سیدمحمد کسری رضوی در روزنامه گل نوشت: در حالی که کم کم داشت یادمان می رفت که اصلا ماجرای پرسپولیس و فسخ علیرضا بیرانوند به شکایت و شکایت کشی کشیده شده بود و تقریبا اعلام نتیجه آن دیگر برای هواداران پرسپولیس از درجه اهمیتی برخوردار بود، سرانجام بعد از گذشت ۴ ماه این رای بالاخره اعلام شد. حکمی که از همان زمان اعلام انشای آن و با اینکه ماهیت آن مقصر شناخته شدن علیرضا بیرانوند بود، موجی از انتقادها را به خصوص از سوی باشگاه پرسپولیس به همراه داشت. یک رای که اکثر رسانه‌های کشور از آن به جای استفاده از واژه «عدالت» از کلمه «بی‌عدالتی» استفاده کرده بودند.

به هرحال این رای اعلام شد و جالب اینکه این اجرای عدالت از سوی محکمه نتوانست هیچکدام از طرفین دعوا و حتی هواداران فوتبال و اصحاب رسانه را بابت مفاد ان و دلایلی که منجر به صدور این رای شد، قانع کند. حالا قرار است بابت این رای، طرفین اعتراض خودشان را به استیناف ببرند و قطعا بعد از آن بازهم با این روند، باید شاهد اعلام نتیجه نهایی از دادگاه عالی ورزش (CAS) باشیم. به همین بهانه نگاهی داریم به تبعاتی که این رای خواهد داشت و شاید سرآغاز یک بدعت و مسیر اشتباه در فوتبال کشورمان باشد.

ملی پوش باش، هرکاری کردی حله!

کمیته تعیین وضعیت که این روزها بابت نوع رای دادن هایش که یکی زود و یکی دیر و یکی به لحظه است، حسابی در سیبل انتقادات قرار دارد، شاید فکرش را نمی کرد با اینچنین رای دادن مورد هجمه قرار بگیرد. رای دادنی که اکثر اهالی فوتبال آن را نمونه بارز بی عدالتی می دانند و شاهد بودیم اکثر رسانه های کشور به آن به طرق مختلف تاختند. معیار این رسانه ها برای تاختن به این رای در جایی است که با استناد به دو موضوع «زمان فسخ و همچنین مطالبات» که محور رای صادر شده است، حکم نهایی را در تعارض با بندی می بینند که به خاطر ملی پوش بودن و سوابق درخشان بیرانوند در تیم ملی، محرومیت ان به حالت تعلیق درآمده است. جایی که اعتقاد بر این است که کمیته تعیین وضعیت در صدور این رای به دنبال رضایت طرفین بوده و با این دیدگاه که پرسپولیس به پولش می رسد و بیرانوند جریمه نمی شود، کار تمام شده و بعد از چهار ماه این پرونده مختومه می شود. نگاهی که به زعم خیلی از اهالی فوتبال می تواند آغاز یک بدعت غلط باشد که حالا هر بازیکنی که ملی پوش بود، اشتباهی هم انجام داد و فسخ به غلطی انجام داد و خطایی انجام داد به واسطه این مساله و نیاز به او مشکلی برایش پیش نخواهد آمد. اتفاقی که دیگر حتی عنصر رقابت در بین بازیکنان تیم ملی را هم تحت الشعاع قرار داده و چه بسا از بین خواهد برد.

یک رای با چاشنی آبروریزی

بعد از اعلام رای پرونده شکایت پرسپولیس از بیرانوند، که با اعتراض پرسپولیس و خود بیرانوند همراه بود، حالا مرجع دیگر رسیدگی کمیته استیناف است. کمیته ای که اگر از حالا هر رای آن بازهم جنبه اجرایی نخواهد داشت چون با این طرفین شاکی، باید کار را به دادگاه عالی ورزش برای رای نهایی ببرند. اتفاقی تلخ که این اعتقاد وجود دارد یک آبروریزی برای تشکیلات قضایی فوتبال کشورمان است که رایی را داده که جدا از اینکه طرفین به آن اعتقاد ندارند، از بند و تبصره هایی استفاده کرده که برخی کارشناسان از نبود آن در قوانین حرف به میان می آورند.

بیرانوند را وارد واژگان ایران کنید

اگر یادتان باشد یک دهه قبل بود که کشور سوئد به منظور تقدیر از زحمات زلاتان ابراهیموویچ واژه ای را به نام او در فرهنگ لغات خود با مفهوم «غلبه کردن و سلطه» گنجاند. از همان موقع این اقدام کشور سوئد بسیار مورد توجه قرار گرفت و باعث شد خود زلاتان سال های بعد هم در قامت یک بازیکن فوتبال به درخشش خود به واسطه این قدرشناسی ادامه دهد. حالا به نظر می رسد با این اتفاق که برای علیرضا بیرانوند و رایی که به نفع او داده شد، شاید بتوان در فوتبال کشورمان هم یک واژه جدید به خصوص در بحث قضایی آن متصور بود؛ «بیرانوند». جایی که این رای فارغ از هر نتیجه آن می تواند تداعی کننده یک مضمون از اجرای عدالت باشد. آنجا که اگر به زعم اهالی فوتبال که این رای اولیه را عجیب و برعکس اجرای عدالت دانسته اند، در همین جا تمام شود و دو طرف به کمیته استیناف و دادگاه عالی ورزش نروند، مفهوم «بی عدالتی» و اگر رای نهایی – که به نظر می رسد دادگاه عالی ورزش آن را صادر می کند _ له یا علیه هرکدام از طرفین رای بدهد، این بار مفهوم اجرای عدالت را به عنوان یک نماد در اذهان متصور کند.