اگرچه جنگ به خودی خود زیان بار است، اما در برخی مواقع به عنوان یک امر ناگزیر و ضروری مطرح می‌شود. ثبات ممکن است از دل بی‌ثباتی به دست آید و صلح در شرایط جنگی به وجود آید، به شرطی که این وضعیت ادامه نیابد. درگیری نظامی میان ایران و اسرائیل نیز به طور مداوم ادامه نخواهد یافت.
امیر دبیری مهر پژوهشگر و دانشور علوم انسانی نوشت:
- اسراییل بدون هماهنگی آمریکا هیچ اقدامی انجام نخواهد داد بنابراین هر حمله ای اقدام مشترک واشنگتن -تل آویو علیه ایران است.
٢- آمریکا خواهان پاسخ محدود اسراییل و ایران به یکدیگر است تا انتخابات آمریکا که به نفع هریس است تحت الشعاع قرار نگیرد.
٣- آمریکا اجازه حمله به مناطق مسکونی و هسته ای را نمی دهد. مراکز نظامی بویژه موشکی هدف اصلی است.
۴- واکنش بعدی ایران قطعی است و آنجا قدرت واقعی طرفین آشکار می شود.
۵- واکنش اسراییل قطعی است زیرا در غیر این صورت توازن منطقه ای به نفع ایران خواهد بود و آمریکا این را نمی خواهد.
۶- نتانیاهو بازنده اصلی تحولات آتی خواهد بود زیرا نظم و امنیت منطقه و جهان را بر هم زده و باید بین حمایت غربی ها از اسراییل با مخالفت آنها با نتانیاهو تفاوت قایل شد. انتخابات آمریکا و شخصیت بی قرار نتانیاهو برگهای برنده ایران در سطح دیپلماتیک تنش موجود است.
هر چند اصل جنگ زیانبار است اما در مواقعی امر ناگریز و ناگزیر می شود و ثبات از دالان بی ثباتی بدست می آید و صلح در صندوق جنگ یافت می شود. به شرط آنکه ادامه نیابد. درگیری نظامی ایران و اسراییل هم استمرار نخواهد داشت.
خطرناک تر از جنگ فرصت طلبان شرایط جنگی هستند باید با آنها جدی تر از دشمن آشکار مقابله کرد. منظورم فرصت طلبان سیاسی و اقتصادی و رسانه ای است که وحدت و آرامش و امنیت ملی را هدف می گیرند.
با افزایش چشم انداز رویارویی مستقیم بین اسرائیل و ایران و گسترش جنگ در لبنان، این بحران اخیر چه معنایی برای منافع روسیه به عنوان یک قدرت جهانی دارد؟
الجزیره در گزارشی به نقل از روسلان سلیمانوف، متخصص مستقل روسیه در امور خاورمیانه مستقر در باکو ادعا کرده: «روسیه در دو سال و نیم گذشته از نزدیک با ایران همکاری کرده است، اما منحصراً در حوزه نظامی. تسلیحات ایرانی تقاضای زیادی دارد. آنها هرگز چنین تقاضایی نداشته اند و روسیه به تسلیحات ایران وابسته شده است. مربیان نظامی ایرانی اکنون از روسیه بازدید می‌کنند و به ساخت کارخانه تولید پهپاد‌های شاهد در داخل روسیه کمک می‌کنند. در نتیجه روسیه مجبور است از متحدان ایران در خاورمیانه مانند جنبش حزب الله حمایت کند.» به ادعای سلیمانوف، سیاست‌های مسکو در منطقه نتیجه مستقیم «سقوط در مدار ایران» است.
در ادامه این گزارش آمده است: «با این حال، مالینین و سلیمانوف هر دو موافق هستند که روسیه خواهان جنگ دیگری نیست.»
سلیمانوف گفته: «مسکو علاقه‌ای به آتش بزرگ ندارد. ما این را در آوریل دیدیم. زمانی که به نظر می‌رسید ایران و اسرائیل از قبل وارد یک جنگ بزرگ شده اند، روسیه بی، چون و چرا طرف ایران را نگرفت و از ایران و اسرائیل خواست تا خویشتن‌داری نشان دهند.»
سلیمانوف در عین حال افزود: «روسیه از هرج و مرج در خاورمیانه سود می‌برد. آمریکایی‌ها اکنون از جنگ در اوکراین منحرف شده اند: آنها باید زمان زیادی را صرف حل و فصل اوضاع در خاورمیانه کنند. اما در عین حال، کرملین دوست ندارد جنگ بزرگ دیگری را ببیند. روسیه و ایران در تضاد متقابل با ایالات متحده مشترک هستند. آنها همچنین متحد مشترکی در سوریه یعنی بشار اسد رئیس جمهور دارند. در جنگ داخلی سوریه هواپیما‌های جنگی روسیه شهر‌های تحت کنترل شورشیان سوری را بمباران کردند، در حالی که حزب الله به شدت روی زمین می‌جنگید. روسیه دارای منافع استراتژیک در سوریه از جمله پایگاه‌های نظامی و همچنین ذخایر نفت و گاز است. برای کاهش تنش با اسرائیل، مسکو از نفوذ خود در تهران برای متقاعد کردن حزب‌الله برای عقب‌نشینی از مرز سوریه و اسرائیل استفاده کرده است».
لوینا، محقق روسی مستقر در بیروت نیز به الجزیره گفته که این دیدگاه در میان ناظران وجود دارد که تفاهم ضمنی بین اسرائیل و روسیه در مورد سوریه وجود دارد. او به بی میلی اسرائیل برای تامین تجهیزات نظامی به اوکراین در جنگش علیه روسیه اشاره کرد و گفت که وقتی اسرائیل به مواضع حزب الله در جنوب سوریه، جایی که نیرو‌های مسکو در آن حضور دارند، حمله می‌کند، روسیه کاری انجام نمی‌دهد و فقط به آنها اجازه می‌دهد که کار خود را انجام دهند.
