادداشت‌ها را با ترجمه‌ی احمد مرعشی به صورت سریالی منتشر کرد. ادامه‌ی این یادداشت‌ها را به نقل از روزنامه‌ی اطلاعات (به تاریخ ۲۰ شهریور ۱۳۴۱) می‌خوانید:

من که انتظار شنیدن دروغ از او نداشتم لحظه‌ای تسلط بر نفس را از کف داده و سیلی محکمی به صورتش نواختم. ولی چند روز بعد که صحت گفته‌های او بر من واضح شد بدون محابا، حتی در حضور چند تن از مرئوسین خودم از او معذرت خواسته دستش را دوستانه فشردم.

در سال ۱۹۴۰ یعنی در ایامی که فرانسه زیر فشار چکمه‌های سربازان آلمانی شکست خورد، ما هنوز اصلا به فکر نابود کردن یهودیان نیفتاده بودیم بلکه طبق نقشه‌ای که طرح کرده بودیم می‌خواستیم کلیه‌ی یهودیان اروپا را برای همیشه به مادگاسکار تبعید کنیم. حتی در این مورد قانونی هم به تصویب رسید، عده‌ای هم برای تهیه‌ی محل مسکن در ماداگاسکار به آن‌جا رفتند، طبق نقشه‌ی یهودیان تبعیدی در آن‌جا می‌توانستند آزادانه زندگی کنند البته با شرط رعایت قوانین محلی ماداگاسکار. متاسفانه این نقشه اجرایش آن‌قدر به تاخیر افتاد و در اطرافش کوتاهی شد که ماداگاسکار هم از چنگ ما بیرون رفت.

ادامه‌ی جنگ نظر ما را نسبت به ادامه‌ی تبعید یهودیان تغییر داد. به سال ۱۹۴۱ پیشوا شخصا یهودیان را دشمن نژاد آریایی معرفی کرد و دستور نابودی آنان را صادر نمود.

هنوز نفهمیده‌ام چه عاملی موجب شد که هیتلر یک‌مرتبه چنین تصمیمی اتخاذ کند. به حدس قریب به یقین شاید علتش عدم پیرزوی برق‌آسای ارتش آلمان در جبهه‌ی جنگ روسیه بود، زیرا از آن به بعد جنگ در دو جبهه آغاز شد. و یکی دیگر هم اعلان جنگی بود که دکتر وایزمن رهبر صهیونیست بین‌المللی به نام کلیه‌ی یهودیان جهان به آلمان داد. این اعلان جنگ در آلمان آب را علیه یهویان به‌شدت هرچه تمام‌تر گل‌آلود کرد.

اندکی پس از صدور دستور نابودی یهودیان از طرف هیتلر «اوبر گروین فوهرر» هایدریش مرا به دفتر کارش واقع در «پرنس آلبرت اشتراسه» دعوت کرد. و دستور «رایش فوهرر هیملر» را به من چنین ابلاغ کرد.

ادامه دارد...

۲۵۹